Özellikler: Tanım, Yöntem ve Örnekler

Posted on
Yazar: Judy Howell
Yaratılış Tarihi: 4 Temmuz 2021
Güncelleme Tarihi: 1 Temmuz 2024
Anonim
Özellikler: Tanım, Yöntem ve Örnekler - Bilim
Özellikler: Tanım, Yöntem ve Örnekler - Bilim

İçerik

Milyonlarca yıl önce, tek bir hücre hayat ağacını ve üç ana alanını ortaya çıkaran bir evrime başladı: Archaea, Bacteria and Eukaryota.

Her dal bir örneğidir. klad. Clade, ortak bir ata içeren bir grubu temsil eder ve herşey torunları. Cladistics modern bir şeklidir taksonomisi organizmaları bir denilen dallanmış diyagrama yerleştirir. kladogram (bir aile ağacı gibi), DNA benzerlikleri ve filogeni gibi özelliklere dayanır.

Sınıflandırma Sistemlerinin Erken Tarihi

Biyoloji alanında kladistik bir taksonomi sistemi organizmaların sınıflandırılması ve düzenlenmesi ile ilgili filogenetik hayat ağacı. DNA analizinden önce, sınıflandırma büyük ölçüde benzer ve farklı özelliklerin ve davranışların gözlemlerine dayanıyordu.

Batı toplumları, eski organizmalardaki Aristoteles döneminden bu yana, canlı organizmaların sadece çalışma amaçlı bitki ve hayvan kategorilerine bölündüğü zamandan beri sınıflamayı kullandılar.

1700'lerde Carolus (Carl) Linnaeus organizmaların dış görünüşe ve paylaşılan özelliklere göre sınıflandırılmasına dayalı bir sistematik biyoloji taksonomisi geliştirmiştir. Bir organizmayı yerleştirmek için bir şema geliştirdi. hiyerarşik takson (bir grup; tekil) takson (gruplar; çoğul). Linnaeus, aynı zamanda binom isimlendirme geliştirmiştir - bu gibi bilimsel isimler atayan bir sistem Homo sapiens (insan) organizmalara.

Charles Darwin ve Alfred Russel Wallace doğal seleksiyon fikrini önerdi ve Darwin, 1800'lerin ortalarında evrim teorisini resmileştirdi. Darwin'in Türlerin Kökeni Tüm organizmaların ortak bir atadan geldiğini ve evrimsel ilişkilerine göre sınıflandırılabileceğini öne sürerek bilim topluluğunu sarstı.

Yirminci Yüzyıl Sınıflandırma Sistemleri

ornitolojist Ernst Mayr New York'taki Amerikan Tabiat Tarihi Müzesi'nde seyahat ederken ve küratör olarak çalışırken kuş taksonomisini yoğun olarak inceleyen 20. yüzyılın önde gelen bir evrimci biyologuydu. Çığır açan kitabı Sistematik ve Türlerin Kökeni 1942'de Columbia Üniversitesi Yayınları tarafından yayınlandı.

Mayr, sınıflandırma amacıyla kullanılabilecek izole bölgelerdeki genler, kalıtım, çeşitlilik ve popülasyon türleri konusundaki çalışmaları ile tanınır.

Şartların Ortaya Çıkışı

Kürdülük, yeni türler üreten bir tür ayrışma ortaya çıkıncaya kadar ortak bir ata ile paylaşılan özelliklerin, genetik yapının ya da fizyolojinin analizine dayanan biyolojik bir sınıflandırma sistemidir. Alman taksonomisti Willi Hennig jumpstarted klasik sınıflandırma 1950’de kitabını yazdığında filogenetik sistematiği.

Kitap daha sonra İngilizceye çevrildi ve 1966’da Illinois Press Üniversitesi tarafından yayınlandıktan sonra Amerika’da yaygın olarak okundu.

Hennig’in filogenetik sistematiği teorisi, Darwin ve Wallace tarafından sunulan taksonomiye çağdaş yaklaşımlara meydan okudu.

Türlerin, özellikle monofipik gruplar olmak üzere genetik ve klavuz ilişkilerine göre tanımlanması ve sınıflandırılması gerektiğini savundu. Hennig, yakın zamanlardaki soyları ve doğrudan soyları paylaşan evrimleşmiş, değiştirilmiş organizma özelliklerinin belirlenmesi - türetilmiş özellikler ortak atalarınki gibi bir şey olmasa bile.

Filogenetik Sistematik Nedir?

Filogenetik temelli bilinen veya varsayılmış evrimsel ilişkilerin incelenmesidir. filogenisi gruplanmış organizmaların soyları. Filogenetik hayat ağacı, taksonların (organizma gruplarının) yaşamın çeşitlendirildiği ve ortak bir atadan ayrıldığı gibi belirli bir düzende nasıl geliştiğini göstermektedir.

Evrimsel türleşme süreci, soy ağacındaki dalları andırır. Çok uzun zaman önce olanları bilmenin kesin bir yolu olmadığı için, bilimler hayatın nasıl dayandığına dair çıkarımlar çıkarmalı. fosil kayıtları, karşılaştırmalı anatomi, fizyoloji, davranış, embriyoloji ve moleküler veriler. Evrimsel biyoloji, yeni keşiflerin sürekli yapıldığı dinamik bir alandır.

Özellikleri

Evrimsel biyologlar çıkarımda varsayımsal evrimsel ilişkiler taksonlar arasında benzer ve farklı özelliklerin detaylı bir karşılaştırmasına dayanır.

Evrimsel inişin incelenmesi, belirli özelliklerin ortaya çıkıp sonraki nesillere aktarılmasının kesin olarak belirlenmesine yardımcı olur. Filogenetik sistematiği gibi kordistik analiz, türlerin evrimsel tarihini bir araya getirmeye yardımcı olan evrimsel iniş kalıplarını incelerken, aynı zamanda yaşamın ve türlerin neslinin tükenişlerini de açıklar.

Cladistic Sınıflandırmanın Temel Varsayımları

Korsanlık, Dünya üzerindeki yaşamın yalnızca bir kez doğduğu merkezi öncül üzerinde çalışır, yani tüm yaşamın ilk atadan kalma organizmaya kadar geri götürülebileceği anlamına gelir. Bir sonraki varsayım, mevcut türlerin bir ağaç dalı üzerindeki bir düğüm tarafından sınırlandırılmış iki gruba ayrıldığı şeklindedir. Son olarak, organizmalar muhtemelen değişiyor, adapte oluyor ve evrimleşiyor.

ayrışma noktası Dallanan ve iki yeni tür oluşturan iki yeni soyun başlangıcını temsil eder.

Cladogram Nedir?

Cladogramlar gruplar arasında anlamlı karşılaştırmalar yapmak için kullanılır.

Biyolojide, bir cladogram bir görsel sunum çeşitli organizmalarda ilgili karakteristikler. Genellikle, gruplandırma belirtilen belirli ilgi özelliklerine göre yapılır. Bununla birlikte, karmaşık ilişkileri açıklayan daha doğru bir evrim ağacı oluşturmak için farklı veri noktaları birleştirilebilir.

Bir cladogram ve filogenetik ağaç arasında bir ayrım yapılabilir, ancak terimler zaman zaman birbirinin yerine kullanılır. Cladogram'lar, ilişkiyi gösteren makro ve moleküler seviyedeki özelliklere odaklanır. Bir cladogram, organizma grupları veya taksonlar arasında sayıca küçük veya büyük olabilen muhtemel evrimsel ilişkileri önerir:

Cladistics örnekleri

Çok hücreli ökaryotlar, giderek daha karmaşık organizmaların bolluğuna neden oldu.

Örneğin, balıklar ve insanlar milyonlarca yıl önce ortak bir ataya kadar uzanıyor. Bu karmaşık ilişki, kladistik ilişkileri gösteren basit bir cladogram üzerinde tasvir edilebilir. Ağacın dibinde bir ata ökaryotu hayal ederek başlayın.

Ortak ata geliştikçe, ağaç üzerindeki bir düğüm çenesiz balıklar gibi suda yaşayan omurgalılara dallandı. Bir sonraki düğümde, dal dört ayaklı tetrapodlara ayrıldı.

Bir sonraki düğüm, hayvanların amniyotik yumurtalar geliştirmesi sırasında bir farklılık gösterir, ardından hayvanlar kürk veya saç geliştirdiğinde bölünür. Çok sonra, insanlar ve primatlar ayrışıp ayrı yollara doğru gelişti.

Geleneksel Sınıflandırma Terminolojisi

Cladistic sınıflandırma, evrimsel biyolojideki atalara ait durumları doğrudan taşıyan organizmaların belirli özelliklerine bakar. Hennig, sınıflandırma yaklaşımını tanımlamak için fikir ve teorilerine yardımcı olan birçok bilimsel terim geliştirmiştir. Terimler, filogenetik bir ağaç veya cladogram üzerindeki belirli bir düğümle ilgili organizma gruplarını tanımlamaktadır:

Organizmaların Karakter Durumu

Karakter durumları doğal seleksiyon, adaptasyon ve kalıtsal varyans sürecinde yaşamda biyolojik çeşitliliğe yol açan özelliklerdir. Gibi, sadece synapomorphies evrimsel ilişkileri ayırt ederken önemlidir. Paylaşılan bir ataya sahip organizmalarda çoklu sinapomorfiler monofiletik:

Kordistik Yöntemler

Kladistler adı verilen bilim adamları, yeni evrimsel ilişkileri ortaya çıkarabilecek filogenetik bir ağaçta taksonları düzenlerler. Gruplamalar fiziksel, moleküler, genetik ve davranışsal özelliklere göre yapılır.

Cladogram adı verilen bir diyagram, türler evrim tarihinin çeşitli noktalarında ortak bir atadan dallandıklarında ilişki gösterir.

Cladogramlar dallanma diyagramlarıdır. klasik veri Örneğin, karşılaştırmalı fiziksel veri setleri veya moleküler verileri kullanarak belirli özellikleri düzenleyen. Günümüzde araştırmacılar, veri kümelerini birleştirmek için genellikle organizmalar arasında tutarlı ve kapsamlı ilişkiler gösteren daha doğru kladogramlar oluşturmak için bilgisayar programları kullanırlar.

Temel metodoloji zor değildir, ancak her adım titizlikle yapılmalıdır:

Geleneksel Evrimsel Sınıflandırma

Kökenleri geleneksel evrimsel yöntemler sınıflandırma tarihi eskilere dayanmaktadır. Tüm canlı organizmaların bitki veya hayvan olduğu varsayılmıştır. Klasik yöntemler, gözlenen özelliklerin uzak bir atadan mı yoksa daha yakın bir zamandan miras kaldığı arasında bir ayrım yapmamıştır.

Amaç, Dünyadaki yaşamın denizden nasıl evrimleştiğinin bir haritasını çıkarmaktı.

Sınıflandırma için kullanılan özellikler kürk, terazi veya tüy gibi belirgin farklılıklara bakan uzmanlar tarafından belirlenir. Yaklaşım omurgalıları sınıflandırmak için omurgasızlardan daha iyi çalıştı. Evrimsel sınıflandırma organizmaları, krallık, filum / bölünme, sınıf, düzen, aile, cins ve türlere ayrılan üç alan altında küçültülen gruplara yerleştirir.

Kordistik yöntemler, Linnean sınıflandırma sistemine bağlı değildir ve bağlantı için daha derinleri araştırırlar.

Geleneksel sistematikler, örneğin bir türün yeni bir yaşam tarzına veya habitatına uyum olarak değiştiği zamana göre evrimsel bir ağaçta organizmalar düzenler. Ağaç gösterir evrimin yönü zamanında. Geleneksel yöntemlerde özelliklerin ve özelliklerin öznel değerlendirmeleri potansiyel olarak sonuçları önyargılı hale getirebilir ve bir çalışmanın kopyalanmasını zorlaştırır veya imkansız hale getirir.

Modern Cladistic Sınıflandırma

Günümüzde kridistik ve filogenetik sınıflandırma yöntemleri, doğa bilimlerinde sınıflandırmada geleneksel yöntemlere göre tercih edilmektedir. Yeni yaklaşım daha bilimsel, kanıta dayalı ve reddedilemez. Örneğin, DNA ve RNA dizilimi, bir cladograma nüanslı yerleştirme için moleküler seviyedeki organizmaları incelemek için kullanılmaktadır.

Organizmalar kendi paylaşılan türetilmiş özellikler.

Geleceğe Yönelik Gelecek Yönler

Biyoloji alanındaki şartlar, bilim adamlarının kalıpları tanımlamalarına, hipotez oluşturmalarına, hipotezleri test etmelerine ve tahminlerde bulunmalarına olanak sağlar.

Çağdaş kladistler David M. Williams ve Malte C. Ebach tarafından 2018'de tarif edildiği gibi “o zaman kordistik keşifle ilgilidir”. Williams ve Ebach, evrim teorisinde topraklama gerektirmeyen doğal bir sınıflandırma süreci olarak tasavvufu düşünmektedir.

Teknoloji, klasik yöntemlere hassasiyet ve karmaşıklık katıyor. Özellikle, genlerin DNA dizilimi yüksek derecede bir güven ile ilişki derecesini ve paylaşılan ataları gösterir. DNA'daki farklılıklar, türlerin ne kadar zaman önce ortak bir ata paylaştığı konusunda fikir verebilir.

Yeni bulgular, organizmaların nasıl geliştiğine dair önceki varsayımları destekleyebilir veya düzeltebilir ve keşfedilen yeni türlerin sınıflandırılmasına yardımcı olabilir.