İçerik
Amerika Birleşik Devletleri'nin Büyük Ovaları, Kanada ile Meksika arasında kuzey ve güneye, Rocky Dağları ile Orta Ova arasında batı ve doğuya uzanır. Great Plains, Rocky Dağları'ndaki deniz seviyesinden 7000 feet'ten Orta Lowland bölgesinin batı ucunda yaklaşık 2.000 feet'e kadar inmektedir. Büyük Ovalar, İç Ovalar Bölgesi adı verilen daha geniş bir jeolojik bölgenin batı kısmını oluşturur. Bu yarı kurak, neredeyse ağaçsız bir plato, kısa otlarla kaplı, göreceli olarak düz ve özelliksiz görünebilir, ancak görünüş çok aldatıcı olabilir.
Düz Arazi
Düz arazi biçimi çeşitli şekillerde meydana gelebilirken, Ulusal Coğrafya Toplumu'ndan bir ova tanımı (punto amaçlanmamıştır) bir ovanın "nispeten düz bir arazinin geniş bir alanı" olduğunu belirtir. Ovalar Dünya topraklarının üçte birini kaplar ve her kıtada, okyanusların dibinde ve hatta diğer gezegenlerde bulunur. Ova örnekleri arasında Kuzey Amerika'nın kırları, Asya ve Doğu Avrupa'nın bozkırları ve tropik Afrika, Güney Amerika, Güney Kuzey Amerika ve Avustralya'nın savanları yer almaktadır. Meksika Tabasco Ovası ormanlıkken, Sahra Çölü'nün bazı kısımları da ovadır.
Ovaların Oluşumu
Bu düz ovaların neredeyse tamamı doğrudan veya dolaylı olarak erozyona neden olur. Dağlar ve tepeler aşınırken, su ve buzla birlikte yerçekimi çökeltileri yokuş aşağı taşıyarak katmanlar halinde katmanları düzlükler halinde biriktirir. Nehirler ovaları ilgili işlemlerle oluştururlar. Nehirler kaya ve toprağı aşındırırken, içinden geçirdikleri toprağı pürüzsüzleştirir ve düzleştirirler. Akarsular taşırken, taşkın ovaları oluşturmak için taşıdıkları çökeltileri katman üzerinde katman haline getirir. Nehirler sediman yüklerini okyanusa taşıdığında, yavaş yavaş denize karışırken çökeltileri biriktirir. Nehir çökeltileri yeterince biriktiğinde, deniz seviyesinden yükselebilirler. Tepelerden ve dağlardan akıntıyla birlikte bu çökeltiler kıyı ovalarını oluşturur.
Abisal düzlükler, okyanus tabanında tortular ve sızıntı meydana geldiğinde, okyanusun dibinde uzun süre yerleşir ve birikir. Geniş lav akışları, Columbia Platosu gibi düzlükler de oluşturabilir. Yaylalar, çevredeki alanın üzerinde yükselen düz alanlardır. Dünyanın en büyük platosu, Orta Asya'daki Tibet Platosu.
Büyük Ovaların Oluşumu
Büyük Ovalar milyarlarca yıl önce, Prekambriyen döneminde, Kuzey Amerika'nın ne olacağının çekirdeğini oluşturmak için birkaç küçük kıtanın bir araya gelmesiyle başladı. Gelişmekte olan kıtanın doğu ve batı kenarlarındaki dağ inşaatına rağmen, merkezi iç ova Paleozoik ve Mesozoik Silo boyunca nispeten düz ve sabit kalmıştır. Ovadan doğuya ve batıya doğru erozyon, çökeltileri ovaya indirdi.
O zamanlar ova deniz seviyesinin üstünde kaldı, ancak Mesozoik Dönemin Jura Dönemi boyunca bir süre boyunca, sığ Sundance Denizi, iç ovanın büyük bir bölümünü kapladı. Mesozoyik Dönemi sonuna yakın Kretase Dönemi boyunca yükselen deniz seviyeleri yine iç ovayı sular altında bıraktı. Sedimanların devam etmesinin yanı sıra, pek çok dinozor kemiği bu sığ iç denizlerdeki sedimanlara yıkandı veya battı. Bu tortul kayaçlarda bulunan fosiller, dinozorların ve diğer hayvanların Büyük Ovalar boyunca dolaştığı zamana ışık tutmaktadır.
Mesozoyik'in sona ermesinden sonra deniz tekrar çekildi ve doğu ve batıdan, özellikle de Kayalık Dağlardan batıya erozyon, Büyük Ovalara sedimanlar sağlamaya devam etti. Eosen'den itibaren sedimanlar kuzey ovalarında birikmeye devam etmiştir. 20 ila 30 milyon yıl önce yapılan ifade, kuzeydeki Büyük Ovalardan günümüze kadar modern Teksas'a kadar uzanıyordu. Sonunda bölge için büyük bir akifer görevi gören Ogallala Formasyonu'nda 10 milyon yıllık birikim meydana geldi.
Pleistosen Epoch döneminde, büyük buz tabakaları gelişti ve Kuzey Amerika'nın çoğunu kapladı. Buz, iç kısımdaki ovanın doğu kısmını, çoğunlukla Missouri ve Ohio Nehirleri arasında düzeltti ve düzleştirdi. Büyük Ovaların doğu kenarı, kabaca bu buzullaştırılmış alan boyunca uzanmaktadır.