İçerik
Bugün Dünya'da yaşayan 22.000'den fazla karınca türü var ve onlar bir milyon yıldan fazla bir süredir gezegende var. Karıncalar bir milyona kadar kolonide yaşar, eylemlerini düzenler ve kimyasal sinyaller ve feromonlar kullanarak iletişim kurarlar. Tüm türlerin karıncaları, kendilerini, evlerini ve kolonilerini korumak ve savunmak için büyük ölçüde uyarlanmıştır.
Savunma için İnşa Edilen Organlar
Karıncalar gövdeleri üç ana bölüme ayrılır: kafa, göğüs ve karın. Karıncaların ağzının her iki yanında, mandibulaları, yiyecek taşımak, yuva kazmak ve savaşmak için kullandıkları kıskaç benzeri yapılar bulunur. Türlere bağlı olarak değişken büyüklükteki mandibelerin yanı sıra, karıncalar, yırtıcılara karşı savunma için kullanılan iğnelere de sahip olabilirler. Ayrıca karnın içine yerleştirilmiş bir zehir torbası olabilirler.
Kimyasal uyarılar
Karıncalar sürekli kimyasal ve feromonlar aracılığıyla iletişim kurar. Bunu, antene dokunmak veya yere koku izleri koymak suretiyle yapabilirler. Karıncalar ayrıca bu kimyasallarla tehlike oluştururlar. Tehlike olduğunda, bir karınca, savunmasına katlanacak olan yakındaki karıncalara yardım ihtiyacını belirten bir feromon salgılar. Avcıya ve karınca türüne bağlı olarak, bu yutma, sokma veya çeneleriyle savaşma anlamına gelebilir.
Yuva Savunma
Karıncalar evlerini yer altındaki büyük kolonilerde inşa ederler. Yeraltı yuvalarının girişini basit kir tepeleri ile gizlerler. Bazı karıncalar bu kiri sert tutarlar ve diğerlerinin havada birkaç metre yüksek höyük oluşturdukları bilinmektedir. Bu onların geniş tünel ağlarını istilaya karşı koruyarak kraliçelerini, diğer işçi karıncalarını, karınca yavrularını ve yiyeceklerini korurlar. Bazı karınca türlerinin yoğun yağmur ormanları gibi yaşadığı ortamlar, koloniyi kamufle etmek ve daha fazla korumak için de kullanılabilir.
Ordu Karıncaları, İstisna
Ordu karıncaları koloni savunma sisteminin istisnasıdır. Orta ve Güney Amerika'nın sıcak tropik ve subtropiklerinde yaşayan yaklaşık 150 tür ordu karınca vardır. Bu ordu karıncaları, kolonilerini korumak için büyük yer altı yuvalarına dayanmazlar. Bunun yerine, bu karıncalar savunma ve saldırı için büyük çeneler ile oldukça saldırganlar. Korumaları çok sayıda buluyorlar ve yuvalarını kendi bağlı bedenlerinden çıkarıyorlar. Bu yuvalar geçicidir. Ordu karıncalarının kolonisi, avını avlarken sürekli hareket halindedir.