İçerik
- Okyanus Bölgeleri ve Katmanları
- Kıyı Ekosistemleri
- Mercan resifleri
- mangrovlar
- Açık okyanus
- Derin okyanus
Okyanus bölgelere ve katmanlara ayrılırken, bunlar mevcut ekosistemlerin çeşitliliğini belirtmeyen geniş kategorilerdir. Her katman veya bölge, bu okyanus bölgelerinde bulunan belirli habitatlara adapte olmuş birkaç ekosistem içerir. Deniz yaşamı, yemyeşil sahil şeridinden derin okyanus tepelerine kadar bulunabilir.
Okyanus Bölgeleri ve Katmanları
Okyanus dört ana bölgeye ayrılmıştır: intertidal, neritik, okyanus ve uçurum. İntertidal bölge, gelgit değişimlerinden etkilenen kıyı deniz bölgesidir. Bu bölge, plajlar, haliçler ve gelgit havuzları gibi çeşitli ekosistemleri içerir. Neritik bölge kıtasal rafın kenarına kadar uzanan sığ okyanus ve okyanus bölgesi ise abisal düzlük üzerinde yer alan alandır. Abisal bölge, okyanus havzalarının tabanının engin ve koyu ovalarını ifade eder. Aynı zamanda sualtı dağ sıralarının volkanik yükselişlerini de içerir. Bölgeler tektonik bir plakanın belirli alanlarına su sütunları gibi bölünürken, okyanus katmanları derinlik ve ışık rejimine göre bölünmüştür. Epipelajik olarak adlandırılan en üstteki okyanus tabakasını, artan derinlikte mezopelajik ve bathiprojenik izler; abyssopelagic en derin katmandır.
Kıyı Ekosistemleri
Birçok farklı ekosistem ve topluluk okyanusların değişen kıyı şeridinde gelişirler. Kumlu plajları kuşları, kabukluları ve sürüngenleri desteklerken, gelgit havuzları mahsur deniz canlıları için geçici bir sığınak ve avcılar için optimum avlanma alanları sağlar. Haliçler ve bataklıklar, çeşitli organizma topluluklarını destekleyen tatlı su ve deniz suyu karışımına sahiptir. Bu daha küçük ekosistemlerin tümü, okyanusların kıyı şeridinde yaşayan daha büyük topluluğun bir parçasıdır.
Mercan resifleri
Mercan resifleri ölü ve yaşayan mercanlardan oluşur. Bu organizmalar bitki gibi gözükse de, aslında minik hayvanlardır. Bazı mercanlar yalnızdır, ancak çoğu sömürgedir ve bireysel poliplerden yapılmış daha büyük bir mercan oluşturur. Ölü mercan kalıntıları, balık, ahtapot, yılan balığı, köpekbalığı ve kabuklular gibi çok çeşitli deniz hayvanlarını destekleyen resifler oluşturmak üzere yavaş yavaş birikmektedir.
mangrovlar
Bu ekosistem, ıslak ve tuzlu habitatlarda yaşayabilecek ağaçlar ve çalılar için taksonomik olmayan bir sınıflandırma olan mangrov ağaçlarının etrafında döner. Mangrov ekosistemleri dünyanın tropik kıyılarının dörtte birinde bulunur. Bu çevre birçok balık ve kuş türü için bir üreme alanıdır ve özel bitki türlerinde çeşitlilik gösterir.
Açık okyanus
Açık okyanus, ışık zengini yüzey katmanında bulunan geniş bir ekosistemdir. Bu ekosistemin üreticileri, balıklar, ışınlar ve balinalar tarafından yenen fotosentetik planktonlardır. Açık okyanustaki pek çok avcı balık ve diğer avcıları besler. Bu ekosistem, dünyanın en büyük memelisini, mavi balinayı destekler. Okyanus akıntıları, açık okyanustaki organizmaların yaşam döngüsünde önemli bir faktördür ve besin açısından zengin suları diğer alanlardan getirir.
Derin okyanus
Derin okyanus ekosistemleri ışıktan yoksundur ve batık kalıntılara ve üst okyanus tabakalarından elde edilen organik maddelere bağlıdır. Okyanus tabanı çeşitli temizleyicileri ve yırtıcı hayvanlarını desteklemektedir ve bunların tümü zemine inen organik maddeden yararlanmaktadır. Yeni deniz tabanını oluşturan volkanik teleferikler, yeryüzündeki aşırı ısınmış, sigara deliklerine dayanan son derece uzmanlaşmış bir organizma topluluğunu da destekliyor. Bu delikler, mineraller bakımından zengin olan sıcak suyu yayar. Kemoototrofik bakteri, kükürtü havalandırma deliklerinden oksitleyerek enerji üretir ve yengeç ve karides türleri için yiyecek sağlar. Tüp kurtları aynı zamanda enerjiyi yaşamı desteklemek için kimyasal reaksiyonlardan koruyarak güneş enerjisini bu ekosistemin hayatta kalması için gereksiz hale getirir.