İçerik
Abiyotik faktörler, yaşamayan ancak ekosistem ve o sistemin yaşam unsurları üzerinde hala etkisi olan faktörlerdir. Ekosistemin abiyotik faktörlerindeki bir değişiklik, ekosistemin tamamında, iyiye veya daha kötüye doğru derin bir etkiye sahip olabilir. Yaprak döken ormanlarda, en küçük bitkiden en büyük ayıya kadar her şey bu güçlere dayanır.
rüzgar
••• Hemera Technologies / Photos.com / Getty ImagesRüzgar, yaprak döken ormanlarda yaşayanlar üzerinde büyük etkiye sahip, değişken, canlı olmayan bir faktördür. Şiddetli rüzgarlar dallara ve ağaçlara düştü, bitkilerde toplanan besinleri toprağa geri döndüren ayrıştırma işlemine başladı.
Daha hafif, daha az dikkat çeken rüzgarlar daha az önemli değildir. Bitkiler polen yaymak için rüzgarlara dayanarak yakındaki bitkileri gübreler. Ancak rüzgarlar aynı zamanda maruz kalan topraktan parçacıkları alır, yalnızca kirleri değil, toprakta bulunabilecek bakteri veya mantar mikroorganizmalarını da toplar. Uzun süren şiddetli rüzgarlar bile hastalığın orman yoluyla yayılmasından sorumlu olabilir.
Su
Su yaşamaz ve bitki ve hayvanlar hayatta kalmak için ona güvenir. Ormana düşmek, yağmur gibi düşmek ya da bir gölet ya da yavaş hareket eden bir dereden gelen hayvanlar tarafından içtiyseniz, ormandaki yaşam onsuz hayatta kalamazdı.
Daimi ve yavaş hareket eden su, yosun gibi bir takım mikroorganizmaların yaşam alanıdır. Suyun sıcaklığı ve kimyasal oluşumu doğru olduğunda, bu, ekosistemin mevcut dengesini tehlikeye atabilecek alg gibi organizmaların büyümesini teşvik edebilir. Büyük alg bitkileri aşağıdaki bitki ve hayvanlardan gelen güneş ışığını tıkayan, büyümeyi boğucu bir alanı kaplayabilir.
Yağış aynı zamanda yaprak döken ormanlarda kritik bir faktördür; Sabit yağış, toprağı ıslak olmadan nemli tutar, bu da onu en verimli biyomlardan biri yapar.
Sıcaklık
••• pictureimpressions / iStock / Getty ImagesSıcaklık, yaprak döken ormanın dengesinde kilit bir rol oynar. Ilık bahar ayları bitkileri ve hayvanları tekrar canlandırır, yeni yaprak ve bitkilerin gelişmesiyle hayvanların üremesini teşvik eder. Sıcak yaz ayları, bu hayvanların gençlerini büyütecek kadar uzun süre kalmalarına izin verir ve çoğu zaman sonbaharda kendileri için savaşmaya hazır hale gelmelerine izin verir. Sıcaklık düşmeye başladığında, yaprak döken ormandaki ağaçlar yapraklarını kaybeder ve kış uykusuna döner. Bu sıcaklık işareti, bazıları kış ayları için yiyecek depolamaya başlayan, bazıları kış uykusuna hazırlanırken kendilerini besleyen hayvanlar için de önemlidir.
Uzun kış ayları, yaprak döken ormanların karla kaplı olduğu uzun dönemlerde hayatta kalma mücadelesi demektir. Bitkiler ve hayvanlar, bu süre zarfında alışkanlıklarını ve yaşam döngülerini yapılandırırlar.
Güneş ışığı
Bütün bitkilerin hayatta kalmak için güneş ışığına ihtiyacı vardır ve bu, yaprak döken orman yapısının çoğunu oluşturan yaşamın temel yapı taşıdır. Ağaçlar uzun boylu büyümeye teşvik edilir; ağaçlar ne kadar uzunsa, gölgeliklerin yaprakları o kadar fazla güneş ışığı alır. Bu yüksek, kurulmuş ağaçların altında, genellikle yere yakın olan daha kısa bir tabaka bulunur. Bu eğrelti otları ve çalılık benzeri çalılar, güneş ışığının ağaçların içinden geçirdiği şeyde hayatta kalmak zorunda oldukları için, gölgeli koşullarda gelişen çeşitler olma eğilimindedir. Sırayla, ormandaki herbivorların çoğu bu küçük bitkilerde yaşamaya adapte olmuş türlerdir.