İçerik
İnsanlar gece gökyüzünü gözlemlediğinden beri, göklerin nereden geldiğini açıklamaya çalıştılar. Açıklamanın tanrıların ve tanrıçaların öykülerinde bulunma yaşı geçmişte kaldı ve şimdi cevaplar teori ve ölçme yoluyla aranıyor. Ayın nasıl oluştuğuna dair bir teori, Mars'ın büyüklüğü ile ilgili bir gezegenin Dünya'yı vurarak daha sonra ay olan bir malzeme yığınından fırlatılmasıdır. Aydaki demir eksikliği, büyük etkili hipotezi destekleyen tek bir delildir.
Güneş Sisteminin Oluşumu
Güneş sistemi yaklaşık 5 milyar yıl önce kuruldu, yani bunun gözlemini yapmanın bir yolu yok. Bunun yerine, bilim adamları nasıl meydana geldiğiyle ilgili farklı fikirler - hipotezler oluştururlar, sonra hipotezi ya destekleyecek ya da çürütecek ölçümler yaparlar. Her ne kadar birçok ayrıntı hala tartışılıyor olsa da, sürecin genel ana hatları iyi anlaşılmıştır. Büyük bir atom bulutu - çoğunlukla hidrojen atomları - yerçekimi kuvveti ile birbirlerini çektikçe çöktü. Merkezde yeterince hidrojen atomu birbirine sıkıca bastırıldığında, güneş füzyon enerjisi oluşturmaya başladı. Güneşten gelen enerji, kalan atomları merkezden uzağa iterken, yerçekimi onları merkeze doğru çekiyordu. Güç dengesi, daha ağır atomların merkeze daha yakın durma eğiliminde olduğu anlamına gelirken, daha hafif atomlar daha da dışarı itilir.
Gezegenlerin Oluşumu
Aynı zamanda güneş atomları iterken ve çekerken, atomlar da birbirlerinden çekiyorlardı. Komşu atomlar küçük parçalarda bir araya toplanmış, daha büyük kümeler halinde toplanmışlar ve bugün bildiğiniz gezegenler gittikçe azalıyordu. Güneşe en yakın gezegenler o bölgedeki daha ağır atomlardan oluşurken, uzaktaki gezegenler çoğunlukla daha hafif atomlardan oluşuyordu. Her gezegenin içinde yerçekimi hala iş başındaydı, daha yoğun olan malzemeyi merkeze getirerek dışarıdaki daha hafif malzemeyi bıraktı. Dünyada bu, uranyum ve demir gibi en ağır elementlerin çekirdeğe inerken, daha hafif moleküller merkezden en uzak noktalara geldiği anlamına geliyordu.
Büyük Etki Hipotezi
1970'lerin başında bilim adamları büyük veya devasa etki hipotezini önerdiler. Bu hipotez, Mars'ın büyüklüğü ile ilgili gezegensel bir cismin Dünya'ya göz kamaştırıcı bir darbe verdiğini belirtir. Çarpışma Dünya yüzeyinin gevşek parçalarını çaldı ve bu parçalar sonunda birbirlerini ayın içine çekti. Çarpışma Dünya'yı eğdi, böylece Dünya yörüngesine göre 23,5 derecelik bir açıyla dönüyor - Dünyada mevsimsel değişimlere neden oluyor.
Ay Demirleri
Gezegensel dünyaya çarptığında, demir gibi ağır elementler gezegene daha derinden yerleşmişti. Böylece çarpışma dünyadan topakları kırdı, ama bunlar daha hafif elementler ve moleküllerle dolu, yer kabuğunun topaklarıydı. Planetesimal'in demir çekirdeği, Dünya çekirdeği ile birleşti, bu yüzden sadece hafif mineraller ve elementler uzaklaştı. Bu sadece aydaki demir eksikliğini değil, ayın neden Dünya'dan daha yoğun olduğunu açıklar. Bu kanıt, Dünya'nın dönüşü ve birkaç diğer gözlemle birlikte, çoğu bilim insanını, ayın Dünya ile başka bir gezegensel beden arasındaki çarpışma sonucu olduğu fikrini desteklemeye yönlendirdi.