Giriş ve çıkış tabloları, temel fonksiyon kavramlarını öğretmek için kullanılan diyagramlardır. Fonksiyonun kuralına dayanırlar. Tablo doldurulduğunda, grafiği oluşturmak için gerekli olan koordinat çiftlerini oluşturur. Giriş, işleve uygulanan x'in değeridir. Çıktı f (x) ya da x'i fonksiyona sokma sonucu alınan cevaptır.
Giriş ve çıkış tablolarının matematiksel işlevleri göstermek için nasıl yararlı olduğunu açıklayın. Düzenli cebirsel denklemlerin aksine, çoğu fonksiyon y yerine f (x) ile temsil edilir. Bu, f'nin x'in bir işlevi olduğunu gösterir. Her x için sadece bir f (x) var. Giriş ve çıkış tablosu bunu basitleştirmeye yardımcı olur.
Giriş ve çıkış tablosu için ana hatlarını yazın. Bir giriş ve çıkış tablosu iki sütundan oluşur. Giriş sütunu genellikle solda ve çıkış sütunu sağdadır. Giriş sütunu x, çıkış sütunu f (x) 'dir. Örneğin, giriş sütunundaki değerler 1, 2 ve 3 olabilir. Bu değerlerin her biri için çıktıyı belirlemeniz gerekir.
Fonksiyonu inceleyin ve girişin her değerini fonksiyona yerleştirin. Örneğin, işlev f (x) = 2x + 4 olabilir. İşleve x = 1 eklerseniz, çıktı için f (x) = 6 yanıtını alırsınız.
Fonksiyonun bir grafiğini oluşturmak için giriş ve çıkış tablosundaki değerleri kullanın. Fonksiyonun grafiği, fonksiyonun denklemini daha iyi anlamanıza yardımcı olacaktır. Tablonun her noktasını çiziniz ve ardından noktaları birleştiriniz.
Fonksiyonun gerçekten bir fonksiyon olduğunu kanıtlamak için dikey çizgi testini kullanın. Bir ilişki girişin bir elemanına sahip olabilir, size birden fazla çıktı verebilir. Yine de bir fonksiyonda, her giriş için sadece bir çıkış vardır. Grafikte dikey bir çizgi oluşturan iki nokta bir ilişkiyi temsil eder, ancak bir işlevi temsil etmez. F (x) = 2x + 4 işlevi için noktalar dikey çizgi testinde başarısız olduğundan, işlev geçerlidir.