İçerik
60'tan fazla elemanın radyoaktif olan en az bir izotopu vardır. Bir izotop, çekirdeğinde farklı sayıda nötron bulunan belirli bir elementin bir çeşididir. Radyoaktif elementler üç sınıfa ayrılabilir: ilkel, Dünya kurulmadan önce var olan; kozmikojenik, kozmik ışın etkileşimleriyle oluşur; ve insan tarafından üretilen unsurlar. Tüm radyoaktif elementler belirli özellikleri paylaşır.
pulverizatör
Radyoaktif bir elementin çekirdeği kararsız. Çekirdek zamanla parçalanacak ve kalan element miktarını azaltacaktır. Bu parçalanma doğal olarak meydana gelir ve gerçekleşmesi için dışarıdan bir uyarıcıya ihtiyaç duymaz. Tüm insan yapımı elementler radyoaktif ve bozulur. Bir elemanın parçalanma hızına "yarı ömür" ya da parçalanmanın mevcut atomlarının yarısı için ne kadar süreceği denir. Bu ölçü, elemanın ne kadar kararlı veya kararsız olduğunu belirleyebilir. Örneğin, uranyumun yarı ömrü 4 milyar yıldan fazla iken, Fransiyumun yarı ömrü yaklaşık 20 dakikadır.
Farklı elemanlar
Element parçalandıkça, çekirdeğin atom altı parçacıkları farklı elementler oluşturur. Bu parçacıklar çevreye kaybolmaz. Örneğin, uranyum birkaç adımda parçalanarak yol boyunca farklı öğeler haline gelir. Bunlar toryum, protaktinyum, radyum, radon, polonyum, bizmut ve kurşunu içerir. Serinin son adımı olan lead, parçalanmayan kararlı bir elementtir. Bu oluşturulan öğelere ana öğenin kızları denir.
Radyasyon Emisyonu
Radyasyon, element bir elementten diğerine parçalandıkça atomdan salınan enerjidir. Işık ve mikrodalgalar dahil olmak üzere birçok radyasyon türü vardır. Radyoaktif elementler enerjilerini serbest bıraktıklarında, radyasyona yüklü parçacıklar içeren iyonlaştırıcı radyasyon denir. Bu yüklü parçacıklar, canlı organizmalar için tehlikeli olan zararlı radyasyondur. Bununla birlikte, elementlerden yayılan radyasyonların tümü insanlara zarar vermez ve alfa ve beta ışını radyasyonu olarak sınıflandırılır.
Tespit etme
Radyoaktif madde ve elementlerin varlığını tespit etmek için birkaç araç kullanılır. Bir Geiger sayacı radyasyon seviyelerini ölçmek için kullanılan iyi bilinen bir cihazdır. Cihaz radyoaktif malzemelerden yayılan radyasyonla karşılaştığında elektrik yükleri oluşturarak çalışır. Radyoaktif madde ne kadar fazlaysa, cihazdaki okuma o kadar yüksek olur.