İçerik
- TL; DR (Çok Uzun; Okumadı)
- Rezene Tilkiler
- Gübre böcekleri
- Bactrian Develeri
- Meksika çakalları
- Sidewinder Yılanlar
- Dikenli şeytan kertenkele
Çöller, yeryüzünde bulunan en aşırı ortamlardan bazılarıdır. Skorlama sıcaklıkları ve su kıtlığı, çoğu hayvanın orada yaşamasını imkansız kılar. Yine de, bazı hayvanlar bu zorlu koşullarda gelişirler. İşte altı böyle hayvanlar.
TL; DR (Çok Uzun; Okumadı)
Sert koşullara rağmen, bazı hayvanlar sıcak, kurak çöl iklimlerinde büyür. Bu hayvanlar arasında rezene tilkiler, gübre böcekleri, Bactrian develeri, Meksika çakalları, kaldırım yılanları ve dikenli şeytan kertenkeleleri bulunur.
Rezene Tilkiler
Rezene tilkilerde, sıcaklıkları 104 derece Fahrenhayt derece civarında olan Afrika'daki Sahra Çölü'nde yaşar. Büyük kulakları, ince kulak dokusundaki küçük kılcal damarlardan kanı süzerek ısıyı yayar, yayar ve vücudun geri kalan kısmına geri gönderilmeden önce soğutur. Rezene tilkilerin ayak tabanları üzerinde kalın kürkleri vardır ve bu da acı çekmeden sıcak çöl kumu üzerinden geçmelerini sağlar. Birçok çöl canlıları gibi, gece alışkanlıkları geliştirdiler, bu yüzden kavurucu çöl güneşi battıktan sonra en aktif oluyorlar. Dışarıda ve geceleri, rezene tilkiler böcekler ve kertenkeleler gibi daha küçük çöl hayvanlarına bayılır.
Gübre böcekleri
Birkaç tür bok böceği türü var, ancak çoğu Avustralya ve Afrika çöllerinde yaşıyor. Ünlü olarak, bu böcekler yalnızca daha büyük hayvanların gübresiyle beslenirler. İğrenç görünse de, bok yemek, böcek gibi küçük bir çöl yaratığı için iyi bir seçimdir. Sıcak, kuru çölde her türlü nemi bulmak zordur. Dung, kovulan hayvanın bağırsağından nem içeriyor. Gübre böcekleri ve antilopların yaptığı gibi nadir sulama delikleri aramak yerine, gübre böcekleri bu büyük hayvanların onlar için su bulma işini yapmasını bekler. Gübre yiyerek, herhangi bir iş yapmanıza gerek kalmadan başkaları tarafından bulunan suyun tüm avantajlarını elde ederler.
Bu, gübre böceklerinin boş zamanları yaşadığı anlamına gelmez. Birçok tür, uzun saatler boyunca gübrenin kusursuz küreler şeklinde şekillenmesini sağlar, bu da çölde geçerek yuvalarına gider. Gübre topunun boyutuna bağlı olarak, bir böceği bir haftadan fazla canlı tutmak için yeterli yiyecek ve nem sağlayabilir. Gübre böceklerinin çoğu, çöl sıcaklıkları nispeten soğuk olduğunda şafakta ve alacakaranlıkta aktiftir. Öğlen vakti boyunca, sıcaktan kaçmak için kuma girerler. Parlak exoskeletonları güneş ışığını yansıtır ve bu da onların fazla ısınmasını önler.
Bactrian Develeri
Develer, en ünlü çöl hayvanlarından bazılarıdır. Bazı türlerin yalnızca bir kamburluğu varken, Bactrian develerinde iki tane var. Bu humps, tek kamburlu deve ile aynı işlevi görür: Çöl boyunca uzun yürüyüşlerde develeri tutan enerji bakımından zengin yağ depolar. Birçok insan deve humps'ın su içerdiğine inanıyordu, ki bu doğru değil. Develerin su içmeden yedi aya kadar gidebildiği için neden birisinin buna inanabileceğini anlamak kolaydır. Buna karşılık, bir insan ılıman koşullarda su olmadan sadece üç ila beş gün yaşayabilir.
Kabaklarının ve içme alışkanlıklarının yanı sıra - ya da yoksunluklarının yanı sıra - develer çöl yaşamı için daha da fazla adapte olmuşlardır. Geniş ve sert ayakları, 100 Fahrenheit derecenin üzerindeki sıcaklıklarda bile çölde kumun sıcaklığına dayanabilir. Suyu koruyan nadiren terlenirler ve uzun kirpikleri ve gür kaşları gözlerinden kum üflemeye devam eder.
Meksika çakalları
Meksika çakalları, birkaç çakal alt türünden biridir. Adından da anlaşılacağı gibi, Meksika çöllerinde, ayrıca Kaliforniya ve Arizona'da, çoğunlukla Sonoran Çölü'nde yaşarlar. Çakaller bazen kurtlarla karıştırılsa da, bu çöl köpekleri çok daha küçüktür, genellikle yetişkinlikte sadece 30 kilo kadardır.
Rezene tilkiler gibi, çakallar da vücutlarını soğutmak için büyük kulaklarını kullanırlar. Bununla birlikte, en faydalı çöl adaptasyonları diyetleri olabilir. Çakallar fırsatçı yiyicilerdir, bu da ne zaman olurlarsa o kadar yiyebilecekleri ve çevrelerinde hemen hemen her şeyi yiyebilecekleri anlamına gelir. Böcekler, küçük kemirgenler, sürüngenler ve kaktüs meyvesi ve çiçekler gibi vejeteryan yemekleri. Çakallar genellikle yalnız yaşarlar, ancak fırsat ortaya çıkarsa büyük avları avlamak için diğer çakallarla paketler oluşturabilirler. Bu esneklik, çakalların çölde yaşayanların başarılı olmasını sağlar.
Sidewinder Yılanlar
Kaldırımlar, güneybatı ABD ve kuzeybatı Meksika'nın çöllerine özgü birçok yılan türünden biridir. Bu bacaksız sürüngenler isimlerini eşsiz hareket tarzlarından alırlar. Yılanların birçoğu yılanlarda olduğu gibi, yan yana düz bir çizgide kaymak yerine, yanları çapraz olarak kayıyor, bedenlerini uzun darbelerde ileri geri sallıyor. Bu hareket, gevşek, değişken çöl kumu üzerinde bile hızlı ve iyi bir çekiş ile hareket etmelerini sağlar. Tüm yılanlar gibi, kaldırımlar da avcıdır. Kemirgenler ve küçük sürüngenler dahil olmak üzere daha küçük çöl yaratıklarını avlarlar. Sıcaklığın özellikle yüksek olduğu yılın bazı bölgelerinde, kaldırıcılar uyku alışkanlıklarını değiştirir ve geceleyin olur. Yılın serin bölgelerinde, gün boyunca aktif kalırlar.
Dikenli şeytan kertenkele
Dikenli ejderha olarak da bilinen dikenli şeytan, Avustralya çöllerinde yaşam için özel olarak donatılmış bir kertenkeledir. Derilerini kaplayan çıkıntılı, dikine benzeyen büyümeler için adlandırılırlar. Bu keskin büyüme, kuşlar ve daha büyük kertenkeleler gibi avcıları uzak tutmada etkilidir. Şaşırtıcı bir şekilde, dikenleri de su toplamalarına yardımcı oluyor. Bitki sapları gibi, dikenler de her sabah çiğle kaplanır. Dikenli şeytan bu çiy içerek çölde su avlamak zorunda kalmaz.
Dikenli şeytanın enerjiyi koruyan benzersiz bir avlanma şekli vardır. Dikenli şeytanlar avlarını avlamak için peşinden gitmek yerine karınca tepelerinde konumlandırır, kısmen kuma gömürler ve avlarının gelmesini beklerler. Karıncalar dolaşırken, dikenli şeytanlar onları birer birer kaparlar.