İçerik
- Atmosferin Bileşimi ve Katmanları
- Ozon tabakası
- Sera etkisi
- Meteorit Etkilerinden Kaynaklanan Riski Azaltma
- Hızlı Yanmayı Önleme
Atmosferin Bileşimi ve Katmanları
Dünyayı çevreleyen atmosfer, en yaygın olarak nitrojen ve oksijen olan birçok gazdan oluşur. Aynı zamanda su buharı, toz ve ozon içerir. Atmosferin en alt katmanında - troposfer - yükseldikçe, sıcaklık düşer. Troposferin üstünde stratosfer, jet uçaklarının sıklıkla uçtuğu alan var. Sıcaklık, güneş ışınlarını emen ozon nedeniyle bu katmandan geçerken artar. Stratosferin üstünde, sıcak ve havanın ince olduğu mesosfer ve termosfer bulunur. Son olarak, birçok uydunun yörüngede bulunduğu exosphere var.
Ozon tabakası
Ozon, güneş ışınlarını emen ve dünyadaki canlı organizmaları ultraviyole ışığından güneşten koruyan stratosferde yoğunlaşmıştır. UV radyasyonu DNA'ya zararlıdır; atmosfer ozonu olmadan, canlılar var olamaz ve şimdi olduğu gibi gelişirler. UV ışığı kansere ve kataraktlara neden olur ve DNA'ya zarar verir. Son yıllarda, ozon tabakası, insan yapımı kimyasalların bir sonucu olarak inceltilmiştir.
Sera etkisi
Sera etkisi atmosferin bazı bileşenlerinin - öncelikle karbondioksiti - ısıyı emme ve tutma kabiliyetini ifade eder. Çok fazla ısı sorun olmakla birlikte - hava ve iklimde bir değişiklik olması ve deniz seviyelerinde bir artış olması - sera etkisi, dünyadaki yaşamın gerekli bir koruyucusudur. Atmosferin bir battaniye gibi çalışmasını sağlar, gezegenlerin yaşamına uygun sıcaklıklara izin verir. İnsanlar fosil yakıtları ve bitkileri yakarken karbondioksiti solur ve atmosfere salınır. Bitkiler, karbon dioksit emer, fotosentezin bir parçası olarak karbonu tutar ve oksijeni serbest bırakır. Atmosferi olmayan ayın ortalama sıcaklığı 18 derece santigrat (sıfır derece Fahrenhayt).
Meteorit Etkilerinden Kaynaklanan Riski Azaltma
Güneş sistemi etrafında hareket eden, bazıları oldukça büyük olan çok sayıda kaya ve toz var. Bu bedenlere meteoroid denir. Meteoroitler Dünya'nın yüzeyine çarptığında, bazen hasara neden olduğunda, meteorlar olarak adlandırılırlar. Atmosfer, Dünya'yı göktaşı etkilerinden korumaya yardımcı olur. Neredeyse tüm meteoroidler atmosfere son derece yüksek hızlarda çarpıyor, dağılıyor ve gökyüzünde bir çizgi olarak görülebilen bir parıltı yaratıyor. Bu bedenlere meteor denir.
Hızlı Yanmayı Önleme
Atmosferlerin orantılı olması nedeniyle, yeryüzü yüzeyi ve canlıları hızlı yanma - yanmadan korunur. Yanma, atmosferdeki en yaygın ikinci gaz olan oksijeni gerektirir ve bu da bileşiminin neredeyse yüzde 21'ini oluşturur. Atmosferin yüzde 78'ini oluşturan azot en yaygın gazdır. Azot oksijeni sulandırır ve Earths yüzeyi, ateşin bir bileşeni olarak oksijenler yararlılığının olumsuz sonuçlarından kaçınır. Oksijenin kendisi yanıcı değildir, ancak ateş üretmek için diğer elementlerle reaksiyona girer.