İçerik
Kasırgalar rüzgar hızları, rotasyonları ve ilerlemeleri ile karakterize devasa hava sistemleridir. Kasırgalar genellikle bir haftadan fazla sürer ve ölmeden önce saatte 10 ila 20 mil hareket ederler. Okyanustan ısı ve enerji toplayarak hareket ettikçe yoğunlaşırlar. Tüm kasırgalar gözlemlenebilecek ve ölçülebilen belli özelliklere sahiptir.
Kasırga Oluşumu
Sıcak okyanus suyu kasırgaların yakıtıdır. Su buharlaştığında, nemli hava birleşen ve bulutları oluşturan rüzgarlarla yukarı doğru zorlanır. Bu bulutların üstünde, üzerlerinde zorlanan rüzgarlar var. Fırtınanın çevresindeki zayıf rüzgarlar toplanır ve fırtınanın büyümesini ve yönünü etkilemesini sağlar.
rüzgar
Rüzgar, kasırgaların temel bir özelliğidir. Aynı yönde ve aynı hızla üfler ve okyanus yüzeyinden havayı toplar. Rüzgar şiddetli bir şekilde fırtınadan dışarıya doğru yayılır. Kasırgalar rüzgar hızlarına göre beş kategoriye göre sınıflandırılır. Minimal bir kasırga saatte 75 mil hızla süren rüzgarlara sahiptir. Büyük bir kasırga, saatte 200 mil rüzgar hızına sahip olabilir.
Basınç
Kasırgalar, yüksek ve alçak basınç bölgeleri arasındaki farklar nedeniyle oluşur. Bölgeler çarpışır ve basınç üretir. Bir zamanlar oluşan bir kasırga aynı zamanda kendi baskı sistemini de üretir. İçindeki merkezi hava basıncı, etrafını saran basınçtan ve hareket ettiği ortamdan daha düşüktür.
dolaşım
Bir kasırgadaki bulut dolaşımının akışı büyük olabilir. Kasırgalar her zaman Güney Yarımküre'de saat yönünde veya Kuzey Yarımküre'de saatin tersi yönde dolaşım gösterir. "Coriolis etkisi" kasırgalarda dönmeye yardımcı olur. Coriolis etkisi rüzgar gibi serbest hareketli bir nesnenin dönmesinin Dünya'nın dönmesinden etkilendiği bir olgudur. Kuzey Yarımküre'de rüzgar sağa sapıyor. Güney Yarımküre'de rüzgar sola doğru hareket eder. Bu nedenle siklonların sirkülasyonu sağ ve sol yarım kürelerde zıt dönüşlerde oluşur.