İçerik
- TL; DR (Çok Uzun; Okumadı)
- Megalodonlar Nasıl Öldü?
- Bir Megalodon Ne Kadar Büyük Olur?
- Bir Megalodon Çenesi Ne Kadar Büyüktü?
- Megalodons Ne Yediniz?
- Megalodons Yırtıcıları Neydi?
Megalodon, dünya üzerinde var olan en büyük yaratıklardan biriydi. Bilinen en büyük avcı olduğu kadar var olan en bilinen balıktı. Özellikle, megalodon, en az 2,6 milyon yıldır soylarının tükenmesine rağmen, birçok insanın kendisine yönelik korku ve çekiciliğini ifade edecek kadar şiddetli ve büyük olan bir köpekbalığı türüdür. Çoğu zaman, mevcut veya hala yaşayan büyük beyaz köpekbalığının varsayımsal, çok daha büyük bir versiyonuyla karşılaştırılır. Bilim adamları megalodonun ne yediğinden emin olamasa da, bazı çıkarımlar yapabilmişlerdir. Bunun için megalodonun fosillerini ve yakınlarda bulunan diğer hayvanları, fosillerin bulunduğu yerlerin zaman aralıklarıyla ilgili jeolojik kayıtları kullandılar. Ayrıca yeme alışkanlıkları ve şu andaki benzer köpekbalıklarının diğer davranışları hakkında bilgi kullandılar.
TL; DR (Çok Uzun; Okumadı)
Megalodon, 49-60 feet uzunluğunda, 50-70 ton ağırlığında ve 10 metre genişliğinde açılabilen bir çeneye sahip eski, oldukça büyük bir yırtıcı köpekbalığıydı. 16 milyon yıl öncesinden 2.6 milyon yıl öncesine kadar mevcuttu. Balinaların yanı sıra birçok deniz omurgası üzerinde de avlanmış olabilir. Bunlar arasında yunuslar, porpoises, dev deniz kaplumbağaları, deniz aslanları, foklar ve morslar vardı. Bilim adamları emin değiller, ancak okyanuslar daha soğuk ve derinleştiğinde neslinin tükendiğini ve avının daha soğuk iklimlere geçtiğini varsayıyor, ancak takip edemedi.
Megalodonlar Nasıl Öldü?
Megalodonlar, Miosen döneminin ortasından, yaklaşık 16 milyon yıl ile 2.6 milyon yıl arasında varoluşlarını yaşayan Pliyosen dönemine kadar yaşadılar. Halkın elinde megalodonların hala okyanusların keşfedilmemiş derinliklerinde var olabileceğine dair yaygın teoriler var. Bu fikirler kısmen popüler medyadaki sansasyonel bilgilerle beslenir. Ayrıca uzun zamandır korkutucu hikayeler olduğuna inanılan ancak gerçek olmayan bir deniz yaratığının keşfi ile de beslenirler. Denizciler binlerce yıldır gemilerine saldıran ya da yanlarında yüzdükleri, gemilerinin uzunluğuna eşit veya balinalarla savaşan dev mürekkep balıklarıyla ilgili hikayeler anlattılar. Bazen kalamar cesetleri veya vücut kısımları kıyılarda bile bulaşabilir. Ancak hiç kimse canlı, dev bir mürekkep balığı görmemişti, bu nedenle, yeni teknolojinin deniz biyologlarının canlı, sağlıklı yetişkin dev mürekkep balığı görüntülerini yakalamalarına izin verdiği 21. yüzyılın başlarına kadar bir efsaneden başka bir şey görünmüyordu. derin okyanus. İnsanlar, okyanusun çoğunlukla keşfedilmemiş olması ve bu tür dev yaratıkları çok uzun süre gizleyebilmesi durumunda, belki de megalodonları da gizleyebiliyor (dev mürekkep balıkları hakkında daha fazla bilgi için Kaynaklar bölümüne bakınız).
Bununla birlikte, hala okyanusta gizlenen megalodonlarla ilgili teoriler bilimsel olarak kanıtlanmıştır. Paleontologlar ve deniz biyologları olarak bilinen bir yaklaşım kullandıklarını optimal doğrusal tahminveya OLE. OLE kullanarak, bilim adamları bulunan tüm megalodon fosilleri hakkında veri topladılar. Daha sonra her bir fosilin yaşını veya bir başka deyişle yaklaşık olarak bireysel köpekbalığının yaşadığı zaman girerler. Oradan, bulunan fosiller arasında zaman içindeki boşlukların dağılımını analiz edebildiler.Bu yöntemi kullanarak, megalodonlar için en istatistiksel olarak olası tükenme tarihini belirlemek için tekrarlanan simülasyonlar koştular. İdeal lineer tahminlerin insanlar veya halen yaşayan diğer canlılar için olduğu gibi gelecekte bir tarih vermesi mümkün olsa da, megalodonlar için yapılan simülasyonların yüzde 99.9'u geçmişte tükenme tarihi sağlamıştır. Megagalonları ve ilgili türleri inceleyen bilim adamları için bu, megalodonların hala gezegenin herhangi bir yerinde yaşama ihtimalini reddetmek için yeterli bir kanıt.
Bununla birlikte, megalodonların neslinin tükendiği araçlar daha az açıktır. Bilim adamlarının megalodonlar hakkında bildiklerinin çoğu, ilgili modern türler hakkında bilgi yardımıyla, kısmi kanıtlardan ve bilgisayar modellerinden bir araya getirildi. Bununla birlikte, bilim adamları sınırlı bilgiyi, megalodonların neden tükenişlerini kesin bir şekilde açıklamaya yardımcı olmak için yeterli değil. Bunun yerine, hipotezleri var. Örneğin, bir hipotezin okyanus iklimi ile ilgisi var. Megalodonlar gençlerini kıyı şeridinde yetiştirdiler ve yetişkin köpekbalıklarının yanı sıra Kuzey Amerika ve Güney Amerika'yı ayıran bir su geçidi olan Orta Amerika Deniz Yolu boyunca seyahat eden diğer deniz yaşamı türleri de gezdiler. O zamandan beri, kıtalar değişti, bu yüzden kara kütleleri şimdi olduğundan biraz farklı görünüyordu. Megalodonların varlığının son milyon yılı boyunca, megalodonların zamanlarının çoğunu geçirdiği okyanuslar derinlemesine ve sıcaklıkta düşüyordu.
Ek olarak, Atlantik ve Pasifik arasındaki okyanus akımları değişti, bugün Körfez Akıntısı olarak bilinen şeyin başlangıcını yarattı, Atlantik akımlarını kuzeye itti ve su sıcaklıklarını düşürdü. Bu, megalodonların neslinin tükenmesine katkıda bulunmuş olabilir, çünkü suyu terk edemezlerdi ve gençlerini sığ, ılık sularda yaşar, avlar ve doğururlar. İklim değişikliği sadece okyanusları megalodonlar için daha az yaşanabilir kılmakla kalmadı aynı zamanda avlarının hayatını da etkiledi. Megalodonların günlük büyük kalori alımları için dayandıkları av türlerinin daha soğuk okyanusik iklimsel bölgelere taşındığına ve orada gelişebildiğine dair kanıtlar var, megalodonlar da bunu yapamadı. Bu da megalodonların şiddetli bir şekilde azalmasına neden oldu ve karartma, derinleşme, soğutma suları ile birlikte onların türlerini yemelerini, üremelerini ve sürekliliğini engellemiş olabilir.
Bir Megalodon Ne Kadar Büyük Olur?
Megalodon kozmopolit bir türdü; bu, dünyanın her yerinde başarılı bir şekilde büyüdüğü anlamına geliyor. Fosilleri, gezegenin her yerinde bulunur, ancak ılık deniz bölgeleri, özellikle de sahil şeridine yakın olanları tercih etmelerine rağmen. Bu fosillerin çoğunluğu, 7 inç uzunluğa sahip olan megalodon dişleridir. Dişlerin birçoğunun yanı sıra diğer köpekbalığı dişleri ve diğer deniz fosilleri, Miosen dönemi sırasında okyanusun dibindeki bir alanda Bakersfield, California yakınlarındaki Shark Tooth Hill adlı özel bir tepeye gömülmüş olarak bulundu. Modern köpekbalıkları gibi megalodonun iskeleti de kemiklerden değil, daha yumuşak bir doku türü olan kıkırdaktan oluşuyordu ve tipik olarak binyıllar üzerinde fosiller bulmak için bilim adamları bulmuyordu. Bazı istisnalar fin kıkırdak ve omurga omurgasıydı. Ancak megalodonun dişleri kalsiyum ve diğer mineral birikintileriyle doluydu, bu da onları ideal fosil adayları yaptı. Bilgisayar modelleri ve mevcut büyük köpekbalıklarının anatomisi hakkındaki bilgiler sayesinde, iskelet, çene, fizyoloji ve hatta megalodonun bazı davranışları yalnızca diş fosillerinden ileri sürülmüştür.
Büyük beyaz köpekbalığı, Steven Spielberg'in yönettiği “Jaws” filmindeki gösterimi ile ünlü modern bir canlı köpek balığıdır. Kaydedilen en büyük beyaz köpekbalığı 6 metre (19,7 fit) uzunluğunda ve 2,5 metre (8,2 fit) yüksekti. Buna karşılık megalodon, 49 ila 60 fit uzunluğunda ve 19.7 ila 23 fit yüksekliğinde büyüyebilir. Günümüz sperm balinası teknik olarak bugüne kadarki en büyük avcı türünün varlığını üstlenebilirken, ortalama olarak megalodondan birkaç metre daha uzun olduğundan megalodon ağırlıkça en büyük avcı türdür; 50 ila 70 ton ağırlığındaydı. Daha fazla karşılaştırma için, büyük beyaz köpek balığı saatte yaklaşık 25 mil hızla yüzüyor ve oldukça büyük olan megalodon saatte yaklaşık 20 mil hızla yüzüyor, bu tür büyük bir yaratık için çok yüksek bir hıza sahipti. Bu büyüklükte yüzen bu balık bir çok insan için korkutucu olsa da, dünyadaki en hızlı balık hangisidir? Her iki köpekbalığından çok daha hızlı olan saatte neredeyse 70 mil hızla yüzen yelken balığı adı verilen bir balık.
Bir Megalodon Çenesi Ne Kadar Büyüktü?
Megalodon dişleri paleontologlar ve bilim adamları tarafından bulunmuş - hatta denizciler bile üzerlerinde tökezlemişlerdir - dünyanın her yerinde, bazen bireysel olarak kazılara başlamışlardır. Milyonlarca yıl sonra hala tıbbi müdahale ve dikiş gerektiren yaralara neden olacak kadar keskin olabilirler. İnsanlara köpekbalığı saldırıları nadir olsa da, bu keskin dişler ve köpek balıklarının deniz hayvanlarına avlanma gerçeği, insanların korkularının köpekbalıklarına çok fazla dayanmasının ve bir balinanın bir kişiyi yeme şansından daha az kaynaklanmasının muhtemel nedenleri olabilir. Bazen diğer deniz yaşamı fosillerinin yanında bulunurlar ve bazen de balina kemikleri gibi diğer deniz fosillerine gömülürler, bu da köpekbalığının bir balina ısırdığını ve işlem sırasında dişini kaybettiğini gösterir. Diğer deniz omurgalı fosilleri, suçlu olarak bir megalodonun büyük dişlerini (megalodonun büyük ve diş için Yunanca kök kelimelerinden geldiğini gösteren) belirten derin, büyük tırtıklı işaretler göstermektedir. Paleontologların asla bulamadığı şey, bir dişin tamamının, çenenin tamamının altında olması.
Bulunan dişler, bilim adamlarının bazıları bilim müzelerinde sergilenen sentetik megalodon çeneleri inşa etmeleri için yeterliydi. Çene açık bir pozisyondayken, bir insan kolayca çömelmesine gerek kalmadan kolayca geçiş yapabilir. Megalodon çenesi yaklaşık 10 fit açıldı ve bir otomobili ezilme gücü vardı. Bilgisayardaki simülasyonları kullanarak ve hatta çene modelleri kullanarak, megalodon uzmanları, türlerin çenelerini nasıl kullandıklarını, çenelerinin etrafındaki kasların nasıl görünmesi gerektiğini ve bunun vücudunun geri kalanına nasıl uzandığını anlamak için bir fikir edindiler. Birkaç dişten, insanlar dünyada ortaya çıkmadan çok önce tükenmiş olan bir köpekbalığının anatomisini belirleyebildiler.
Megalodons Ne Yediniz?
Megalodonların büyük boyutları ve hızları nedeniyle çok yüksek kalorili ihtiyaçları vardı ve her gün 1500 ile 3000 pound arasında yemek yemeleri isteniyordu. Bilim adamları megalodonların diyetlerinden emin olamasalar da, en yaygın inanç, öldürme başına maksimum kalori miktarını elde etmek ve enerji rezervi almak için büyük deniz omurgalılarını avladıkları yönündedir. Megalodonların gün boyu küçük avlar avlamaları etkili olmaz. Yine de megalodonların yemek için deniz canlıları seçtikleri vardı. Hızları ve çift sıra keskin dişleri olan muazzam çeneleri nedeniyle çeşitli hayvanları yiyebilirler.
Megalodonlar için en muhtemel av cetacean'dı - balinaları, yunusları ve porpoeleri içeren hayvanların sırası. Deniz paleontologları hangi balina türlerinin megalodonları avladıklarını tam olarak bilmiyor; Mesela, megalodonlar balinalara kendilerinden önemli ölçüde daha büyük saldırdı mı? Hızlı bir şekilde okyanus suyundan yükseldiler, tepki vermeden önce yüzeydeki büyük balinalara çarptılar ve ısırmadan önce onları çarpıcı hale getirdiler. Bazı günümüzde köpek balıklarının yaptığı gibi kaçamayacakları yüzgeçlerini ısırmaları da mümkündür. Bazı modern köpekbalıkları paketler içinde avlanır ve megalodonlar da olabilir. Balinalara, yunuslara ve porpoise ek olarak, megalodonlar muhtemelen daha küçük köpekbalıkları ve diğer büyük balıklar ve dev deniz kaplumbağaları gibi diğer birçok büyük deniz omurgasında avlanırlar. Muhtemel bir av siparişi, mühürleri, deniz aslanlarını ve morsuları içeren doruklardır.
Megalodons Yırtıcıları Neydi?
Megalodon bir tepe avcısıydı; Bunun anlamı, türlerin besin zincirinin tepesindeydi, etçil, diğer avcıları yemiş ve avcıları yoktur. Günümüz apeks avcılarının bazıları beyaz köpekbalığı, aslan ve gri kurtlardır. Megalodon, diğer hayvanlardan gelen yırtıcı korkusundan korkmasa da, diğer hayvanlardan başka tehditlerle karşı karşıya kalmış olabilir. İklim değişikliği megalodon popülasyonunun boyutunu küçültürken avın çoğu daha soğuk bölgelere taşınırken, eski katil balinalar ve sperm balinaları gibi diğer avcı türlerinden avlanma olasılığı yüksektir. Bu, neslinin tükenmesini hızlandırabilirdi. Diğer, daha küçük köpekbalıkları besin zincirinde yerini almak için muhtemelen hızlıydı.