İçerik
- Okyanus Ekosistemi Gerçekleri
- Epipelajik Bölge
- Mezopelajik Bölge
- Bathypelagic Bölgesi
- Abysopelajik Bölge
- Hadopelajik Bölge
Dünya'nın yüzeyi yüzde 70 okyanus. Açık okyanus, karayla temas etmeyen alandır.
Açık okyanusun en derin kısmının yaklaşık 11 mil (7 mil) derinliğinde olduğu düşünülmektedir. Okyanusun yarısından fazlası en az 1.86 mil (3 kilometre) derinliğe sahiptir.
Okyanus Ekosistemi Gerçekleri
Açık okyanus daha fazlasını üretir. yüzde 50 fotosentetik algler yoluyla dünyanın oksijeni. Okyanus ekosistemleri genel olarak iki türe ayrılabilir: açık okyanus veya pelajik bölge ve deniz veya bentik bölge.
Pelajik bölge ayrıca beş ekolojik bölgeye ayrılmıştır. Epipelajik, mezopelajik, bathypelagik, abyssopelajik ve hadopelajik, derinliklerine göre tanımlanmaktadır.
Epipelajik Bölge
Epipelajik bölge yüzeyden yaklaşık 650 fit (200 metre) kadar uzanır. Bu bölge özellikle bölgedeki bölge olduğu için önemlidir. en hafif. Fitoplankton, bu ışığı, karbondioksiti oksijene de dönüştüren bir işlem olan fotosentez yoluyla enerji üretmek için kullanır.
Plankton terimi, hareketleri üzerinde en az kontrole sahip olan ve onları hareket ettirmek için okyanus akıntılarına dayanan bitkileri, fitoplanktonları, hayvanları ve zooplanktonlarını belirtir. Nekton balinalar, yunuslar, kalamar, daha büyük balıklar ve kabuklular gibi nerede yüzdüklerini kontrol eden hayvanlardır.
Fitoplanktonlar birincil üreticiler Okyanusun ve hem hayvanat bahçesi hem de nekton için yiyecek ağının tabanında bulunur.
Mezopelajik Bölge
Mezopelajik bölge epipelajik bölgeden yaklaşık 3,300 fit (1 kilometreye) kadar devam eder. Mezopelajik bölge en omurgalılar Dünyada orada yaşayan.
Üst sulardaki kırmızı ışık emilimi nedeniyle, bu bölgedeki hayvanların çoğu kamuflaj için siyah veya kırmızıdır. Burada yaşayan omurgalıların ve omurgasızların çoğu beslenmek için gecenin güvenliğinde epipelajik bölgeye göç eder.
Bathypelagic Bölgesi
Daha sonra 13.000 feet (4 kilometre) kadar uzanan hamam bölgesi. Bu bölge hiç güneş ışığı almıyor. Sonuç olarak, bazı türler kördür ve yalnızca yön bulma, av bulma, yırtıcılardan kaçınma ve eş bulma gibi diğer duyulara güvenir. Bazı organizmalar simbiyotik ilişkiler kendi ışık kaynaklarını üretmek için biyolüminesan bakteri ile.
Ünlü fener balığı (Lophiiformes) biyolüminesans kullanarak derin deniz balıklarının mükemmel bir örneğidir. Dişilerin avlarını yakalamak için yüzlerinin önünde sarkan parlak bir cazibesi vardır. Av, yemin yiyecek olduğunu düşünerek kandırılır. Fener balığı (Myctophidae) kafalarında biyo-ışıldayan belirteçlere, karanlık sularda eşlerini çekmelerine yardım edeceği düşünülen mide ve kuyruklara sahip.
Bu derinlikteki balıklar, yabancı yabancı filmlerden bir şeyler gibi kısır görünebilir, ancak okyanusun baskısı nedeniyle genellikle çok küçüktür. Fenerbalığı türleri 8 ila 40 inç (20 ila 101 santimetre) arasında değişmektedir. Derin deniz canlıları ayrıca, hemoglobin içinde yüksek ve gazlarını dokularının içine ve dışına yaymalarına yardımcı olmak için yüksek oranda sıkıştırılmış akciğerlere sahiptir.
Abysopelajik Bölge
Abysopelajik bölge hamam bölgesinden deniz tabanına kadar uzanır. Çok küçük hayat Bu bölgede bulunur, bu nedenle adı. Bu derinlikte, sıcaklıklar 32 ila 39,2 Fahrenheit (0 ila 4 derece Celcius) arasında değişmektedir ve su kimyası çok düzgündür.
Bu derinliği yaşayan az sayıdaki organizma siyah veya gri olma eğilimindedir ve bedenleri derin okyanuslardan geçmeleri için düzene sokmuştur.
Hadopelajik Bölge
Dünyadaki deniz tabanından daha derin ne olabilir? Tabii ki Hadopelajik bölgenin derin deniz açmaları! Kuzey Pasifik Okyanusu'nun batısında bulunan Mariana Açması, dünyadaki bilinen en derin yerdir.
Kanadalı film yapımcısı James Cameron en derin solo iniş için 35,756 feet (10.898 kilometre) olan dünya unvanını koruyor.