İçerik
Alfred Wegener, jeolojik ve biyolojik benzerlikler ve kıtalar arasındaki farklılıklar için bir açıklama olarak kıtasal kaymaların erken bir savunucusu olan güçlü bir Alman jeofizikçi ve meteorologdu. Teorisini ilk kez 1911'de “Die Entstehung der Kontinente” (“Kıtaların Kökeni”) başlıklı bir makalesinde yayınladı. Bu ve birkaç başka makale ve kitapta, Wegener fosil kayıtlarından elde ettiği kıta kayma teorisini desteklemek için kanıtlar kullandı. .
İlham
Wegener, atmosferin çeşitli katmanlarında sıcaklık ve basınçta ani değişiklikler içeren küresel atmosfer olaylarını inceliyordu. Güney Amerika ve Afrika’nın hem deniz seviyesinde hem de deniz seviyesinin 200 metre altında benzer kıyı şeridine sahip olduğunu gösteren küresel bir atlasa bakarken, sadece atmosferde hareket seviyelerinin olmadığını aynı zamanda kıtaların kendileri. Afrika ve Güney Amerika'da bulunan fosiller ile mevcut bir okyanusu geçemeyen türlerin fosilleri arasındaki korelasyonları okuduğu son yıla kadar hipotezini sürdürmedi.
Kanıt
Özellikle iki fosil, kıtaların bir zamanlar birleştirildiği, ancak o zamandan beri ayrıldığı fikrinin kanıtıydı: Glossopteris ve Mesosaurus. Glossopteris Permiyen döneminde aniden ortaya çıkan ve daha sonra Güney Amerika, Avustralya, Afrika ve Antarktika olan kara kütlesi Gondwana'ya hızla yayılan bir tohum bitkisidir. Glossopteris daha sonra Triyas Dönemi'nin sonunda nispeten hızlı bir tükenme yaşadı. Fosil kayıtlarında aynı noktada farklı kıtalardaki Glossopteris'in geniş dağılımı, bu ayrı ayrı kıtaların bir zamanlar birleştirildiği fikrini desteklemiştir. Dinozorlardan daha eski bir deniz sürüngen olan Mesosaurus'un fosilleri, Güney Amerika ve Güney Afrika'da da bulunur ve geçmiş toprak bağlantılarına ilişkin daha fazla kanıt sunar.
Ek Onay
Radyoaktif bozulma olgusu 19. yüzyılın sonundan beri bilinmesine rağmen, modern laboratuvarlar kayaları ve fosilleri eskisinden çok daha doğru şekilde tarihleyebiliyor. Farklı kıtalardaki fosillerin çağı hakkındaki daha modern kanıtlar, yalnızca Wegeners teorisinin güvenilirliğine katkıda bulunur. Aynı zamanda, buzulların oyduğu kayalar da kıtalar arasında tutarlıdır ve kronolojik olarak kıtalar arasındaki geçmiş bağlantıların fosil kanıtlarına uyan başka bir tür jeolojik kanıt sunar.
Canlı Organizmalarla Kontrast
Fosil kayıtları arasında farklı kıtalardaki benzerlikleri bulmak, mevcut kıtaların bir zamanlar birbirleriyle bağlantılı olduğu teorisi için kanıt sağlar. Her kıtadaki yaşamın şimdi belirgin olduğu gerçeği, başka bir kanıt türüdür. Bu, kıtaların hareketinin oldukça yavaş olduğunu ve her birinin aynı tür bitki veya hayvanlarla başlamasına rağmen, yerdeki değişikliklerin ve dolayısıyla iklimin her kıtaya farklı evrimsel baskılar yaptığını göstermektedir. Sonuç olarak, eski hayvanlara farklı evrim yapıldı; her kıtada farklı yaratıklara dönüştüler.