İçerik
Su tuzluluk testi, bir su numunesinde çözünmüş tuzların konsantrasyonunu belirlemek için kullanılır. Tuzluluk, tuzlu su akvaryumlarının bakımı için, suyun içme için uygunluğunu belirlemek ve suda yaşayan habitatların ekolojik olarak izlenmesi için ölçülür. Tuz konsantrasyonu doğrudan bir su numunesinin buharlaştırılması ve geride bırakılan kurutulmuş tuzların ölçülmesiyle ölçülebilir (toplam çözünmüş katılar veya TDS). Tuzluluk iyonları konsantrasyonu ve tuz iyonlarının konsantrasyonu ile elektriksel iletkenlik, yoğunluk ve kırılma indisi arasındaki ilişkilere dayanarak daha pratik yöntemler geliştirilmiştir.
Ölçü birimleri
Deiyonize edilmemiş veya damıtılmış tüm su bir miktar tuz içerir. Tuz konsantrasyonu genellikle binde parça (ppt), milyonda parça (ppm), litre başına miligram (mg / L) veya yüzde cinsinden ifade edilir. Bu birimler arasındaki ilişki şöyledir: 1 ppt = 1,000 ppm = 1000 mg / L = yüzde 0,1. Tuzluluk, ppt'ye eşdeğer olan sabit bir basınç ve sıcaklıktaki bir iletkenlik ölçüsü olan pratik tuzluluk birimlerinde (psu) de ifade edilir.
Tipik Tuzluluk Seviyeleri
Su, tuz konsantrasyonu 1.000 ppm'den az olduğunda tatlı su olarak tanımlanır. Bu aynı zamanda içme suyu için genel sınırdır, ancak içme suyunun lezzetlilik için 600 ppm'den az olması gerekir. Seawaters tuz konsantrasyonu yaklaşık 35.000 ppm'dir.
Su buharlaştığında ve tuzları geride bıraktığında, tuzlu su daha fazla tuzlu hale gelir. Ticari tuz üretimi için kullanılan güneş tuzu buharlaştırma havuzları dahil olmak üzere tuzlu göller ve göletler doyma noktasına kadar (sıcaklığa bağlı olarak yaklaşık 264,000 ppm) tuzluluk seviyelerine ulaşabilir.
İletkenlik Yöntemi
Suyun elektrik iletkenliği, elektriksel olarak iletken tuz iyonlarının konsantrasyonu ile orantılıdır. İletkenlik, sudan geçebilecek elektrik akımı miktarı, iletkenlik probu veya metre olarak adlandırılan bir el cihazı ile kolayca ölçülür. İletkenlik, sıcaklık ve basınç da biliniyorsa, tuzluluğa dönüştürülebilir. Bazı tuzluluk ölçüm cihazları bu dönüşümü yapar ancak yaklaşık 70.000 ppm'den daha yüksek konsantrasyonlarda doğru değildir.
Hidrometre Yöntemi
Suyun yoğunluğu veya özgül ağırlığı, tuz konsantrasyonuyla orantılı olarak artar. Sıcaklık ayrıca suyun yoğunluğunu da etkiler ve özgül ağırlığı tuzluluğa dönüştürmek için gereklidir. Özgül ağırlık, bir su numunesinde yüzmek için tasarlanmış bir kalibre edilmiş cam tüp olan bir hidrometre kullanılarak ölçülebilir. Hidrometrenin su hattında oturduğu derinlik, numunenin özgül ağırlığını belirler. Ardından, Kaynaklar bölümünde bağlantılı olan bir “masa”, su tuzluluğunu belirlemek için kullanılabilir.
Refraktometre Yöntemi
Refraktometreler, bir su numunesinin, saf su numunesine kıyasla ışığı kırdığı dereceyi ölçerek tuzluluğu tahmin eder. Günışığı plakasına birkaç damla su yerleştirildikten sonra, kapsamdaki tuzluluk değeri okunabilir. Refraktometre metodu su tuzluluğunu ölçmek için yaygın olarak kullanılmasına rağmen, “Su ve Atık Suların Muayenesi İçin Standart Metotlar” adlı kitabın yazarları, hassasiyet için iletkenlik ve yoğunluğa dayanan metotların kullanılmasını önermektedir.