İçerik
Bir yamacın güneşe sunduğu - kuzey ya da güney - üzerindeki yerel iklimde rol oynar. Bu "mikro iklimlendirme", eğimi kolonize eden bitki türlerinin belirlenmesine yardımcı olur ve hayvanların tercih ettikleri yiyecekleri ve uygun barınakları arayan bölgeye çizilmelerini etkiler. Kuzeye ve güneye bakan yamaçlar arasındaki temel fark - aldıkları güneş ışığının nispi miktarı ve yoğunluğu - Kuzey ve Güney Yarımküre'de benzer (ancak tersine çevrilmiş) olan derin ekolojik farklılıklara yol açar.
Güneş Işığı Miktarı
Kuzey Yarımküre'de, yaklaşık 30 ila 55 derecelik enlemlerde kuzeye bakan yamaçlar, güneye bakan yamaçlardan daha az doğrudan güneş ışığı almaktadır. Gün boyunca doğrudan güneş ışığının olmayışı, kış veya yaz aylarında, kuzeye bakan yamaçların güneye bakan yamaçlardan daha soğuk olmasına neden olur. Kış aylarında, güneşin alçak olması nedeniyle kuzeye bakan yamaç kısımları gün boyunca gölgeli kalabilir. Bu, kuzeye bakan yamaçlardaki karın, güneye bakan yamaçlardan daha yavaş erimesine neden olur. Senaryo, kuzeye bakan yamaçların daha fazla güneş ışığı aldığı ve dolayısıyla daha sıcak olduğu Güney Yarımküre'deki yamaçların tam tersi. Ekvatorun yanında, kuzeye ve güneye bakan yamaçlar kabaca aynı miktarda güneş ışığını alır çünkü güneş neredeyse doğrudan tepeye çıkar. Kutuplarda, kuzey ve güney yamaçları ya kış boyunca karanlıkta örtülmekte ya da ilkbahar ve sonbaharda yamaçları arasında sadece hafif bir değişiklik ile yaz boyunca güneş ışığında yıkanmaktadır.
Zemin Derinliği
Yamaçtaki toprağın derinliği, kuzeye ya da güneye bakar olsun, yamacın dikliğine bağlıdır. Eğim ne kadar dik olursa, yağmur akmasından kaynaklanan erozyon oranı da o kadar yüksek olur. Dik yamaçlardaki topraklar öncelikle kaya parçalarından oluşur, çünkü yapraklar gibi hafif organik madde parçaları toprağa ayrılmadan önce yıkanır. Yumuşak bir eğime sahip eğimler daha derin bir toprak tabakası biriktirme eğilimindedir. Kuzey Yarımküre'de güneye bakan yamaçlardaki toprak daha hızlı kurur ve daha uzun süre güneş ışığına maruz kaldığı için kuzeye bakan yamaçlardaki topraktan daha sıcaktır - bunun tersi Güney Yarımküre'de geçerlidir.
Yağışların Etkisi
Bir yokuşa düşen ve mevcut bitki örtüsünden alınan yağmur miktarı, kuzeye mi yoksa güneye mi bakacağından ziyade eğimin ne kadar dik olduğuna göre belirlenir. Yağmur daha dik yamaçlardan daha hızlı akar ve bitkilerin yetmesine zaman kalmaz. Daha az dik eğime düşen yağmurlar toprakta daha uzun süre kalırlar ve bitkiler ve ağaçlar tarafından kullanılırlar, bu da genellikle daha büyük bitkilere ve / veya daha yüksek hidrasyon ihtiyacı olan bitkilerin kolonizasyonuna neden olur. Bununla birlikte şev yönü bunu görebilir: Örneğin, Kuzey Yarımküre'deki güneye bakan yamaçlardaki bitki örtüsünün, örneğin güneşin kuruma etkisi nedeniyle su almaya daha az zamanı vardır.
Bitki Toplulukları Üzerindeki Etkisi
Değişen güneş ışığına maruz kalmanın etkileri göz önüne alındığında, bitki toplulukları kuzey ve güneye bakan yamaçlarda geniş ölçüde değişebilir. Kuzey Yarımküre'de, daha sıcak güneye bakan yamaçlar, ilkbaharda daha erken yeşilleşir, sonbaharda daha yeşil kalır ve kuzeye bakan yamaçlardan daha kuru olma eğilimindedir. Bölgeye bağlı olarak, meşe, çam veya kuraklığa dayanıklı çalılıklar ve otlar olabilen bu sıcak ve kurak koşullara tolerans gösteren bitkiler, kendi doğal alanlarındaki güney yamaçlarında iyi büyürler. Birkaç adım ötede, kademeli bir eğim ile daha soğuk, nemli bir kuzey cephesi olan eğim, kapalı sert ağaç veya kozalaklı orman ve gölgeye dayanıklı kır çiçekleri ile kesilebilir. Ağaçlar, dolaylı güneş ışığını alçaktan büyüyen çimlerden daha iyi yakalar.