İçerik
Bir ekosistemi tanımlarken, doğanın tüm öğelerini belirli bir yerel ortamda tanımlıyorsunuz. Tarif edebileceğiniz ekosistem türleri arasında ormanlık alanlar, otlaklar, göller, bataklıklar ve hatta mercan resifleri gibi sualtı ortamları sayılabilir. Türüne bakılmaksızın, tüm ekosistemler, çeşitli canlı ve canlı olmayan bileşenlerin bir karışımından oluşur.
Birincil Üreticiler
Çoğu ekosistemin önemli bir kısmı birincil üreticilerdir. Birincil üreticileri tarif ederken, temel olarak yeşil bitkileri tarif ediyorsunuz. Ağaçlar ve çiçekler dahil olmak üzere bu bitkiler, yiyeceklerinin büyük kısmını fotosentez olarak bilinen bir işlemle üretiyorlar. Fotosentez sırasında, bitkiler güneş ışığını besin maddelerine dönüştürür - özellikle şekerler. Birincil üreticiler isimlerini alırlar çünkü ekosistemin bir başka önemli bölümünü beslerler - tüketiciler.
Tüketici Türleri
Genellikle insanlar ekosistemdeki tüketiciler hakkında konuşurken, böceklerden balığa ve insanlardan hayvanlara atıfta bulunurlar. Enerjilerini ekosistemin canlı olmayan bölümlerinden alan birincil üreticilerin aksine, tüketiciler enerjilerinin çoğunu üreticilerden veya diğer tüketicilerden alırlar. Bir ekosistemin farklı tüketici türlerini üç ana kategoriye yerleştirerek tanımlayabilirsiniz: etoburlar, otoburlar ve omnivorlar. Etçiller çoğunlukla diğer hayvanlara dayanır, otoburlar sadece bitki tüketir ve omnivorlar bitki ve hayvanların bir kombinasyonunu yerler.
Detritivore Türleri
Bir ekosistemin bölümlerini tarif ederken, farklı bölümler arasındaki ilişkileri de tarif etmek faydalı olacaktır. Üreticiler ve tüketiciler kaçınılmaz olarak ölürler ve öldüklerinde, detritivorlar olarak bilinen organizmalar kalıntıları ile beslenir. Bu sürece ayrışma denir. Ayrıştırma sırasında, detritivorlar ölü bitki veya hayvan materyalini, sonunda üreticiler tarafından yeniden kullanılan canlı olmayan inorganik maddeye dönüştürür. Çoğu detritivor, bakteri gibi mikroorganizmalardır, ancak mantarlar ve solucanlar ve kabuklular gibi daha büyük canlılar da ayrıştırıcılar olarak görev yapar.
Abiyotik Bileşenler
Ekosistemlerin tanımlarında, canlı olmayan elementler - aynı zamanda abiyotik veya inorganik bileşikler olarak da bilinir - genellikle göz ardı edilebilir. Kayaçlar, mineraller, toprak, su ve atmosfer ekosistemlerin abiyotik bölgelerine örnektir. Bir ekosistemi tarif ederken, abiyotik kısımları da tanımlamak zorunludur, çünkü temel olarak hayatın geri kalanının ekosistemde var olmasını sağlar. Örneğin güneş ışığı, enerji bitkilerinin fotosentez için ihtiyaç duyduğunu ve hava veya su, memelilerin nefes alması gereken oksijeni sağlar. Enerji, ekosistemin farklı kısımlarından akar.