İçerik
- Güneş Bulutsusu ve İlkel Atmosfer
- Outgassing ve İkincil Atmosferler
- Dünya ve Venüs
- Mars Gazları
- Mercurys Vakum
Tüm gezegenlerin atmosferleri, güneş sistemi ilk oluştuğunda mevcut olan gazlardan geldi. Bu gazların bazıları çok hafiftir ve küçük gezegenlerde bulunan hacimlerinin çoğu uzaya kaçtı. Karasal gezegenlerin bugünkü atmosferleri - Merkür, Venüs, Dünya ve Mars - dışlanma denilen bir süreçten geldi. Gezegenler oluştuktan sonra, gazlar yavaşça içlerinden atılıyor.
Güneş Bulutsusu ve İlkel Atmosfer
Yaklaşık 5 milyar yıl önce, gaz ve toz astronomlarından oluşan bir cepten oluşan güneş ve gezegenler, güneş bulutsuları olarak adlandırılır; Maddesinin büyük bir kısmı, az miktarda başka elementlerin bulunduğu hidrojen ve helyumdan oluşuyordu. Sonunda gaz devi haline gelen büyük gezegenler - Uranüs, Neptün, Satürn ve Jüpiter - en hafif gaz olan hidrojen ve helyumları yakalayıp tutabilecek kadar güçlü yerçekimlerine sahiptir. Bununla birlikte, iç gezegenler bu gazların herhangi bir miktarını tutmak için çok küçüktü; Vanderbilt Üniversitesi'ne göre, ilkel atmosferleri şu anda sahip olduklarına kıyasla çok zayıftı.
Outgassing ve İkincil Atmosferler
Penn Eyalet Üniversitesi'ne göre, gezegenler karşılıklı çekim kuvveti altında toplanan küçük malzeme blokları olarak başladı. Milyarlarca çarpışma enerjisi, erken gezegenleri sıcak ve neredeyse sıvı halde tuttu. Yüzeyleri sağlam bir kabuk oluşturmak için yeterince soğumadan birkaç milyon yıl geçti. Karasal gezegenler, oluşumlarından sonra, ilk birkaç milyon yıl boyunca çok daha yaygın olan volkanik püskürmeler yoluyla karbondioksit, argon ve azot gibi gazları saldılar. Daha büyük karasal gezegenlerin ağırlığı, bu ağır gazların çoğunu tutacak kadar güçlüdür. Yavaş yavaş, gezegenler ikincil atmosferler oluşturdu.
Dünya ve Venüs
Dünya’nın ilk atmosferinin büyük oranda karbondioksit içerdiğine inanılıyor; bu aynı zamanda Venüs için de geçerlidir. Ancak Dünya üzerinde bitki yaşamı ve fotosentez, atmosferdeki neredeyse tüm CO2'yi oksijene dönüştürdü. Venüs'ün bilinen bir yaşamı olmadığından, atmosferi neredeyse tamamen CO2 olarak kalmıştır, güçlü bir sera etkisi yaratır ve gezegenin yüzeyini eritecek kadar sıcak tutar. Her ne kadar Dünyadaki volkanlar her yıl 130 milyon tondan fazla karbondioksit havalandırmaya devam etseler de, atmosferik CO2'ye katkıları nispeten düşüktür.
Mars Gazları
Mars'taki atmosfer Dünya ve Venüs'e kıyasla çok incedir; Gazları, gezegenin zayıf yerçekimi nedeniyle uzaya sızdı ve Dünya’nın yüzde 0,6’sı kadar bir yüzey basıncı sağladı. Bu farklılığa rağmen, Mars atmosferinin kimyasal yapısı Venüsünküne benzer: Venüs için yüzde 96 ve yüzde 3,5 iken yüzde 95 CO2 ve yüzde 2,7'dir.
Mercurys Vakum
Her ne kadar Merkür, tarihinin başlarında bir dış saldırı döneminden geçmiş olsa da, şu anda çok az bir atmosfere sahiptir; Aslında, yüzey basıncı çok sert bir vakumdur. Karasal gezegenlerin en küçüğü olarak, atmosferik gazları her türlü tutması zayıf.