İçerik
Paleozoik çağ, yaklaşık 542 milyon yıl önce büyük miktarda canlı patlamasıyla başladı. 291 milyon yıl sonra gezegendeki yaşamın yüzde 90 ila 95'inin tükenmesiyle sona erdi. İklimi, dünya yüzeyinde karasal kütlelerin yer değiştirmesiyle birlikte, büyük sıcaklık dalgalanmalarıyla işaretlendi. Kıtalar dağıldı, yer kabuğunu kırdı ve tekrar düştü, denizleri kapattılar ve dağlar yarattılar. Volkanik aktivite atmosferin kimyasını değiştirdi. Paleozoik altı döneme ayrılır: Kambriyen, Ordovisyen, Silüriyen, Devoniyen, Karbonifer ve Permiyen.
Kıta Kitleleri
Bir milyar yıl önce oluşan ve Dünya üzerinde tek bir kara kütlesi olarak Rodinia'nın eski kıtası, Paleozoik'in başlamasıyla altı ana bölüme ayrılmıştı. Bu kitleler, Paleozoik çağın yeniden bir araya gelerek yeni bir süper kıta, Pangaea oluşturdular. Kara kütleleri çarpışırken denizleri kapattılar ve bilim adamlarının Panthalassa dedikleri tek bir okyanus bıraktılar.
Kambriyen ve Ordovisyen
Yaşam, 542 milyon yıl önce Kambriyen döneminin başlangıcında, kara kütlelerinin merkezin ve dünyanın ılıman bölgelerinin etrafına yerleştirildiği patladı. Okyanuslar su bastı ve toprağı aşındı. Okyanuslarda biriken tortular, sudaki oksijen seviyelerini arttırdı. Sıcaklıklar 488 milyon yıl önce Ordovisyen döneminin başlangıcına kadar yükseldi ve ilk kara bitkileri ortaya çıktı. Kıtalar, okyanus tabanını söküp, büyük miktarda volkanik faaliyete neden olarak parçalandı. Kara kütleleri Dünya’nın kutup bölgelerine doğru yöneldikçe, buzul çağları başladı, sıcaklıklar gezegen çapında düştü ve Dünya’daki yaşamın üçte biri yok oldu.
Silur
443.7 milyon yıl önce Silurian döneminin başlaması ile hayat geri döndü. Mercan resifleri ve balıklar ılık ve sığ denizlerde ortaya çıktı. Sıcaklıklar yükseldi ve farklı iklim bölgeleri yarattı. Güney yarım küredeki bir kıta kütlesinde, kuzeye doğru ılıman bir bölgeye ve ekvatorun etrafındaki kurak toprak koşullarına karışan kutupsal bir buz başlığı vardı. Ilık denizler, kıyı bölgelerinde tuz biriktirerek deniz bitkilerini ve hayvanları karada yaşamaya teşvik eder.
Devonyen dönemine ait
Devoniyen dönemi 416 milyon yıl önce başladığında, her ikisi de ekvatorun yanında bulunan iki tane kara kütlesi vardı. Sıcaklıklar ısındı, sulak alanlar daha kuru oldu ve ağaçlar karada büyürken, denizlerde çok çeşitli balıklar gelişti. 359 milyon yıl önceki dönemin sonuna doğru, güney kutup bölgesinde buz oluşmuş, deniz seviyelerinin düşmesine neden olmuş, bunu deniz yaşamının yaklaşık yüzde 70'inin tükenmesi izlemiştir. Aynı zamanda, kuzey yarım küredeki sıcaklıklar da yükseliyordu.
Carboniferous ve Permiyen
Carboniferous dönemi kuzey yarımkürede iklimin sıcak çölden nemli ve nemli koşullara kadar değiştiğini gördü. Yemyeşil bitkiler ve ağaçlar bataklıklarda ve taşkın ovalarında büyüdü. 299 milyon yıl önce Permiyen döneminin başlangıcında, iki büyük kıta kitlesi daha da yaklaştı, aralarındaki denizler kapandı, deniz habitatları azaldı ve iklim kurudu. Kıta çarpışmaları Appalachians ve Urallar gibi dağları oluşturdu. Volkanlar atmosfere kül yaydı, güneş ışığını engelledi ve sıcaklık ve atmosferik oksijen seviyelerinin düşmesini sağladı. Metan ve denizde bulunan tortulardaki karbon dioksit serbest kaldıkça deniz toksik hale geldi. 251 milyon yıl önce, Dünya'nın ozon tabakası tahrip edildi ve yaşamın yüzde 90 ila 95'i tükendi.