İçerik
Erozyon, rüzgar, yağmur, nehirler, buz ve yerçekimi etkisiyle toprağın veya kayaların yıpranmasıdır. Volkanik bir patlama, lav, kül ve gazlar üretir. Bu enkaz yeni sedimanlar, magmatik kaya oluşumları ve yeryüzü şekilleri yaratır. Volkanlar doğrudan sınırlı erozyona neden olur; Yeni bir lav akışının alt tarafı, üst toprağı veya gevşek bir şekilde birleştirilmiş tortuları ovalar. Volkanik püskürmeler, volkanik molozların atmosfer, toprak ve su üzerindeki etkisiyle dolaysız erozyonun dolaylı sebepleridir.
İklim
Volkanik püskürmeler asılı toz parçacıklarından veya aerosollerden oluşan atmosferik bir pus üretir. Bunlar güneş ışınlarını emer, tekrar uzaya saçar ve Dünya üzerinde net bir soğutma etkisi yaratır. 1815 Tambora Dağı patlaması, Kuzey Yarımküre'de yayılan ve ertesi yıl 1816'nın “yazsız bir yıl” olmasına neden olan atmosferik bir sis üretti. Haziran, Temmuz ve Ağustos aylarında kar yağışı ve don meydana geldi. Bu yağış manzaraları aşındırdı.
Asit yağmuru
Volkanlar kükürt ve karbondioksit gazları yayar. Bu gazlar yağmur suyunda çözünür ve asidik bir çökelme meydana getirir. Asit yağmuru, karbonat kayayı eriterek kireçtaşını aşındırır ve yarıklar ve mağaralar üretir.
lahars
Laharlar yıkıcı mudflowlardır. Kar ve buz, Kuzey Amerika'nın Rocky Dağları'ndaki ve Orta ve Güney Amerika'nın Andes Dağları'ndakilerin karakteristik özelliklerini taşıyan büyük volkanların tepesindedir. Bir patlamanın ürettiği ısı, sırayla, volkanın yamaçlarında devasa toprak kaymalarını tetikleyen karı eritiyor. Bu ağaçlar sökülüp, toprak ve kaya örtüsünü aşındırır. Laharlar tüm toplulukları tahrip edebilir. 1985’te Kolombiya’da Nevado del Ruiz’in patlaması 23 bin kişiyi öldürdü.
Barajlar
Volkanik bir patlamadan elde edilen önemli miktarda lav, kaya kalıntısı ve kül nehir nehirlerini su tutma ve göl oluşturma yeteneğine sahiptir. Su basıncı bu volkanik bariyeri kırarsa, müteakip sel, aşağı havzadaki tortuyu aşındırır. Büyük Kanyon’daki lav barajları, 1.8 milyon ila 10.000 yıl arasında Pleistosen döneminde çöktü.