İçerik
Dünya, güneş sistemindeki diğer yedi gezegenin yanı sıra yaklaşık 4,5 milyar yıl önce kuruldu. Dünya soğudukça, ilk yanardağların gazlarının solmasıyla ilkel bir atmosfer yaratıldı. Erken atmosfer oksijen içermiyordu ve bugün dünyadaki diğer birçok yaşamın yanı sıra insanlar için de toksik olacaktı.
Hidrojen ve Helyum
Dünyanın, güneşi çevreleyen gaz ve tozdan oluştuğuna inanılmaktadır. Gazın büyük çoğunluğu, hidrojen ve helyum gibi daha hafif elementlerden oluşuyordu. İlk Dünya atmosferde büyük miktarda hidrojen ve helyuma sahipti ve bu gazların düşük kütlesi nedeniyle yavaşça uzaya kaçacaktı. Günümüzde hidrojen ve helyum, Dünya atmosferinin yüzde 1'inden azını oluşturuyor.
Su buharı
Su buharı erken volkanik aktivite ve ayrıca dünyayı etkileyen su taşıyan kuyruklu yıldızlardan üretildi. Su buharı gaz halinde kalmıştır, çünkü ilk Dünya su sıvı halde bulunamayacak kadar sıcaktı. Sıvı su okyanusları, Dünya oluştuktan yaklaşık bir milyar yıl öncesine kadar ortaya çıkmadı.
Karbon dioksit
Karbondioksit Dünya üzerindeki volkanlar tarafından salındı ve atmosferinin temel bileşenlerinden biriydi. Dünya yaşlandıkça volkanik aktivite miktarı azaldı ve bazı organizmalar fotosentezde karbondioksit kullanmaya başladı. Bu, karbondioksit seviyelerinde sabit bir düşüşe neden oldu. Bugünün atmosferi sadece yüzde 0,04 karbondioksitten oluşuyor.
Azot
Dünya üzerindeki volkanlar aynı zamanda atmosferin temel bir bileşeni olan azotu üretti. Azot, amino asitler gibi yaşam yapı taşları oluşturmak için esastır. Günümüzde azot, gazların yaklaşık yüzde 78'ini oluşturan, Dünya atmosferinin en büyük bileşenidir.
Oksijen
Basit organizmalar fotosentez yapma kabiliyetini geliştirene kadar erken atmosferde oksijen yoktu. Bu işlem sırasında, enerji üretmek ve oksijeni bir yan ürün olarak serbest bırakmak için güneş ışığı ve karbondioksit kullanılır. Jeokimyasal çalışmalar, oksijenin Dünya'nın oluşmasından yaklaşık 2 milyar yıl sonra atmosferin bir bileşeni haline geldiğini gösteriyor. Üst atmosferde ozonu (üç oksijen atomundan oluşan bir molekül) oluşturmak için bağlanan oksijen atomlarının küçük bir kısmı. Günümüzde oksijen, atmosferik gazların yaklaşık yüzde 21'ini oluşturur ve yaşam için esastır. Basit moleküler oksijen, birçok canlı tarafından enerji üretmek için kullanılır. Ozon tabakası, günümüz atmosferinde zararlı ultraviyole ışığını emerek önemli bir rol oynamaktadır.