İçerik
Çöl bölgeleri, kendilerini bir yılda aldıkları yağış miktarına göre gezegendeki diğer alanlardan ayırmaktadır. Kumlu, rüzgârlı bir çölün basmakalıp imajı akla geliyor, ancak çöller kumsuz ve çorak ve kayalık olabilir. Antarktika bile sürekli kar ve buzla çöl kategorisine girer. Nem eksikliğinin üç nedeni, çöl oluşumuna katkıda bulunur.
Dağlar
Hava dağlarla temas ettiğinde, üstlerinden yükselmesi gerekir. Olduğu gibi, neminin çoğu dağların üzerine çöker ve tepelerde kar yağar. Hava kütlesi içeride daha fazla hareket ettikçe az miktarda nemi kaldığından, Wild Classroom'a göre yağış miktarı azalır.Dünyada, Himalayaların kuzeyindeki Gobi Çölü veya Sierra Nevada Dağları'nın doğusundaki Nevada çölleri gibi, dağlık alanlar tarafından oluşturulan çeşitli çöl örnekleri mevcuttur.
Hava basıncı
New Mexico Eyalet Üniversitesi Ziraat Fakültesi'ne göre, dünyadaki çöl bölgelerinin çoğu ekvatorun her iki tarafına da 25 derecelik bir kayışla uzanıyor. Bu alanlarda, atmosfer yüksek baskıya sahiptir. Yüksek basınçlı hava, alçak basınçlı havayı - genellikle kuru havayı yüksek irtifalarda - yere daha yakın zorlar. Düşük basınçlı hava az neme sahip olduğundan ve yere yakın olduğundan, güneş kolayca ısıtabilir. Bu ısı toprağa geçer ve yüksek zemin sıcaklıkları oluşturur. Her ikisi de Afrika'da olan Sahra Çölü ve Kalahari Çölü, yerin ısınması ve yer altı suyunun buharlaşması nedeniyle oluşan alçak basınçlı hava nedeniyle oluşmuştur.
Soğuk hava
Direklerin yakınında, aşırı soğuk sıcaklıklardan dolayı az yağış görülür. Yağışlar yeraltı suyu veya okyanus suyunun buharlaşmasını gerektirir ve bu alanlar buharlaşmaya neden olacak kadar güneş ışığı almaz. Antarktika, dünyanın en büyük çölü olarak kabul edilebilir.