İçerik
20. yüzyılın başında, ışığın doğası hakkında yeni keşifler, eski modellerle çelişip, fizikçiler arasında tartışma yarattı. Bu zorlu yıllar boyunca, Max Planck ve Albert Einstein gibi bilim adamları modern bir ışık teorisi geliştirdiler. Sadece ışığın hem bir dalga hem de bir parçacık gibi davrandığını göstermekle kalmadı, aynı zamanda tüm Evren hakkında yeni düşünme yollarına yol açtığını gösterdi.
Dalgalar ve Parçacıklar
Modern teoriye göre, ışığın ikili bir doğası vardır. Dalgaları olduğundan, uzak bir yağmur fırtınasından geçen güneş ışığı bir gökkuşağı oluşturur. Bununla birlikte, ışık bir güneş piline çarptığında, bir dizi çok küçük patlama olarak enerji verir. Maddenin parçacıkları proton, elektron ve nötron gibi isimlere sahiptir. Işık parçacıklarına fotonlar denir; her biri, enerjisi ışık dalga boyu tarafından belirlenen küçük, ayrık bir demetdir: dalga boyu kısaldıkça, enerji artar.
Işık ve Görelilik
1905'te Albert Einstein, ışığın Evrenin yapısı için onu temel, zaman, enerji ve maddeye bağlayan temel olduğunu keşfetti. Bunu doğrudan günlük yaşamda deneyimlemeseniz de, nesneler büzülür ve ışık hızına yaklaştıkça ağırlaşır. Ayrıca, çok hızlı nesneler için, zaman onlar için Evrenin geri kalanına kıyasla yavaşlar. Ve ünlü Eşitlik Prensibi olan E = mc karesiyle Einstein, bütün nesnelerin muazzam enerji içerdiğini gösterdi; Enerji miktarını bulmak için nesnenin kütlesini ışık hızıyla çarptınız.