İçerik
Bitki yaprakları birincil fotosentez alanıdır. Düz yüzeyleri güneş ışığına maruz kalan yüzey alanını maksimuma çıkarır. Ayrıca yiyecek ve suyu depolarlar ve ulaşımda işlev görürler - tesisten atmosfere su buharı kaybı.
Yaprak hücreleri, yaprak yapısı ve yaprak şekli iklime, ışığın kullanılabilirliğine, neme ve sıcaklığa bağlı olarak değişir.
Yaprak Yapısı - Yaprak Dokuları
Bir yaprak kesiti, alt ve üst yüzeyde bir kütikül tabakasını ve epidermal yaprak hücrelerini ortaya çıkarmaktadır. Epidermal hücreler, korumaya yardımcı olan ve suyun buharlaşmasını önleyen kütikül olarak bilinen mumsu bir madde salgılarlar. Epidermisi yaprak yapısını, desteğini ve korunmasını sağlar. Özel stoma hücreleri, karbondioksitin girmesine ve oksijenin kaçmasına izin vererek, kapı koruyucuları olarak işlev görür. Yaprakların alt tarafındaki epidermisin hemen üstüne yerleştirilmişlerdir. Kloroplast içeren hücreler merkezi mezofil katmanı oluşturur. Bazı mezofil hücreleri 50 kadar kloroplast içerir.
Yaprak Hücreler ve Fotosentez
Bitkiler, yapraklarındaki fotosentezin kimyasal reaksiyonuyla kendi besinlerini üretirler. Yeşil pigment olan klorofil, bitki hücrelerinde bulunan hücre organellerinde - kloroplastlarda - bulunur. Bitkilerin kloroplastlarının büyük çoğunluğu yapraklarda bulunacak, çünkü bu, fotosentezin gerçekleştiği birincil yer.
Fotosentezin iki aşaması vardır: ışık reaksiyonu ve karanlık reaksiyon.
Günışığı süreci güneş enerjisini kimyasal enerjiye dönüştürür ve şekerler olarak saklar. Gereklilikler hafif, karbondioksit ve sudur. Reaksiyon oksijen ve şeker üretir. Karanlık faz gece oluşur ve gün içerisinde üretilen enerjiyi karbondioksiti şekere dönüştürmek için kullanır.
stomalar
Yaprağın alt kısmında stoma adı verilen gözenekler, gaz değişimi sırasında açıklıkların boyutunu düzenleyen bir çift koruyucu hücre tarafından oluşturulur. Koruma hücreleri genellikle gündüzleri açık ve geceleri kapalıdır.
Karbondioksit ve bazen de su içeren hava bir stomaya girer. Karbondioksit ve su yaprak hücrelerinin içine girdikten sonra, mesophyll hücreleri fotosentez ve solunum yapmak için kullanır. Fotosentez, yapraktan stomalar içinden çıkan oksijen üretir ve terleme döngüsünde bu gözeneklerden su buharı atmosfere salınır.
Stomalar ayrıca genel olarak yaprak hücrelerinde ve bitkilerde düzenli su depolanmasında da kullanılabilir. Stomaları açık bırakmak, çok fazla suyun kaçmasına izin verebilir ve bu da bitkinin kurumasına ve ölmesine neden olabilir. Stomaları belirli sıcaklıklarda / düşük nem seviyesinde kapalı tutmak, bitkinin uygun şekilde hidratlanmasını sağlayabilir.
Gaz takası
Solunum, canlı organizmalarda en önemli gaz değişimi şeklidir. Hücresel düzeyde, difüzyon, moleküllerin dengeye ulaşana kadar daha küçük konsantrasyonlarda daha fazla konsantrasyona sahip bir bölgeden bir bölgeye hareketidir.
Bitkiler, karbondioksiti emdikleri ve yapraklardaki stoma içerisindeki oksijeni saldıkları zaman solunum yaparlar. Terleme sırasında, yapraklar aynı şekilde su buharı salgılarlar. Yapraklarda bulunan stoma sayısı sıcaklık, nem ve ışık yoğunluğuna göre değişir.
Yaprak Çeşitleri
Tüm yapraklar aynı gözükmez, özellikle jimnastik hastaları ve anjiyospermler arasında. Gymnospermler koni taşıyan bitkilerdir, anjiyospermler ise çiçek / meyve veren bitkilerdir.
Mesela cimnastik bitkilerinin çam iğnesi gibi iğneye benzer yaprakları olduğu bilinmektedir. Diğer yandan, anjiyospermler, örneğin akçaağaç yaprağı gibi damarlı düz yapraklara sahiptir.
Benzer olduklarında, daha önce incelediğimiz tüm bileşenlerde olduğu gibi. Şekli veya türü ne olursa olsun, bütün yapraklar bitkinin fotosentez yapmasına, enerji üretmesine ve gaz alışverişine katılmasına yardımcı olacaktır.