İçerik
Genetik kod, hücrelerin yönlerini kodlayan neredeyse evrensel bir "dil" dir. Dil, amino asit zincirleri için mavileri depolamak için üçün "kodonlarında" düzenlenmiş DNA nükleotidlerini kullanır. Bu zincirler, sırayla, gezegendeki her canlıdaki diğer biyolojik süreçleri içeren veya düzenleyen proteinler oluşturur. Bu bilgiyi saklamak için kullanılan kod neredeyse evrenseldir; bu, bugün varolan tüm canlıların ortak bir atayı paylaştığı anlamına gelir.
Son Ortak Ata
Tüm organizmaların genetik kodları az çok paylaşması, tüm organizmaların uzak bir ortak ata paylaştığını gösterir. Ulusal Biyoteknoloji Bilgi Merkezi'ne göre, bilgisayar modelleri, tüm organizmaların kullandığı genetik kodun, bir genetik kodun aynı bileşenlerle çalışmasının tek yolu olmadığını ileri sürdü. Aslında, bazıları hatalara daha iyi direnebilir, bu da "daha iyi" bir genetik kod yapmanın teorik olarak mümkün olduğu anlamına gelir. Buna rağmen, dünyadaki tüm organizmalar aynı genetik kodu kullandığı gerçeği, dünyadaki yaşamın bir kez ortaya çıktığını ve tüm canlı organizmaların aynı kaynaktan geldiğini göstermektedir.
"Neredeyse" Evrensel?
"Evrensel" genetik kodun istisnaları vardır. Ancak, istisnaların hiçbiri küçük değişikliklerden daha fazlası değildir. Örneğin, insan mitokondri, normalde "dur" kodonları olarak amino asitleri kodlayan üç kodon kullanır ve hücresel makinalara bir amino asit zincirinin yapıldığını söyler. Tüm omurgalılar bu değişikliği paylaşır, bu da omurgalı evriminde erken olduğu anlamına gelir. Denizanası ve tarak reçellerinde (Cndaria ve Ctenophora) genetik kodda yapılan diğer küçük değişiklikler diğer hayvanlarda bulunmaz. Bu, bu grubun diğer hayvan gruplarından ayrılmasından kısa bir süre sonra bu değişikliği geliştirdiğini göstermektedir. Bununla birlikte, tüm varyasyonların nihayetinde standart koddan türetildiği düşünülmektedir.
Stereokimyasal Hipotez
Genetik kodun evrenselliğini açıklamak için alternatif bir hipotez vardır. Sterokimyasal hipotez adı verilen bu fikir, genetik kodun düzenlenmesinin kimyasal kısıtlardan kaynaklandığını göstermektedir. Bu, genetik kodun evrensel olduğu anlamına gelir çünkü Dünyadaki koşullar altında bir genetik kod oluşturmanın en iyi yolu. Bu fikrin kanıtı kesin değildir. Bazı kanıtlar bu fikri desteklerken, hem doğal hem de yapay olan genetik koddaki değişiklikler diğer genetik kodların da iyi çalışabileceğini göstermektedir. Daha da önemlisi, sterokimyasal hipotez, genetik kodun ortak iniş nedeniyle evrensel olduğu fikrine karşılıklı olarak dahil değildir; her iki kavram da katkıda bulunabilir.
Erken Proteinler
Princeton biyoloğu Dr. Dawn Brooks ve "Moleküler ve Biyolojik Evrim" dergisindeki meslektaşları tarafından yayınlanan bir bildiriye göre, tüm organizmaların ortak bir atadan geldiği gerçeği, araştırmacıların bu ortak ataların bazı özelliklerini ileri sürebilecekleri anlamına gelir. Araştırmacılar, canlı organizmalardaki "en eski" genleri temel alarak, tüm modern canlılar için ortak olanları, tüm canlıların son ortak atası olduğunda, hangi proteinlerin ve amino asitlerin en yaygın olduğunu belirleyebilirler. Üniversal genetik kodda bulunanlar - "standart" amino asitlerin 22'si - son ortak ata proteinlerinde çok nadiren yaklaşık yarım düzine görünür, bu amino asitlerin çok nadir olduğu veya genetiğe eklendikleri anlamına gelir. sonra kodlayın.