İçerik
Kurak koşullara uyum sağlama yeteneği, çölde yaşayan hayvanlar ve bitkiler için yaşam veya ölüm arasındaki fark anlamına gelebilir. Bazı hayvanlar, günün sıcağında derinliklerinde toplanırlar, geç öğleden sonraya veya erken akşama kadar gölgede kalırlar ya da vücutlarının tuz salgılamasına izin veren, ancak terletmeyen su bezlerinin gelişmesini sağlarlar. Çöllerin çoğu kurak, kurak ya da yağmursuz iklimlere sahiptir, bu yüzden orada yaşayan her canlı organizma uyum sağlamanın, gelişmenin ya da ölmenin bir yolunu bulmalıdır.
Gece yasayan hayvanlar
Geceleri, çöl canlanıyor. Çöl yaşamının evrensel bir adaptasyonu baş aşağı bir günle başlar. Geceleri uyumak yerine, gece hayvanları, yalnızca mezarlık kayması sırasında avcılık işlerini yapmak için günün en sıcak bölümünde uyurlar. Gündüzleri uyuyarak, genellikle kayaların çıkıntısının altındaki gölgede, serin yeraltına kazılmış bir oyukta veya bir keozot kovanının gölgesinin altında, vücutlarının suyunu korurlar. Bu, çölün memelileri, böcekleri ve sürüngenleri için geçerlidir.
Su deposu
Çöl yaşamına aşina olan Amerikan yerlileri, karada bulunamadığında, bir varil kaktüs açarak veya saguaro kaktüs etini parçalayarak ve tüketerek her zaman su bulabilirdi. Saguaro kaktüsü (Carnegiea gigantea) 40 feet uzunluğa kadar büyüyebilir ve diğer bitkileri öldürecek koşullarda 150 yıla kadar yaşayabilir. Dikey olarak büyümeden önce 90 derecelik açılarla ateş eden ve birçok batı filminde izlenen, ağaçlarla dolu bu sütun kaktüsü kurak çölde yaşar ve büyür, çünkü kalın, etli kollarının içine muazzam miktarda yağmur suyu depolar ve vücut, yavaş kullanarak. Birçok kaktüs yağmur mevsimi boyunca gözle görülür şekilde genişler ve bu da büyümelerine yardımcı olur. Saguaro kaktüsü ayrıca, bazı yerli kabilelerin, yağış törenleri için fermente bir içeceğe dönüştürüldüğü yenilebilir bir meyve üretir.
Fiziksel Uyarlamalar
Develer gelişti ve fiziksel olarak sıcak çöl günlerine ve soğuk çöl gecelerine çeşitli yollarla adapte edildi. Devenin kamuru, birçok insanın düşündüğü gibi su depolamaz; yağ depolar. Kamburun yağı, deveye uzun çöl seyahatleri için bir enerji kaynağı sağlar. Yağ kullanıldığında, hayvanın kan dolaşımında su kaynağına katkıda bulunan yan ürün olarak su oluşturur.
Develer, insanlar kadar terletmezler ve geceleri metabolizmaları da suyun korunmasına yardımcı olmak için yavaşlar. Vücudundaki ağır kürk, bir çölün aşırı kış soğuğuna karşı bir battaniyenin yanı sıra ısıya karşı yalıtkan olarak da işlev görür. Ekstra kuru burun pasajları ve büyük burun delikleri istek üzerine kapatılıp açıldığında develer gelen havayı soğutarak nemi yoğunlaştırır. Üflenen tüm çöl kumu nedeniyle develerin üç göz kapağı ve gözlerini kumdan koruyan uzun kirpikler var.
Çöl Greasewood
Kaliforniya’daki Mojave Çölü’nde yaklaşık 12.000 yıllık bir tane olacak şekilde çöl yağları ya da keosot çalı (Larrea tridentata), çölde yaşamaya adapte olmuş durumda. Yapraklar, güneş ışınlarının ultraviyole ışınlarından uzak durmasına ve suyun korunmasına yardımcı olan mumsu bir madde içerir, ancak bir kez yağmur yağdığında, mumsu malzeme, birçok çölde yaşayan kişinin sonsuza dek yağmur kokusuyla özdeşleştirdiği bir koku verir. Bitkinin bir sapı veya dalı öldüğünde, ana bitkinin etrafını çevreleyen bir dairede büyüyen yeni bir klon yükselir. Bitkinin her bölümü sadece bir yüzyıl kadar yaşar, ancak bu klonlama yeteneği tüm bitki yapısının yüzyıllarca canlı kalmasına izin verir.