İçerik
Daha iyisi ya da kötüsü için, gelişmiş dünyanın ekonomisi petrolle çalışıyor. Ham petrolü kullanılabilir ürünlere bulmak, üretmek ve rafine etmek büyük bir iştir. Çoğu insan için, petrol arayışının en göze çarpan özelliği, petrol sahası pompaları veya pompalı frezelerdir - petrolün üretildiği bölgelerde yüzeye yönelen bobbing metal yapılar. Karakteristik şekilleri ve hareketleri nedeniyle kiriş pompaları olarak da adlandırılan balkabaklarına genellikle "yalnız kuşlar" ve "başını sallayan eşekler" gibi hayali isimler verilir. Onlara ne ad verirseniz verin, bu tür pompalar ham petrol üretimi için çok önemlidir.
Petrol Nerede?
Petrolün yeraltı nehrine veya gölüne musluk yapıştırarak üretildiği konusunda romantik bir fikir var ama bu, petrol üretimi gerçeğinden çok daha basit. Gerçek dünyada, petrol gömülü kayadaki birbirine bağlı küçük alanları, "gözenekler" olarak adlandırılan alanları dolduruyor. Bir keşif şirketi petrol üretmek için, bir rezervuar, petrol içeren yeterli gözenekli bir kaya hacmi bulmalıdır. Birçok potansiyel rezervuar sınırlı miktarda yağ içerir veya yalnızca su tutar. Bu kaya hacmi, aynı zamanda, haznesindeki yağı "hapseden" birbirine bağlı gözenekleri olmayan kayalarla çevrili olmalıdır.
Neden bir pompa?
Petrol endüstrisinin bir başka romantik nosyonu, derrick'ten uzak ve geniş siyah altın püskürten bir çeşit petrol yanardağı olan "itici" dir. Bu, birkaç nedenden dolayı kötü bir fikirdir: ekonomik açıdan konuşursak, manzaraya püskürtülen yağ toplanamaz ve satılamaz. Bununla birlikte, çok daha önemlisi, bir kaynatıcı veya "üfleme", aşırı basınç altında akan yanıcı maddeleri, çok tehlikeli bir durumu temsil eder.
Çoğu rezervuar, içerdiği yağ, su ve doğal gaz için yüzeye biraz yardım almadan ulaşmak için yeterli baskı altında değildir. Rezervuarlar binlerce metre (binlerce veya on binlerce fit) yeraltında olduğundan, basit emme pompaları sıvıları yüzeye çıkarmaya yetmez. Bunun yerine, ham petrol üreticileri yapay bir asansör sistemi kullanıyorlar.
Pompanın Yüzey Görünümü
Bir petrol sahası pompasının görünür parçaları, bir kamyonetin yatağına sığacak kadar küçükten, bir evin büyüklüğüne göre değişebilir. Genel bir kural olarak, el arabası ne kadar büyükse, hazne o kadar derin olur. Tipik pompa, uzun bir çubuk veya kirişin tepesinde A şeklinde bir çerçeve içerir. Kirişin bir ucu bir motora bağlanır. Dönen motor, kirişin bir tahterevalli gibi ileri geri çalışmasına neden olan bir bağlantı kullanır. Kirişin diğer ucunda, kuyunun dibine akan boru, büyük, yuvarlak bir metal üçgene bağlanır. Üçgen at başı benzeri şekli, pompa çalışırken yukarı ve aşağı hareket eder ve bu da montajın kuyucuk altındaki pompalama hareketini tahrik eder.
Pompanın Kazma Aparatları
Bir pompanın "pompalama" bölümleri görüş alanı dışındadır. Enayi çubuklar olarak adlandırılan içi boş bir boru dizisi, at kuyruğundaki at kafasından kuyunun altındaki rezervuara doğru uzanır. Enayi çubuk sisteminin gizli parçaları bilyeli valflerle kapanan iki basit odadır. Çubuk sistemi aşağı doğru hareket ettikçe, emme çubuğunun ipinin ucuna tutturulmuş bir piston üzerindeki valf açılır. Bu, yağın pistonu doldurmasına izin verir ve borunun içindeki akışkanları yukarı doğru zorlar. Piston yukarı-aşağı strokun altına ulaştığında bilyeli valf kapanır ve sıvıları yerinde tutar. Bu sırada, kuyunun altındaki sabit dayama vanasındaki top, piston yükselirken açılma yolundan hareket eder. Bu, yağın duran vananın üzerinde toplanmasına izin verir. Piston tekrar aşağı indiğinde, bu ikinci bilyeli valf kapanır, pistona girebileceği bir yağ havuzunu hapseder ve sonunda emici çubuk ipini yüzeye çıkarır.