İçerik
Amipler, tatlı ve tuzlu su, toprak ve hayvanlar içinde nemli koşullarda yaşayan küçük, tek hücreli organizmalardır. Berrak bir dış membrana ve hücrelerin iç yapılarını içeren iç tanecikli bir kütleye veya sitoplazmaya sahiptirler. Bunlara organel denir. Her amip, türüne göre bir veya daha fazla çekirdek içerir. Amip aseksüel olarak ürer.
Eşeysiz üreme
Daha yüksek yaşam formlarının aksine, amiplerin üremek için başka bir genetik materyale ihtiyacı yoktur. Her bir hücrenin çekirdeği, amiplerin genetik materyalini içerir. İlk olarak, genetik materyal çoğalır. Sonra çekirdek bölünür. Buna mitoz denir. Son olarak, sitoplazma ve dış membran ikiye bölündü. Her iki yarım da bir çekirdek içerir. Ayrı yarımlar birbirinden ayrılır. Her yeni hücre, orijinal ile aynı genetik materyali içerir. Bu sürece ikili fisyon denir.
Ebe Amipleri
Amipin üremesinin son aşaması, iki yeni hücreye bağlanan dar bir malzeme şeridinin olduğu noktadır. Weizmann Enstitüsü'ndeki bir amip türünü inceleyen bilim adamları, bazen sürecin bu aşamada durduğunu buldular. Sık sık bu senaryoda, üçüncü bir hücrenin iki hücrenin arasına zorlayarak bağın kırılmasına neden olarak yardımcı olacağına şaşırdılar. Daha ileri deneyler, hücrelerin çoğaltılmasının sıkıntıda olduğunu, yakındaki kişilere işaret eden bir kimyasal salgıladıklarını ortaya koydu.
Para-Cinsel Üreme
Massachusetts Üniversitesi'nden bilim adamları, bazı amiplerin bir takım yöntemlerle genetik materyal alışverişinde bulunabileceğini savunuyorlar. Diğerleri evrimsel tarihlerinin bu döneminde yapmış olabilirler. Argümanlarından biri evrim teorisinin aseksüel üremenin dezavantajlı olduğunu göstermesidir, çünkü bireylerin genetik materyallerini diğerleriyle karıştırmasına izin vermez. Bu, değişen bir çevreye daha uygun olabilecek yeni özellikler geliştiremeyeceği anlamına gelir. Sadece aseksüel olarak üreyen türlerin teorik olarak kısa ömürlü olmaları gerekir, ancak bugün yaşayan amip eski bir soyu temsil eder.
Amip Davranışı
Amip, hücre zarının ne kadar gerekli olursa olsun çıkıntılar oluşturarak hareket eder ve bunları kendilerini ilerletmek için kullanır. Herhangi bir noktada gıdayı içine alarak yiyecekleri alırlar ve malzemeyi dışarı zorlayarak atık ürünleri salgılarlar. Oksijen, organizmaya membrandan yayılır ve atık gazlar dağılır. Amip sürekli nemli koşullarda en iyi yaşıyor. Ortamları çok kuru olursa, suyu tutmak için koruyucu bir zar oluştururlar. Bu şartlar daha elverişli olduğunda kırılır.