İçerik
Plazma zarını çevreleyen hücreler, çoğu hücrenin, özellikle de hücrenin yaşamı için tehlikeli olanların önünde bir engel görevi görür. Membran, difüzyon işlemi ile faydalı malzemelerin geçişine izin verir. Hücresel difüzyonun evrimi, hücrelerin kendilerini kordon altına almasına ve kendi yakın ortamları ile diferansiyel olarak etkileşime girmesine izin verir.
Önem
Günlük yaşamın günlük faaliyetlerini yürütmek için tüm hücrelerin, yarı geçirgen plazma membranları boyunca esansiyel iyonları ve küçük molekülleri aktarmaları gerekir. İyonlar net pozitif veya negatif yüklü atomlar veya moleküllerdir. Yaşam gereksinimlerini karşılamak için hücreler oksijen ve karbon dioksit gibi gazları değiştirir; atık atık ürünler; ve yiyecek, su ve mineral parçacıklarını içine alır. Değişim, iç hücre ve etrafındaki hücre dışı sıvı arasında gerçekleşir.
Hücresel Zarlar
Canlı hücreler, seçici olarak yalnızca temel atomların ve basit bileşiklerin ileri geri geçmesine izin verirken, iç kısımdaki organik kimyasalları çentiklemek ve içermek üzere bir zar geliştirmiştir. Standart lipit çift katmanlı modeline göre, fosfolipitler ve glikolipitler adı verilen yağ asitleri, hücresel membranların ana bileşenleridir. Membranların diğer elementleri kolesterol, proteinler ve karbonhidratlardır. Lipit iki tabakası çoğu katyona veya negatif iyonlara ve anyonlara veya pozitif iyonlara karşı geçirimsizdir.
yayılma
Difüzyon, moleküllerin ve iyonların doğal olarak yüksek konsantrasyonlu bir hücre içi bölgesinden daha düşük konsantrasyonlu bir alana veya tersi yönde hareket ettiği bir işlemdir. Difüzyon, pasif taşınma olarak bilinen bir prosedürde hücre tarafından enerji harcaması olmadan kendiliğinden gerçekleşir. Moleküller, bir denge durumuna ulaşılana kadar hücresel konsantrasyon gradyanı boyunca göç eder. Osmoz, suyun hücre içine ve dışına geçişini içeren bir tür yayılmadır.
Aktif taşımacılık
Hücreler, molekülleri aktif olarak nispi konsantrasyon gradyanına karşı taşımak için enerji harcarlar. Aktif taşıma veya kolaylaştırılmış difüzyon, iyonları ve molekülleri hücre zarı boyunca zorlar. Nükleotit adenozin trifosfat veya ATP, prosesi sağlayan hücrelerin standart enerji para birimidir. Nükleotidler bir nükleik asit türüdür. Glikoz şekerler ve proteinler gibi büyük, kompleks, lipid olmayan çözünür moleküller aktif taşıma sistemleri tarafından hareket ettirilir. Sistemler ozmotik dengeyi koruyor ve hücrenin çok fazla su alarak patlamasını önlüyor.