İçerik
Bir elementin atomları tek başına var olsa da, en küçük miktarları molekül olarak adlandırılan bileşikler oluşturmak için sıklıkla diğer atomlarla birleşirler. Bu moleküller iyonik, metalik, kovalent veya hidrojen bağları ile oluşturulabilir.
İyonik Bağ
İyonik bağ, atomlar bir veya daha fazla değerlik elektronu kazandıklarında veya kaybettikleri zaman meydana gelirler, bu da atomun negatif veya pozitif yüke sahip olmasına yol açar. Neredeyse boş dış kabukları olan sodyum gibi elementler genellikle neredeyse tam dış kabukları olan klor gibi atomlarla reaksiyona girer. Bir sodyum atomu bir elektron kaybettiğinde, yükü bir + 1 olur; Bir klorin atomu bir elektron kazandığında yükü -1 olur. İyonik bağlanma sayesinde, her elemanın bir atomu, şimdi sıfır yüke sahip olduğundan daha kararlı olan bir molekül oluşturmak için diğer ile birleşecektir. Genel olarak, iyonik bağ, bir atomdan diğerine elektronların tam transferiyle sonuçlanır.
Kovalent Bağlanma
Elektronları kaybetmek veya kazanmak yerine, bazı atomlar molekülleri oluştururken elektronları paylaşırlar. Kovalent bağ olarak adlandırılan bu yöntemle bağ oluşturan atomlar genellikle metal değildir. Elektronları paylaşarak, ortaya çıkan moleküller önceki bileşenlerinden daha kararlıdır, çünkü bu bağ her bir atomun elektron gereksinimlerini yerine getirmesine izin verir; yani, elektronlar her bir atomun çekirdeğine çekilir. Aynı elementin atomları, içerdikleri değerlik elektronlarının sayısına bağlı olarak tek, çift veya üçlü kovalent bağlar oluşturabilir.
Metalik bağlayıcı
Metalik bağ, atomlar arasında meydana gelen üçüncü bir bağ türüdür. Adından da anlaşılacağı gibi, bu tür bir bağ metaller arasında meydana gelir. Metalik bağda, birçok atom değerlik elektronlarını paylaşır; Bu, tek tek atomların elektronlarını yalnızca gevşek bir şekilde tutmaları nedeniyle oluşur. Elektronların, metallere dövülebilirlik ve iletkenlik gibi ayırt edici niteliklerini veren sayısız atom arasında serbestçe hareket etme yeteneğidir. Bu bükülme veya kırılma olmadan bükülme kabiliyeti meydana gelir çünkü elektronlar birbirinden ayrılmak yerine birbiri üzerine kayar. Metallerin elektrik iletme kabiliyetleri de oluşur, çünkü bu paylaşılan elektronlar kolayca atomlar arasından geçer.
Hidrojen bağı
İyonik, kovalent ve metalik bağ, bileşikleri oluşturmak ve onlara benzersiz niteliklerini vermek için kullanılan başlıca bağ türleri olsa da, hidrojen bağları, yalnızca hidrojen ve oksijen, azot veya flor arasında oluşan çok özel bir bağ türüdür. Bu atomlar bir hidrojen atomundan çok daha büyük olduğu için, elektronlar daha büyük atomlara daha yakın durma eğiliminde olacak, bu da ona hafif bir negatif yük ve hidrojen atomuna biraz pozitif bir yük verecektir. Su moleküllerinin birbirine yapışmasını sağlayan kutup budur; Bu polarite aynı zamanda suyun diğer birçok bileşiği çözmesini sağlar.
Bonding Sonuçları
Bazı atomlar birden fazla bağ türü oluşturabilir; örneğin, magnezyum gibi metaller, diğer atomun metal veya metal olmayan olmasına bağlı olarak iyonik veya metalik bağlar oluşturabilir. Bununla birlikte, bütün bağlamanın sonucu, benzersiz özelliklere sahip kararlı bir bileşiktir.