İçerik
Balıklar bizden çok daha uzun süredir varlar. İlk balık yaklaşık 500 milyon yıl önce gelişti. Homo sapiens, yaklaşık 200.000 yıl öncesine kadar gelmedi. İlk 199.850 yıl boyunca, balıklara olan başlıca ilgileri onları yakalamak ve yemekti. Sonra, yaklaşık 150 yıl önce, Charles Darwin geldi ve hayvanlar ve adaptasyonları hakkında sorular sormaya başladı. Balıkların hala buralarda olmasının çok iyi bir nedeni var. Çevrelerine son derece iyi adapte olmuşlardır.
TL; DR (Çok Uzun; Okumadı)
Balıklar verimli hareket edecek ve çevrelerini su altında hissedecek şekilde adapte edilmiştir. Ayrıca hayatta kalmak için ihtiyaç duydukları oksijeni elde etmek için avcılardan ve solungaçlardan kaçmalarına yardımcı olmak için renklendirmeyi de geliştirdiler.
katmerli çene
Balıklar, bizim ve diğer tüm hayvanlar gibi, hayatta kalmak için sürekli bir oksijen kaynağına ihtiyaç duyarlar. Atmosferimiz yaklaşık yüzde 20 oksijendir, bu yüzden basitçe ciğerlerimizden alırız. Akciğerler su altında işe yaramaz, ancak neredeyse boğulan herkes kolayca ve nefessizce doğrulayabilir - hatta yunusların ve balinaların hayatta kalmak için atmosferden oksijen almaları gerekir. Solungaçlar balığın sudaki oksijeni emmesini sağlar. Balıklar suyu kimyasal olarak parçalamaz, H2O, oksijen elde etmek için. O'yu emerler2 Bu suda çözülür. Akciğer solunumu yapan canlıların tadını çıkardığı atmosferdeki yüzde 20 ile karşılaştırıldığında, sudaki milyonda oksijen başına sadece 4 ila 8 parça vardır.
renklendirme
Okyanusun affedilmeyen balık yiyen balık dünyasında, hayatta kalmak yenmemeye bağlıdır ve görülmemek yardımcı olabilir. Balıklar çoğu zaman arka planlarına uyacak şekilde renklendirilir ve bazıları aslında çevreleriyle uyum için renkleri değiştirebilir. Bazı balık avcılarının arka kısımlarındaki büyük noktalar aptaldır. Noktalar gözlere benziyor ve balıklar ters yönde hareket ediyor gibi görünüyor. Yırtıcı hayvanlar ayrıca avantajlı renklendirme kullanır. Köpekbalıkları üst kısımlarında koyu, alt kısımlarında da aydınlık olabilir. Yukarıdan aşağı bakan av, karanlık okyanus tabanına karşı koyu köpekbalığını kaçırabilir. Altındaki av, yukarıdan gelen ışığa karşı açık renkli köpekbalığını fark etmeyebilir.
Duyu organları
Biz insanlar görüş duyumuza büyük ölçüde güveniyoruz ve bu, renklendirmeye dayanan geniş bir dizi adaptasyonun gösterdiği gibi okyanusta önemlidir. Işık okyanusun en derinliklerine nüfuz etmediği için, diğer duyular balıklarda daha rafine hale gelmiştir. Kemosensasyona sahip olsak da - tat ve koku - bazı balıklar bizden daha hassas burunlara sahiptir. Bir köpekbalığı suda milyonlarca kanın bir bölümünü tespit edebilir. Bazı balıklar, insanların ödünç aldığı ve SONAR'a dönüştüğü bir fikir olan sudaki titreşimleri tespit etmeye de adapte olmuşlardır.
hareket
Kolaylaştırılmış balık gövdeleri suda hareket etmeye mükemmel bir şekilde uyarlanmıştır. Balinalar ve yunuslar balıklarla çok uzak bir ilişki içinde olsalar ve balıklara çok az benzerlik göstererek kara hayvanlarından daha doğrudan geliştiklerinde, benzer vücut şekillerine sahiptirler. Bu yakınsak evrimin bir örneği: ilgisiz türlerdeki benzer yapıların aynı çevreye adapte olmuş evrimi. Balıklar arasındaki hareketlilikteki bazı farklılıklar, bireysel ekolojik nişlere daha belirgin adaptasyonları vurgulamaktadır. Çatallı veya girintili kuyruklar, uzun süre hızlıca yüzmeye dayanan balıklarda görülür. Hayatta kalma stratejilerinin bir parçası olarak geniş çapta yolculuk etmeyen balıklar, hızlı ivmelenmeye ve durmaya daha iyi adapte edilmiş kare veya yuvarlak kuyruklara sahip olma eğilimindedir.