İçerik
Ekosistemler, madencilik faaliyetlerinin fiziksel bozulmasından ve ayrıca toprak ve sudaki kimyasal değişikliklerden etkilenir. Madencilik faaliyetleri değişkendir, ancak toprağın sıkışmasını ve bunun tersine üst toprağın uzaklaştırılmasını içerebilir. Bu değişiklikler azot ve fosfor mevcudiyetini en aza indirerek besin dinamiklerini bozar, toprağın asitleşmesiyle pH'ı düşürür ve toksik metaller ve asitler ortaya çıkarır. Madencilik faaliyetinin ölçeğine ve niteliğine bağlı olarak, bu etkiler madenciliğin bulunduğu bölgeye konumlandırılabilir veya yerel hidroloji yoluyla, akarsu, sulak alanlar ve göller gibi yakındaki su sistemlerine yayılabilir.
Fiziksel Etkiler
••• SergeyZavalnyuk / iStock / Getty ImagesToprak sıkışması, madenciliğin ekosistem üzerindeki en ciddi etkilerinden biridir. Sıkıştırma genellikle buldozerlerin ve tarla boyunca hareket eden diğer büyük makine parçalarının bir sonucu olarak, madencilik hala devam ederken uzun yıllar boyunca. Toprağın sıkışması nedeniyle, oksijenin ve suyun toprağın içinden geçmesi için daha az gözenek alanı vardır ve bu da tesis kurma potansiyelini en aza indirir. Aynı zamanda, su toprağın içinden süzülemediğinden, kaçınılmaz olarak peyzajın yüzeyinde hareket edecek ve sulak alanlar, akarsular ve göller gibi yakındaki su sistemlerini kirletme olasılığını artıracaktır. Buna karşılık, tipik olarak toprağın en üst 30 cm'si olan üst toprak mayınlı olabilir. Bu, toprağın genel verimliliğini azaltır ve toprakta ve peyzajda su hareketini arttırır.
Kimyasal Etkiler
Madencilik işlemleri genellikle toprağı toksik ağır metaller ve asitlerle kirletir. Asitler toprağın pH'ını düşürebilir, bitkilerin ve toprak mikroorganizmalarının gelişmesini önleyebilir ve ayrıca toprakta kalsiyum ve magnezyum gibi bitkilerin ihtiyaç duyduğu çeşitli minerallerle reaksiyona girebilir. Asitten gelen hidrojen iyonları, toprak parçacıklarını emerek, bitkilerin toprakta kalmasını gerektiren diğer besin maddelerini önler. Bu kimyasal değişiklikler toprak sıkışması ile etkileşime girebilir.Su toprak profilinde hareket etmediğinden, bazı metaller ve asitler sudan uzaklaşarak madencilik etkilerini peyzajın daha büyük bölümleri boyunca uzatabilir. Elkins, Parker, Aldon ve Whitford, 1984 tarihli "Çevre Kalitesi Dergisi" ndeki "Kuzeybatı Yeni Meksika'da Stripmine Spoillerinde Organik Biyo-Değişikliklere Toprak Biyotamasının Tepkileri" başlıklı makalesinde, mayınlı topraklara organik madde eklenmesinin artabileceğini bildirdi. toprakta su tutma, ayrıca besin biriktirme ve işlemenin mikrobiyal işleminin yanı sıra, madencilik faaliyetlerinden ekosistem etkilerini potansiyel olarak dengelemek ve minimize etmek.
Bitki Ömrü
Ekosistemler, biyotik (yaşayan) ve abiyotik (canlı olmayan) bileşenler arasındaki sürekli etkileşim nedeniyle çalışır. Her bir bileşen diğerlerinin çalışma şeklini etkilediğinden, toprak besin maddelerinin tükenmesi ve toprak profilinin asitlenmesi ve sıkışması bir yeri kolonize edebilecek bitki ömrünü sınırlayabilir. Bitki biyokütlesinin azalmasıyla, fotosentez yoluyla daha az karbon işlenir, bu da daha az oksijen üretimi, daha az ayakta kalan biyokütle ve düşük besin transferi ve döngüleri sağlar. Ayrıca bitkiler, ekosistemlerin su döngüsündeki kilit düzenleyicilerdir, çünkü fotosentezde nemi kullanırlar ve su buharını atmosfere geri gönderirler. Dolayısıyla, bir ekosistemdeki bitkilerin yokluğu, yaygın olarak sağlanan çoklu fonksiyonları ve hizmetleri engelleyebilir.