İçerik
1938'den önce karlı ABD karayollarında yolculuk yapmak zordu çünkü buz çözücü ajanlar kullanılıyordu. O yıl, New Hampshire suyun donma noktasını düşürmek ve buz oluşumunu azaltmak için yollara tuz tatbik etmeye çalıştı. Başarılı uygulama yayıldı. Her kış 20 milyon tona kadar tuz kullanılmaktadır. Ucuz, etkili ve kullanımı kolay tuz, azalan kış yolu tehlikelerine cevap olarak görünüyordu. Bununla birlikte, tuz suda kolayca çözündüğü için taşınır ve çevreye zarar verir.
Suda birikme
Yol tuzu veya sodyum klorür, yüzde 40 sodyum iyonundan (Na +) ve yüzde 60 klorid iyonlarından (Cl-) oluşur. Bu iyonlar akıntı suyunda erimiş kar ve buzdan çözünerek akarsu, nehir, göl ve yeraltı sularında birikir. Doğal işlemler iyonları filtrelemez veya yok etmez, bu nedenle su ile yeterince seyreltilmezlerse, birikirler. Tuzlu su tatlı sudan daha yoğun olduğu için, su bitkilerine ve hayvan yaşamına zarar vererek dibe batar. Tuz, yeraltı sularında 250 mg / litreden daha fazlasına ulaştığında, tat ve koku problem haline gelir. 1983 ve 2003 yılları arasında New Hampshire'da, tuz kirliliği nedeniyle 424'ten fazla özel kuyucuğun değiştirilmesi gerekiyordu. (bkz. Referans 2)
Bitkiler ve hayvanlar
Karayolları boyunca büyüyen bitkiler genellikle kahverengi yapraklar, zayıf büyüme ve hatta ölüm gibi tuz hasarı belirtileri gösterir. Tuz bitişik alanlara hareket ettikçe, bitki köklerinde ve yapraklarında su kaybına neden olur, besin alımını engeller ve tohum çimlenmesini olumsuz yönde etkiler. Yerli bitkiler, istilacı tuza toleranslı yabani otlarla değiştirilebilir. Sudaki hayvanlar tuzla zarar görebilir. Geyik ve geyik gibi vahşi yaşam, karayolu tuzunu bir tuz yalaması olarak görür ve karayolunda kazalara ve ölü hayvanlara yol açan yemek yollarını ziyaret eder. Kuşlar, tuz kristallerini tohumlar gibi alır, bu da zehirlenmeye ve ölüme neden olabilir.
Diğer Kimyasalların Serbest Bırakılması
Topaklanma önleyici ajan sodyum ferrosiyanür bir miktar yol tuzuna eklenir. Çözünmüş sodyum ferrosiyanür güneş ışığına maruz kaldığında, yaklaşık yüzde 25 siyanür iyonu serbest bırakabilir. Bu bileşik, 2003 yılında Çevresel Koruma Ajanlarının toksik kirleticiler listesine katılmıştır. Tuz topraklara girdikçe, mevcut olan diğer iyonlarla etkileşime girerek kalsiyum, magnezyum ve potasyumun yanı sıra potansiyel olarak toksik metallerin yeraltı suyuna salınmasına neden olur. Bu, toprakları azaltarak pH'ı düşürür ve doğurganlığı azaltır. Ayrıca toprak bakterilerinin büyümesini de engeller. Yol tuzu, safsızlıklar olarak alüminyum, kurşun, fosfor, bakır, çinko ve nikel gibi başka bileşikler de içerebilir.
Seçenekler ve Alternatifler
Alternatif buz çözücüler kalsiyum klorür, magnezyum klorür ve potasyum klorür gibi klorür iyonları içeren diğer mineral tuzlarıdır, ancak bunlar daha pahalıdır ve tuza benzer çevresel etkilere sahiptir. Bazı bölgeler bunları tuz uygulamaları ile değiştiriyor. Organik asetat bazlı deikerler, potasyum asetat ve kalsiyum magnezyum asetat içerir. Daha az çevresel etkiye sahiptirler, ancak daha pahalıdırlar ve ayrıldıklarında oksijen tüketerek suda oksijen tükenmesine neden olurlar. Yeni geliştirilen bileşikler, etkili buz çözme için şekeri tuz ile birleştirir. Bazı eyaletler, tuzu önceden ıslatma, kar yağışı sırasında erken uygulama ve daha kesin olarak hava koşullarına ve en tehlikeli yol alanlarına dayalı olarak uygulamada kullanılan tuz miktarını azaltan en iyi yönetim uygulamalarını kullanır.