İçerik
Kalaylı, birçok halkın mutfağını veya mücevher kutularını süsleyen yumuşak, dövülebilir bir metaldir. Bu geleneksel metal - kullanımı en kolay olanları arasında - dayanıklı, çok yönlü ve bakımı kolaydır, ancak düşük erime noktası bakeware için kötü bir seçimdir. Kalaylı tabak, sofra takımı veya sağlam kupalar için zarif bir seçimdir.
bileştirme, kompozisyon
Kalaylı, yumuşak, dövülebilir bir metal alaşımıdır. Kalay, baz metali (yüzde 85 ila 99 arasında) içerir; kalan kısım bakırdan (sertleştirici olarak) ve başka bir metalden (genellikle modern antendeki antimon veya bizmut) oluşur. 1930'lara kadar kurşun kullanıldı ve kalaylıya belirgin bir mavi renk verdi. Metallerin kesin karışımına bağlı olarak, kalay, 225 ila 240 C (437 ila 464 derece F) erime noktasına sahiptir.
Kullanımları
Yumuşaklığı ve düşük erime noktası nedeniyle, kalay tipik olarak şamdanlar, sofra takımları ve mücevherlerde kullanılır. Aynı zamanda çoğaltma paraları, küçük metal heykelcikler ve dekoratif objeler yapmak için de kullanılır. Kalaylı nesneler, fırınlarda fırın gereçleri de dahil olmak üzere, yüksek sıcaklığa sahip yerlerde kullanılmamalıdır.
Bakım
Kalay, normal ev kimyasallarıyla normal yıkamayı tolere eder. Yumuşak metaldeki oyukların üstünü yumuşatmak için, metal yüzeyindeki kusurları nazikçe çalıştırmak için # 0000 çelik yün ped kullanılabilir - hasarlı bölgeyi dairesel hareketlerle en iyi sonuçlar için parlatın. Metalin zayıflamasına ya da kararmasına neden olabileceği için asitlerle uzun süre temastan kaçının.
üretim
Benzersiz kalaylı nesneler genellikle profesyonel kalaycılar tarafından yapılır. Bu zanaatkarlar kalaylı stoğu genel bir şekilde çekiçler ve ardından metali istenen şekilde kesmek veya işlemek için özel tornalar kullanırlar. Ayrıca kalıplar kullanır, sıvı metalin bir kalıba dökülmesi ve sonra parçanın soğuduktan sonra bitirilmesiyle kullanılır.
Tarih
Pewter 2.000 yıldan uzun süredir kullanılmaktadır. Bununla birlikte, metal, 1750'lerden sonra, zanaatkarların sıradan insanları daha erişilebilir hale getirmek için ticaretini geliştirdikleri 1750'lerden sonra ortak bir kullanım kazanmıştır. En yaygın kullanım alanları plakalar, tencere ve şarj cihazları (plaka tutucular) ve gümüşçüler ve kalaycılar için genellikle ücretsiz ürünler yapmak için el ele çalıştılar. 19. yüzyılda sofra takımı olarak çini ve seramiklerin yayılmasının kalay endüstrisi üzerinde etkisi oldu; ancak, 20. yüzyıl sonlarında kalaylı nesnelere ilgi yeniden gündeme geldi.