İçerik
Tatlı sudaki çözünmüş oksijen seviyesi tatlı su göllerinde, nehirlerinde ve akarsularında yaşayan tüm hayvanları etkiler. Kirlilik, doğal sebepler de mevcut olsa da, çözünen oksijendeki değişimlerin ana nedenlerinden biridir. Su omurgasızları, çözünmüş oksijendeki küçük değişikliklere karşı oldukça hassastır ve genel olarak, yüksek çözünmüş oksijen daha fazla yaşam ve daha fazla omurgasız aktivitesine yol açar.
Oksijen Kendi Kendine Düzenleme
Tatlı su omurgasızlarının düşük çözünmüş oksijen varlığında etkinlik seviyelerini etkileyen ana özelliklerinden biri, oksijen alımlarını kendi kendine düzenleme yetenekleridir. Bazı tatlı su omurgasızları, düşük oksijenli ortamlarda hayatta kalmalarını sağlayan anaerobik metabolizma yeteneğine sahiptir. Anaerobik metabolizma, bir organizmanın en azından bir dereceye kadar oksijen olmadan çalışmaya devam edebileceği anlamına gelir. Diğer omurgasızlar yalnızca aerobik metabolizmaya sahiptir ve bu nedenle oksijene bağlıdır. Oksijen azaldıkça, bir süre hayatta kalabilirler, ancak fonksiyon kaybı ölüme neden olabilir.
Taşınmak
Oksijene bağımlı olduğu düşünülen bazı organizmalar bile düşük oksijenli ortamlarda başa çıkabilir. Hayatta kalmanın bir yolu, sadece yüksek oksijenli sulara taşınmaktır. Tatlı su karidesi içeren Gammarus cinsinden türler, düşük oksijen varlığında kısaca enerjik hale gelir. Bu enerji, eğer mümkünse, Gammarus'u daha yüksek oksijenli su kütlelerine taşımak için kullanılır. Suyun üstünde hayatta kalabilen diğer türler bunu avantajları için kullanırlar. Örneğin tatlı su salyangozları, yüzeye çıkacak ve çözünmüş oksijen seviyelerinin düşmesi durumunda orada daha fazla zaman geçirecektir.
Yaşam Aşaması Varyasyonları
Yetişkinlikte düşük çözünmüş oksijen seviyelerinde hayatta kalabilen omurgasızlar bile bunu daha küçük yaşlarda yapabilecek daha az yetenekli olabilir. Bir maytap sinek cinsi olan Leptophlebia'dan gelen omurgasızlar, genellikle larvalarının düşük oksijen varlığında daha yüksek oranda öldüğünü görürler. Farklı bir mayıs sineği cinsi olan Ephemera, bu aynı problemi yaşamın ilk aşamalarında yaşar. Mayıs böcekleri ilkbaharda doğma eğiliminde olduğu için, bu süre zarfında düşük oksijen popülasyonda hızlı bir düşüşe ve dolayısıyla genel olarak azalmış aktivite seviyelerine yol açabilir, çünkü o yıl mayıs kuşu üretimi azalır.
Gösterge Türleri
Çözünmüş oksijen seviyesindeki değişiklikler genellikle ölümlerine neden olarak tatlı su omurgasızlarını etkiler. Her bir omurgasız farklı oksijen seviyelerinde hayatta kalabilir ve bu nedenle oksijen seviyesindeki bir değişiklik, bir su kütlesinde bulunan omurgasız çeşitlerini değiştirir. Bilim adamları bu değişiklikleri gözlemlemekte ve farklı omurgasız oksijen ihtiyacı hakkında bildiklerini kullanarak oksijen seviyeleri hakkında çıkarımlar yapmaktadır. Özellikle larva formundaki mayıs sinekleri yüksek oranda oksijenli su gerektirirken, çamurlu sular düşük oksijenli suda hayatta kalabilir. Bilim adamları birçok çamur suyunu gözlemlerse, ancak az sayıda mayıs böceği yaşadıkları suyun düşük oksijen olduğu sonucuna varabilir. Bu tür türlere “gösterge türler” denir, çünkü bunlar ortamın bir özelliğini gösterir - bu durumda, bir su seviyesi oksijen seviyesi.