İçerik
Stilts bir baykuş minyatür versiyonu düşünün. Bu bir oyuk baykuşu. Yerli çok yıllık çimler arasında kuru, açık habitatlarda yaşarlar. Oyuk baykuşları yere yuva yapar ve çoğunlukla fareler ve sincaplar gibi küçük memelilerin terkedilmiş yuvalarını işgal eder. Popülasyonları düşüşte ve türler Amerika Birleşik Devletleri, Kanada ve Meksika'daki Federal Göçmen Kuş Antlaşması Yasası ile korunuyor.
Biyom
Ekosistemleri inceleyen araştırmacılar (biyolojik topluluklardaki organizmaların etkileşimi), biyom denilen dünyanın belli başlı coğrafi bölgelerini tanımlarlar. Dokuz karasal biyom iklime göre sınıflandırılabilir. Bölgeler sadece iklime göre değil, bitki örtüsü ile sınıflandırıldığında sayı yükselir. Basit bir dizi biyomatik su, çöl, orman, otlak ve tundradan oluşur. Çoğu oyuk baykuşu otlak biyomlarında yuva yapar; Ancak, bazı çöl ve orman biyomlarında yuva.
dağıtım
İçme baykuşlarının iki alt türü Kuzey Amerika'da yaşamaktadır. Athene cunicularia hypugaea (batı oyuk baykuşu) orta ve batı Amerika Birleşik Devletleri üzerinden güneybatı Kanada ve Meksika arasında göç eder. Göç rotaları hakkında çok az şey bilinmesine rağmen, baykuşlar Mayıs ayının ilk haftasında Kanada'nın Saskatchewan eyaletine varıyorlar. Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri'nde üreyenlerin sonbaharın sonlarında güneye göç ettikleri düşünülmekte ve bazılarının Güney Amerika kadar uzak olduğu görülmektedir. Athene cunicularia floridana'nın (Florida yuva baykuşu) geniş yayılımı, Florida ve Bahamalar ile sınırlıdır.
ekosistemler
Oyuk baykuşları, açık ve açık alanlarda uzmandır, kısa, düşük yoğunluklu bitki örtüsünde yuva yapar, köklendirir ve yem yapar. Belli başlı coğrafi bölgeleri veya biyomları ve ekosistemleri incelemek arasındaki en büyük fark, spesifik olmayan (türler arası) etkileşimler ve ekosistem düzeyinde ortaya çıkan uyarlamalardır. Bebek yer sincapları, çıngıraklı yılan zehirine karşı bağışıklık kazanır ve avcıları caydırmak için, bebek yuva baykuşlarının da özel bir uyarlaması vardır - bir çıngıraklı yılanın sesini taklit ederek hissederler. Baykuşlar için en önemli ekosistemlerden biri olan Kaliforniya'daki yerli otlak, ülkedeki en nesli tükenmekte olan ekosistemlerden birini temsil eder. 1700'lerden bu yana, otlakların alanı 22 milyondan 2 milyona düştü.
Habitat kaybı
Oyuk baykuşları hayatta kalabilmek için yerli otların yaşam alanlarına bağlıdır. Bu yaşam alanı tarımsal ve kentsel gelişime kaybedildiğinden, nüfus azalmaktadır. Bazı oyuk baykuşları, insan tarafından değiştirilen ortamlarda ve kentsel açık alanlarda görülür. Yaşam alanlarını başarıyla yönetmek, türlerin hayatta kalmasına yardımcı olacaktır.
Ekosistemler, bir otlak biyomu gibi bir makro, biyom seviyesi ölçeğinden bir ekosistem içindeki açık bir alan gibi mikro, habitat seviyesindeki bir ölçeğe eşlenir. Düşen vahşi yaşam popülasyonlarını daha etkin bir şekilde yönetme hedefi ile ABD Jeolojik Araştırmaları'ndaki araştırmacılar, küresel ekosistemleri standart bir şekilde sınıflandırma ve haritalandırma çabalarında ve vahşi yaşam araştırması, koruma ve yönetime uygun ölçeklerde çaba sarfediyorlar.