İçerik
Popüler algı, evrimin insanoğlunun genetik kusurlarını - ne yazık ki “ayırdığı”. İnsanlar, yaşam kalitesini azaltan veya kısaltan hastalıklara genetik yatkınlıklar ile doğmaya devam ediyorlar. Bazı durumlarda, bu zararlı genlerin aslında faydaları vardır, ancak doğal seçilimin henüz onları dışlamadığı da mümkündür.
Tanım
Zararlı bir gen, neredeyse bütün makul bireylerin, “normal ya da normal yaşam planlarını yürütme konusunda tutulmuş bireylerin kapasitesini büyük ölçüde tehlikeye atan çok erken ölümlere ya da ciddi sağlık sorunlarına neden olmak için tutarlı bir şekilde yargılayacakları” bir gendir. Bu nedenle tıbbi etik ve filozof Leonard M. “Adalet ve İnsan Genom Projesi” koleksiyonunda yer alan “Sadece Genetik: Sorunlu Bir Gündem” adlı makalesinde yazdı.
Örnekler
Zararlı gen örnekleri arasında Huntington hastalığı, kistik fibroz, Tay-Sach hastalığı, orak hücreli anemi ve koroner arter hastalığına yatkınlık vardır.
Etnik Popülasyonlarda
Zararlı aleller (bir genin varyantları) genellikle resesif olur, dolayısıyla sadece bir ebeveyn varyantı taşırsa yayılmaz. Ancak yakın popülasyonlarda veya etnik açıdan homojen olanlarda, bu alel taşıyan her iki ebeveynin olasılığı daha yüksektir; bu nedenle, Aşkenazi Yahudileri arasında Afrika kökenli ve Tay-Sachs hastalıkları arasında orak hücreli anemi görülme sıklığı vardır.
Nasıl ve Neden Yayılırlar?
Zararlı genler genellikle resesif alellerdir, ancak doğal seleksiyona rağmen, özellikler popülasyonlarda kalır.
Bir teori, zararlı özelliklerin bir popülasyonda ortaya çıkan bir mutasyon (örneğin, sinir sistemi tümörlerine neden olan nörofibromatozis) ile korunabileceğini iddia eder. Doğal seleksiyon aktif olarak bu özelliği kaldırabilir; Yine de yeni mutasyonlar ortaya çıkmaya devam ediyor.
İkinci bir teori, daha sonra yaşamda ortaya çıkan genetik bir bozukluğun ancak ebeveynlerin bu genleri geçtikten sonra yapmasıdır (örneğin Huntington hastalığı için nörodejeneratif bozukluk) Doğal seçilim genellikle üreme avantajı sağlamayan veya üremeyi engelleyen özellikleri ortadan kaldırır, ancak kendilerini üreme yıllarından sonra sunan özelliklere karşı "daha az seçicidir".
Üçüncüsü, bazı zararlı genlerin heterozigot avantajı taşımasıdır. Örneğin, orak hücreli anemi için genin iki kopyasının taşınması ölümcül olabilir, ancak tek bir kopya Sahra altı Afrikalılarına göre bir avantaj olan sıtmaya direnç sağlar.
Dördüncü bir teori, basitçe, doğal seçilimin, özellikle bir zamanlar bir avantajı varsa, gene, geni kaldırmadığıdır. Örneğin, kistik fibrozise neden olan genin, koleraya direnç sağladığı teorize edilmiştir.