İçerik
- Mikroskop Altında Prokaryotik Hücrelerin Özellikleri ve Özellikleri
- Ökaryotik Hücrelerin Yapısı
- Ökaryotik Hücreler Nasıl Çalışır?
- Ökaryotik Hücre Üreme
- Ökaryot Yapısal Avantajı
Ökaryotlar, hücrelerinin her biri bir çekirdeğe sahip olan organizmalar ve kendi zarlarına sahip olan organellerdir. Prokaryotlar, çekirdeği olmayan ve sadece bir iç boşluğu olan daha basit, tek hücreli organizmalardır. Bu fark, ökaryotik hücrelerin kendilerini çok hücreli organizmalar halinde organize etmelerini sağlayan yapısal bir avantajı temsil eder. Çekirdeği içeren iç organeller, çeşitli hücre işlemlerini izole eder ve kontrol edilmelerini kolaylaştırır.
Bir çekirdek olmadan, prokaryotik hücreler kontrol edilmesi zor bir ikili bölünme işlemi boyunca çoğalır. Bu, kaynaklar ve alan mevcut olduğunda hızla çoğalabilecekleri anlamına gelir, ancak bir hücre daha büyük bir organizmanın bir parçasını oluşturduğunda böyle hızlı, kontrolsüz bir büyüme istenmez. Bunun yerine, her hücre büyümesini ve bölünmesini organizmanın diğer tüm hücreleriyle koordine etmek zorundadır. Ökaryotik hücreler bunu yapmak için yapısal karmaşıklığa sahipken, prokaryotik hücreler bu özelliğe sahip değildir.
Mikroskop Altında Prokaryotik Hücrelerin Özellikleri ve Özellikleri
Prokaryotik alanlar Bakteriler ve Archaea'dır; bu alanların her biri krallığa ve daha küçük taksonomik kategorilere ayrılmıştır. Çekirdek veya organel içermeyen tek hücreli organizmalar olarak, bunlar aşağıdaki belirgin özelliklerle karakterize edilir:
Tek bakteri ve ark hücreleri, çevreye maruz kalır ve bu nedenle hücre çeperi onları korumak için. Mikroskop altında, hücre duvarı, hücreyi saran kalın, açıkça görülebilen bir yapıdır. Hücre duvarının iç kısmında, hangi maddelerin hücreye girip çıkabileceğini kontrol eden bir hücre zarı bulunur.
Hücre zarının içinde sıkıca sarılmış bir DNA teli bulunur. İplik daireseldir ve hücre bölünmeye başladığında, iplik kopmaz ve kopyalanmadan önce dairesel şeklini alır. İplik kopyalandıktan sonra, iki kopya hücrenin zıt uçlarına hareket eder ve hücre ikiye ayrılır.
Hücre sitoplazmasında serbest bir şekilde yüzen, hücre tarafından istenen proteinleri üreten ribozomlardır. Hücrenin bir ucunda, kırbaç benzeri bir yapı flagellum hücre hareketliliğini vermek için eklenir. Prokaryotik hücreler basit yapılarını evrimsel bir avantaj olarak kullanırlar. DNA'ları korunmasızdır ve serbestçe mutasyon geçirirken, hızlı üreme hızları, ortamdaki yeni durumlara ve değişikliklere hızlı bir şekilde adapte olur.
Ökaryotik Hücrelerin Yapısı
Prokaryotik ve ökaryotik hücrelerin yapılarını mikroskop altında karşılaştırırsanız, hücreler oldukça farklı görünür. Prokaryotik hücreler gibi, ökaryotik hücreler de bir zar ve ribozomlara sahiptir, ancak aşağıdaki farklılıklar görülebilir:
Ökaryotları oluşturan hücrelerin prokaryotik hücrelerden farklı bir yapıya sahip olduğu açıktır. Her ne kadar karmaşık olsalar ve daha karmaşık bir şekilde çoğalırlarsa, bu açık değildir. neden Bu tam olarak ökaryotlara yapısal bir avantaj sağlar.
Ökaryotik Hücreler Nasıl Çalışır?
Ökaryotik hücrelerin kendi bağımsız işlevleri vardır, ancak genellikle daha büyük bir organizmanın parçası olarak işlev görürler. Bitkilerde ve hayvanlarda, diğer hücrelerden madde ithal ederler ve atık ürünleri ve faydalı proteinleri, hormonları ve enzimleri ihraç ederler. Bir faaliyete girdiklerinde, yaptıkları diğer hücrelere sinyalleri dışa aktarırlar. Hücre duvarı yok çünkü koruma için birine ihtiyaç duymuyorlar ve hücre içi değişimler.
Hücre maddelerinin sentezini yapmak ve hücre zarının içindeki genel alanda enerjiyi dönüştürmek yerine, bu faaliyetlerin gerçekleştiği belirli organellerde özel bölgelere sahiptirler. Glikozun enerji depolama molekülü ATP'ye dönüştürülmesi, mitokondri. Hücre artıklarının ve atıklarının parçalanması lizozomlar. Golgi organları ve endoplazmik retikulum proteinleri, karbonhidratları ve lipidleri sentezler. Ökaryotik hücrelerin zara bağlı organelleri, belirli hücre maddelerinin üretiminde uzmanlaşmıştır.
Ökaryotik Hücre Üreme
Ökaryot hücrelerinin çoğalmasının iki yolu vardır: cinsel ve eşeysiz üreme. Eşeysiz üreme, hayvanların cilt hücrelerinde olduğu gibi aynı tür hücrelere ihtiyaç duyulduğunda meydana gelir. Cinsel üreme, bir bitki veya hayvan gibi yeni bir karmaşık organizma oluşturulduğunda kullanılır. Aseksüel üremede, hücre çoğalması artarken, cinsel üremede organizma sayısı çoğalır.
Her iki tür üreme karmaşık çok aşamalı işlemlerdir. Aseksüel üreme için hücre çekirdeği adı verilen bir işlemde iki özdeş parçaya bölünür. mitoz. Her çekirdek hücre DNA'sının tam kopyalarına sahiptir ve hücre bölündüğünde, her parça organellerden bir pay alır.
Cinsel üreme için, denilen bir süreçte hücreler farklı cinsel özelliklere sahip üretilir. az gösterme. Örneğin, hayvanlarda, iki hücre tipi sperm hücreleri ve yumurta hücreleridir. Farklı cinsel özelliklere sahip ve genellikle aynı türdeki farklı organizmalardan iki hücre, yeni bir organizma oluşturmak üzere yeniden birleşir. Hayvanlarda sperm hücresi bir yumurta hücresini döllenir ve kombinasyon yeni bir hayvana dönüşür.
Ökaryot Yapısal Avantajı
Ökaryotların hücreleri ile prokaryotların arasındaki farklar, ökaryotlara birkaç alanda avantaj sağlar. Ökaryotlarda bulunan ancak prokaryotlarda bulunmayan özellikleri listelediğimizde, bu farklılıkların sağladığı avantajlar nelerdir? Ana yapısal farklılıklar çekirdekte, organellerde ve hücre dış duvarında yatmaktadır. Bu farklılıklar, prokaryotların sahip olmadığı ökaryotlar için spesifik avantajlar ve yetenekler ortaya çıkarmaktadır. Sonuç olarak, prokaryotlar basit tek hücreli organizmalar olarak kalır. Tek hücreli ökaryotlar da mevcutken, bazı ökaryotlar bu avantajları daha yüksek bitki ve hayvanlara dönüşmek için kullanmıştır.
Bir varlığı öz, esas, çekirdek ökaryotik hücrelerde ökaryotlara iki avantaj sağlar. Çekirdek, DNA'nın ek bir koruyucu muhafazasını temsil eder. Sonuç olarak, ökaryotik DNA mutasyonlara karşı daha az hassastır. Çekirdek ayrıca üremeyi kontrol etmeyi kolaylaştırır. Karmaşık çekirdek bazlı üreme süreçleri, organizmanın diğer hücreleri ile büyümeyi ve hücre çoğalmasını koordine etmeyi durdurabilecek birçok noktaya sahiptir.
Entegrasyonu organeller ökaryotik hücrelerin içine işlevleri kendi iç mekanlarına yoğunlaştırır. Bu, enerji üretimi ve atıkların elimine edilmesi gibi süreçlerin ökaryotik hücrelerde prokaryotlardan çok daha etkili olduğu anlamına gelir. Mitokondri hücre enerjisini ürettiğinde, hücreler organizmada oynadıkları role bağlı olarak az veya çok mitokondriye sahip olabilirler. Organeller olmadan, tüm prokaryotik hücre her şeyi yapmak zorundadır ve verim düzeyi düşüktür.
Kompleks ökaryotlarda bir hücre duvarının yokluğu, ökaryotik hücrelerin kendilerini organ, kemik, bitki sapları ve meyve gibi yapılarda organize etmelerine olanak sağlayan avantajdır. Bu hücreler birlikte çalışır ve çevreleyen hücrelerine bağlı olarak kendilerini farklılaştırır. Bir hücre duvarı, bu kadar yakın etkileşimleri önleyecektir. Prokaryotik hücreler bazen basit yapılarda bir araya toplanırken, ökaryotik hücrelerin karmaşık organizmalardaki gibi farklılık göstermemektedir.
ana yapısal avantaj prokaryotlara göre ökaryotların gelişmiş, çok hücreli organizmalar oluşturma yeteneğidir. Ökaryotlar hem tek hücreli hem de çok hücreli organizmalar olarak hayatta kalabilirken, prokaryotlar karmaşık yapılar veya organizmalar oluşturma yeteneğine sahip değildir.