İçerik
Jeologlar, volkanlar hakkında konuşmak için dört sınıflandırma oluşturdular: lav kubbeleri, kalkan volkanları, kompozit volkanlar ve külçe koniler. Kül konileri en yaygın volkan türüdür. Bu kategoride yer alan ve scoria konileri olarak da bilinen volkanlar arasında Kaliforniya'daki Shasta Dağı, Bend, Oregon yakınlarındaki Lava Butte, Nikaragua'daki Cerro Negro ve Meksika'daki Paricutin vardır. Kül konileri daha az meşhur olma eğilimindedir çünkü püskürmeleri nadiren ölümle sonuçlanır.
şekil
Kül konileri isimlerini dik yönlerinden alırlar ve bu onlara koni benzeri bir görünüm kazandırır. Eğimlerinin açısı, daha eski, aşınmış konilerin daha yumuşak eğimlere sahip olmasına rağmen, 35 derece kadar dik olabilir.
Boyut
Kül konileri diğer yanardağ türlerine göre daha küçüktür. Ortalama 100 ila 400 metre yükseklikte (325 ila 1.300 fit), bileşik volkanlar 3.500 metreye (11.500 fit) ulaşabilir ve kalkan volkanları 8.500 metreye (28.000 fit) ulaşabilir - Hawaiis Mauna Loa'nın yüksekliği okyanus tabanından tepesine kadar ölçülen dünyanın en büyüğü.
kraterler
Scoria volkanları doruklarında kase şeklinde kraterlere sahip olma eğilimindedir.
Erüpsiyonlar
Çoğu kül konisi monogenetiktir, yani sadece bir kez patlarlar. Patlamaları daha büyük volkanlara göre daha zayıf olma eğilimindedir.
Diğer Volkanlar tarafından düzenlendi
Kül konileri genellikle daha büyük volkanların kenarları boyunca parazit konileri şeklinde oluşur. Gaz kuvvetleri lavları yukarı doğru buharlaştırırken Strombolian püskürmeleri sonucu oluşurlar. Lav, yeryüzüne, onları dışarı çıkaran, koni oluşturan menfezin etrafında biriken çakıl taşları gibi soğur ve düşer. Bu parazit tipi koni volkanları genellikle gruplar halinde ortaya çıkar. Havalandırma konumundaki kaymalar, çift kül koni ile sonuçlanır. Patlama gücündeki değişiklikler iç içe geçmiş koniler oluşturur. Bütün kül konileri gruplar halinde bulunmaz; bazaltik lav sahalarında oluşan ayrı birimlerdir.
Büyüme ve Süre
Daha büyük volkanlar çok yavaş oluşsa da, bir kül konisi hızla gelişebilir. Bunun iyi bir örneği, 1940'larda bir yıl boyunca mısır tarlasındaki bir çatlaktan 300 metre yüksekliğindeki bir koniğe çıkan Meksika'daki Paracutin volkanı. Kül konileri de yavaş büyüyen volkan türlerinden daha kısa bir ömre sahiptir.