İçerik
- Güçlü İletkenliğe Sahip Bileşikler
- Zayıf İletkenlikli Bileşikler
- İletken Olmayan Bileşikler
- Metallerin İletkenliği
Akım taşıyan bileşikler elektrostatik kuvvetler veya çekim ile bir arada tutulur. Katyon adı verilen pozitif yüklü bir atom veya molekül ve anyon adı verilen negatif yüklü bir atom veya molekül içerirler. Katı hallerinde bu bileşikler elektrik iletmez, ancak suda çözündüğünde iyonlar ayrışır ve bir akım iletebilir. Yüksek sıcaklıklarda, bu bileşikler sıvı olduğunda, katyonlar ve anyonlar akmaya başlar ve su yokken bile elektrik iletebilir. İyonik olmayan bileşikler veya iyonlara ayrışmayan bileşikler, akım iletmezler. Sulu bileşiklerin iletkenliğini test etmek için bir gösterge olarak bir ampul ile basit bir devre oluşturabilirsiniz. Bu kurulumdaki test bileşiği devreyi tamamlayacak ve bir akım geçirebilirse ampulü açacaktır.
Güçlü İletkenliğe Sahip Bileşikler
Bir bileşiğin bir akım geçirip geçiremediğini belirlemenin en kolay yolu moleküler yapısını veya bileşimini tanımlamaktır. Güçlü iletkenliği olan bileşikler, suda çözündüğünde tamamen yüklü atomlara veya moleküllere veya iyonlara ayrışır. Bu iyonlar etkili bir şekilde hareket edebilir ve taşıyabilir. İyonların konsantrasyonu arttıkça, iletkenlik de artar. Sofra tuzu veya sodyum klorür, güçlü iletkenliği olan bir bileşik örneğidir. Pozitif yüklü sodyum ve negatif yüklü klor iyonlarına su içinde ayrışır. Amonyum sülfat, kalsiyum klorür, hidroklorik asit, sodyum hidroksit, sodyum fosfat ve çinko nitrat, güçlü elektrolitler olarak da bilinen, güçlü iletkenliğe sahip bileşiklerin diğer örnekleridir.Güçlü elektrolitler inorganik bileşikler olma eğilimindedir, bu da karbon atomu bulunmadığı anlamına gelir. Organik bileşikler veya karbon içeren bileşikler genellikle zayıf elektrolitlerdir veya iletken değildir.
Zayıf İletkenlikli Bileşikler
Suda sadece kısmen ayrışan bileşikler zayıf elektrolitler ve bir elektrik akımının zayıf iletkenleridir. Sirkede bulunan bileşik olan asetik asit, zayıf bir elektrolittir, çünkü suda sadece hafifçe ayrılır. Amonyum hidroksit, zayıf iletkenliği olan bir bileşiğin başka bir örneğidir. Su dışındaki solventler kullanıldığında, iyonik ayrışma ve dolayısıyla akımı taşıma kabiliyeti değişir. Zayıf elektrolitlerin iyonlaşması genellikle sıcaklıktaki artışlarla artar. Farklı bileşiklerin sudaki iletkenliğini karşılaştırmak için bilim adamları özel iletkenlik kullanırlar. Spesifik iletkenlik, bir bileşiğin sudaki belirli bir sıcaklıkta, genellikle 25 santigrat derece olan iletkenliğinin bir ölçüsüdür. Spesifik iletkenlik, santimetre başına siemens veya mikrosiemens birimleri cinsinden ölçülür. Su kirliliği derecesi, belirli iletkenliği ölçerek belirlenebilir, çünkü kirli su daha fazla iyon içerir ve daha fazla iletkenlik üretebilir.
İletken Olmayan Bileşikler
Suda iyon üretmeyen bileşikler elektrik akımı iletemez. Şeker veya sukroz, suda çözünen, ancak iyon üretmeyen bir bileşik örneğidir. Çözünmüş sukroz molekülleri, su molekülü kümeleriyle çevrilidir ve hidratlandığı ancak şarj edilmediği söylenir. Kalsiyum karbonat gibi suda çözünür olmayan bileşikler de iletkenlik göstermezler: iyon üretmezler. İletkenlik, yüklü parçacıkların varlığını gerektirir.
Metallerin İletkenliği
Elektriksel iletkenlik yüklü parçacıkların hareketini gerektirir. Elektrolitler veya sıvılaştırılmış veya erimiş iyonik bileşikler söz konusu olduğunda, pozitif ve negatif yüklü parçacıklar üretilir ve hareket edebilir. Metallerde, pozitif metal iyonları katı bir kafes veya hareket edemeyen kristal bir yapıda düzenlenir. Ancak, pozitif metal atomları etrafta dolaşmakta serbest olan ve bir elektrik akımı taşıyabilen elektron bulutları ile çevrilidir. Sıcaklığın yükselmesi, benzer koşullar altında elektrolitlerin iletkenliğindeki artışla tezat oluşturan elektrik iletkenliğinde bir azalmaya neden olur.