İçerik
Carolinas'dan Alaska'ya ve dünyanın her yerinde değişen yerlerde bulunan iğne yapraklı ormanlar ılıman veya tropik ormanlardan çok daha ıssız yerlerdir. Nispeten düşük verimliliklerine rağmen veya belki de bu sebeplerden dolayı, birçok hayvan bu ekosistemlerdeki hayata adapte olmuşlardır.
Orman yangınları
Orman yangınları ormanlık herhangi bir bölgeye zarar verebilir ve iğne yapraklı ormanlar istisna değildir. İğne yapraklı ormanlardaki orman yangınlarının düzenlenmesi, bazı organizmaların bu olaylara uyum sağlamasına izin vermiştir. Kabuk böcekleri normalde bir ağaç doğal savunma tarafından itilir. Bununla birlikte, bir ağaç yangından zarar gördüğünde, kabuk böcekleri saldırmak için bu fırsatı değerlendirir. Kabuklu böcekler çoğalmaya başlarsa, sırayla orman ağaçkakanları tarafından avlanacaklar.
Kamuflaj ve Renk Değişimi
Snowshoe yabani tavşanları yoğun iğne yapraklı ormanlarda yaşamayı tercih eder ve bu memeliler benzersiz bir adaptasyon geliştirmiştir: kürk renginin mevsimden mevsime değişmesi. Sıcak aylarda kar ayakkabısı tavşanlarında, onları orman tabanının ölü yapraklarında ve dallarında kamufle eden kahverengi bir kürk vardır. Kış aylarında, yabani tavşan beyaz ormana dönüşür ve bu da orman zemini kaplayabilecek karla karışmalarına yardımcı olur. Ermin ve ptarmigan, renklerini mevsim ile değiştirdiği bilinen diğer iki iğne yapraklı orman hayvanıdır.
Omnivor Yiyenler
İğne yapraklı ormanlarda yemek seçenekleri biraz korkutucu olduğundan, orada yaşayan birçok hayvan herhangi bir zamanda ne mevcutsa yemek yemeye adapte olmuştur, en dikkate değer örnek wolverine'dir. Wolverines zorlu avcılardır ancak aynı zamanda yaz aylarında bitki ve meyveleri de yer. Ayrıca caribou'yu caribou kafası veya karkas gibi tüketim için sürüklediği de bilinmektedir. Wolverines, bazen yiyecekleri istiflemek ve inşaat binalarını doldurmak için indirilmiş iğne yapraklı ağaçları kullanır.
Hazırda Bekleyen Hayvanlar
İğne yapraklı ormanlar da kış uykusuna yatkın hayvanlara ev sahipliği yapar. Bu ormanlarda kış uykusuna yatkın olduğu bilinen çok sayıda ayı türüne ek olarak, ahşap kurbağalar soğuk ayları da tamamen uykuda geçirirler. Aslında, bu kurbağalar o kadar üşürler ki, vücutlarının yaklaşık yüzde 75'i buza dönüşebilir ve kurbağa, normal faaliyetlere devam etmek için hazır olan bahar erimesi sırasında ortaya çıkacaktır. Bazı bilim insanları, kurbağa hücrelerinde bulunan yüksek glikoz seviyelerinin bu donma sürecinde onları canlı tuttuğuna inanıyor.