İçerik
Daha önce bir biyoloji dersi aldıysanız, muhtemelen DNA'yı biliyorsunuzdur. Bu moleküller, tek hücreli amipten memeliler gibi oldukça karmaşık organizmalara kadar herhangi bir biyolojik organizmanın her parçasını oluşturmak için gerekli bilgileri içerir. Bununla birlikte, hücrelerin bir defada bu bilgilerin tamamını kullanması gerekmez. Sonuç olarak, promotörler adı verilen moleküler bileşenler, transkripsiyon olarak bilinen bir işlemi başlatmaya yardımcı olur.
DNA
Deoksiribonükleik asit, DNA'ları her yerde bulunan çift sarmal yapıyı oluşturan nükleotidlerin iplikçiklerinin dizilimi içindeki bir organizma için maviyi kodlar. Bu nükleotidlerin farklı dizileri, organizmanın kodunun işlevsel birimleri olan ayrık genleri oluşturur. Vücudun her hücresinde, bir parçasını inşa etmesi veya yeniden inşa etmesi gerektiğinde referans aldığı eksiksiz bir DNA seti bulunur.
Transkripsiyon
Daha yüksek seviyedeki organizmalar (insanlar gibi) içindeki hücreler oldukça uzmandır: Bir kas hücresi çok farklı bir fonksiyona sahiptir ve sonuç olarak sinir hücresinden çok farklı bir yapıya sahiptir. Bu, hücrelerin yalnızca DNA kodunun, özellikle hücreler işleviyle ilgilenen kısımlarına erişmesi gerektiği anlamına gelir. Ek olarak, hücreler sadece üst organizmalarının DNA'sının bir kopyasına sahip olduklarından, kopya çekirdeğin derinliklerine sabitlenir. Sonuç olarak, bir hücrenin DNA kodunun bir kısmını kullanması gerektiğinde, çekirdeğin dışında kullanmak için çekirdeğinin içindeki bu kod parçasının bir kopyasını çıkarır. Bu sürece transkripsiyon denir.
RNA
DNA kod segmentinin kopyası olarak görev yapan besiyerine ribonükleik asit (RNA) denir. Bu moleküller DNA'ya benzer, ancak RNA'daki riboz, riboz DNA kullanımında mevcut olan bir oksijen atomundan yoksundur. Ek olarak, RNA genellikle tek kordonludur. Bu benzerlikler, hücrelerin, aynı nükleotidlerden oluşan bir RNA zinciri oluşturarak hücrenin ihtiyaç duyduğu kod segmentini oluşturan nükleotitlerin zincirini "kopyalaması" için transkripsiyon kullanmalarını sağlar. Hücrenin ayarlamayı bildiği tek fark, RNA'nın nükleotid baz timini uracil olarak kodlamasıdır.
Organizatör
Destekleyiciler, amacı organizmanın kendisi hakkındaki bilgiyi kodlamak değil, daha çok destekleyici DNA dizisini izleyen genler için biyolojik transkripsiyon işlemini başlatmak için bir çeşit "Açık" anahtar olarak hizmet ederler. Transkripsiyon işlemini gerçekleştiren enzim RNA polimeraz, promotör dizisine bağlanır ve daha sonra, enzimin geçtiği DNA nükleotitleri ile eşleşecek şekilde RNA oluşturacak şekilde DNA segmentinde aşağı doğru çalışmaya başlar.