İçerik
İlk bakışta, bir çakal kolayca bir kurt veya belki de bir köpekle karıştırılabilir, ancak bu vahşi etoburlar kurt ailesiyle ilişkiliyken, kendileri için bir türdür. Asya ve Afrika gibi kıtalarda çeşitli habitatlarda yaşayan çakal, kurnaz ve korkutucu ulusu sayesinde dünyadaki halkların folkloruna girmiştir. Örneğin, Eski Mısır kültürü, çakal ile ölüm tanrısı Anubis'i ilişkilendirmiştir.
Ortak Çakal Görünüm
Ortak çakal, Afrika'nın bazı bölgelerinde ve ayrıca Asya çakalının adını verdiği Asya'da da bulunabilir. Bu türün bir diğer adı, kumlu kürkü sayesinde, altın kriko olsa da, kürkleri kışın genellikle kırmızımsı gridir. Ortak çakalın yüzü, yanakları ve boğazı boyunca beyaz tonları olan kahverengi veya kırmızıdır. Yaygın çakallar kurtlardan biraz daha küçüktür ve gür kuyrukları ile tanınırlar. Asya çakalları, Afrika ortak çakallarından biraz daha küçük olan kulaklarıyla karakterize edilir.
Diğer Çeşitlerin Görünmesi
Çakalın diğer çeşitleri arasında, genellikle Doğu Afrika'nın bazı bölgelerinde görülen kara sırtlı çakal bulunur. Bu çakal türü, sırtından geçen siyah saçlı ve gün boyunca bu hayvanların diğer çeşitlerinden daha fazla ortaya çıkma eğilimi ile karakterizedir. Yan çizgili çakal, diğer çakal çeşitlerin siyah ucunun aksine beyaz uçlu bir kuyruğa sahiptir ve gövdesi, bu çakıra adını veren siyah ve beyaz çizgili kaplanmıştır.
Yetişme ortamı
Çakallar çeşitli kuru koşullarda hayatta kalabilir ve sonuç olarak, bu yaratıklar çöller ve dağlar gibi ortamlarda bulunabilir. Kara sırtlı çakallar genellikle ormanlarda veya savanlarda bulunurken, yan sırtlı çakallar genellikle bataklıklar ve ıslak savanlar gibi ıslak bölgelerde ve ayrıca Afrika'nın çalı topraklarında yaşar. Ortak çakal evini otlak ve savanların ortasında yapar.
Diyet
Doğal temizleyiciler, çakallar fırsatçı olarak beslenir, yabani tavşan gibi küçük hayvanları veya hatta koyun ve yiyen bitkiler ve meyveler gibi daha büyük canlıları avlarlar. Bir çakalın diyet mevsime göre değişir. Yazın sonlarında, yıl içinde daha önce tükettikleri meyve ve meyveleri bulmak daha zor olduğundan ceylan ve sürüngenleri avlama eğilimindedirler.
Çakal üreme
Çakallar yaşam için eşleşir ve kadın genellikle üç ila altı yavru içeren bir çöp doğurur. Bu yavrulara, ebeveynleri tarafından, sekiz aylıkken yoğunluğunu bırakmaya hazır olana kadar bakılmaktadır. Bu süre zarfında yetişkin çakallar, avcılardan kaçınmak için düzenli olarak şişeleri değiştirir. Genç çakallar kendi başlarına ortaya çıktıktan sonra bile, bazen ebeveynlerine yeni kızaklar yetiştirmelerinde yardımcı olmak için geri dönerler.