Kara Dul'un Uyarlamaları

Posted on
Yazar: Judy Howell
Yaratılış Tarihi: 27 Temmuz 2021
Güncelleme Tarihi: 1 Temmuz 2024
Anonim
Kara Dul'un Uyarlamaları - Bilim
Kara Dul'un Uyarlamaları - Bilim

İçerik

Bir evrim süreci boyunca, bir tür onu çevrede hayatta kalmak için benzersiz şekilde uygun hale getiren uyarlamalar elde eder. Bir adaptasyon, genetik materyale kodlanmış ve önceki nesillerden miras alınan fiziksel bir özellik veya davranıştır. Dünyanın en tehlikeli böceklerinden biri olan kara dul örümceği, Kuzey Amerika ortamına milyonlarca yıl boyunca uyum sağlamıştır.

Genel açıklama

Kara dul örümceği, Amerika’da yaşayabilmelerine rağmen, öncelikle ABD’nin bölgelerine özgüdür. Bu örümcekler genellikle karanlık yerlerde zemine yakın yaşarlar. Zehirli dişi kara dul daha büyüktür ve karnında kırmızı bir kum saati olan kendine özgü bir kara cisme sahiptir. Erkek kara dullar kahverengi ve turuncu çizgili bacaklarla daha küçüktür ve zehirli değildir.

Zehir ve Beslenme

Kara dul örümceği tehlikeli ısırması ile ünlüdür, zehiri bir çıngırak yılanından 15 kat daha güçlüdür. Ancak kara dul, daha büyük yaratıklara karşı bir savunma olarak bir ısırık geliştirmedi. Bunun yerine, nörotoksik zehir, örümceğin avını felç etmesine izin veren bir uyarlamadır. Ağında bir böcek yakaladıktan sonra kara dul, hatayı yok etmek için ısırır. Av hala bir kez olduğunda kara dul, örümcek gövdesi dışında sindirime başlamak için enzimler enjekte eder. Kara dullar sadece etçildir ve diğer örümceklerin yanı sıra çeşitli böceklerle beslenirler.

Webs

Kara dullar çok miktarda yapışkan, düzensiz ağ oluşturur. Beslemek için kara dul huni şeklinde bir ağ örüyor ve merkezde bekleyerek titreşimleri algılamak için baş aşağı duruyor. Bu besleme ağı, av yakalamak için karmaşık bir adaptasyondur. Avın hareketsiz hale getirilmesi için tasarlanmış yapışkan "tuzak dişleri", ağın daha kalın yapısal çizgilerini desteklemektedir. Huni şekli, örümceğin ortada durmasını ve ağın herhangi bir çizgisinden kolayca titreşimleri hissetmesini sağlar.

üreme

Kara dul, karmaşık çiftleşme ritüellerine sahip yalnız bir yaratıktır. Erkek örümcek dişi bir örümceği bulmak için yola çıkmadan önce bir "sperm ağı" döndürür. Ağının ipliklerini titreştirerek dişi ile iletişim kurar. Başarılı olursa, yaklaşmasına ve çiftleşmesine izin verir. Doldurulduktan sonra, kadın eşini yiyebilir, ancak yaralanmamış olarak da kaçabilir. Daha sonra dişi döllenmiş yumurtaları bırakıp onları yanında taşıdığı ve koruduğu bir yumurta kesesi haline getirir.