İçerik
Canlı bir hücrede yapılan işlerin çoğu proteinleri tarafından yapılır. Bir hücrenin yapması gereken şeylerden biri DNA'sını kopyalamak.
Vücudunuzda, örneğin, DNA trilyonlarca kez çoğaltılmıştır. Proteinler bu işi yapar ve bu proteinlerden biri denilen bir enzimdir. DNA ligazı. Bilim adamları, ligazın laboratuarda rekombinant DNA'nın yapımında faydalı olabileceğini kabul ettiler, bu nedenle rekombinant DNA oluşturma işlemine bir ligasyon adımı eklediler.
DNA'nın Yapısı
Tek bir DNA dizisi, A, T, G ve C kısaltmalarıyla geçen bir azotlu baz dizisinden oluşur. Normal olarak, DNA, bir uzun dizili baz dizisinin bir başka eşit derecede uzun dizili ile eşleştirildiği bir çift dizili bulunur. bazlar.
İki tel tamamlayıcıdır, biri telin A olduğu, diğeri T'nin ve birinin G olduğu diğerinin C olduğu A ve T, hidrojen bağı adı verilen zayıf bir kimyasal bağ aracılığıyla birbiriyle eşleşir, ve G ve C aynı şeyi yapar.
Toplamda, iki tamamlayıcı iplik, birçok hidrojen bağıyla birbirine birleştirilir. İki ayrı telin her biri, kovalent olarak bağlanmış uzun bir şeker ve fosfat zinciri formunda daha güçlü bir bağ ile birlikte kendi nükleer bazlarını tutar.
Ligase İşlevi
Bir DNA sarmalını dört farklı tipte takılarla uzun bir bileziği olarak düşünebilirsiniz. Takılar sadece onları birbirine bağlayan güçlü zinciri kapatıyor.
DNA replikasyonu birincisine uygun başka bir bileziği oluşturur. İlk bilezikteki A cazibesi nerede olursa olsun, ikinci bileziğe bir T cazibesi sığar ve C ve G için aynıdır.
İkinci bileziğin üzerindeki nazarlıklar, bileziğin kendisi olmadan, ilk bileziğe uyar. Yani, zıt zincirlere, komşularına bağlayacak güçlü bir zincir olmaksızın zayıf bir bağlantı yoluyla bağlanabilirler.
DNA ligaz enzimi, şeker ve fosfat zincirinin kırıldığı yerleri tespit eder ve şekeri ve fosfat gruplarını güçlü bir bağda birleştiren bağlantıyı yeniden oluşturur.
Rekombinant DNA
Rekombinant DNA, bir çift DNA sarmalının kesilmesi ve başka bir çift sarmalla birleştirilmesinin sonucudur. Her çift iplikçik genellikle eşit olmayan bir şekilde kesilir, bir iplikçik diğerinden kısa olan birkaç kaideye biter.
Örneğin, bir ucundan sarkan ekstra bazlar var, örneğin TTAA'da olduğu gibi. Diğer çift sarmal, AATT gibi bir dizide ekstra bazlara sahiptir. "Yapışkan uçlar" adı verilen iki ekstra baz grubu, zayıf hidrojen bağları aracılığıyla birbirine tutturulur.
Tılsım bilezikleri bir kez daha düşünürseniz, sadece onların takılarıyla birbirine bağlanmış iki zincire sahip bir çift tılsım bileziği olduğunu hayal edin. Sonunu koparıyorsun, ama bir ucunu diğerinden kısa dört çekirdekten koparıyorsun, bu yüzden küçük bir kuyruk asılı.
Aynı şeyi başka bir çift çekicilik bileziğine yapıyorsun. Dört takılar birbirini tamamlarsa, kırılan iki takılar yalnızca takılarıyla bağlanır.
Rekombinasyonda Kullanılan Ligaz Enzimi
DNA rekombinasyonunun önceki adımında, iki farklı çift sarmallı DNA molekülünün eşleşen yapışkan uçları birbirine bağlanmıştır. Bununla birlikte, iki bölüm arasındaki tek bağlantı zayıf bağlardan geçer. Sadece uygun takılarla bağlanan bileziği gibi onları ayırmak da kolay olurdu.
DNA ligaz enzimi, şeker ve fosfat gruplarının birbirine bağlı olmadığı yerleri bulur ve bunları birbirine bağlar. Yine, tılsım bileziği gibi, DNA ligaz gelip bazları birbirine zincirledikten sonra, yeni, daha uzun, çift sarmallı DNA molekülü birbirine güçlü bir şekilde bağlanır.