İçerik
Hücre solunumundaki deneyler, aktif bir biyolojik işlem göstermek için ideal bir aktivitedir. Bu doğanın en kolay gözlemlenen iki örneği bitki hücre solunumları ve mayanın hücre solunumlarıdır. Maya hücreleri, uygun bir ortama sunulduğunda kolayca gözlenebilir karbondioksit gazı yaratır ve basit bir yapraklı houseplant ve bazı plastik sargılarla bitki hücresi solunumları gözlenebilir. Her iki deneyin de temel seviyesi geç ilkokul veya erken ortaokul için en uygun olanıdır, ancak deneylerde yapılan değişiklikler onlara önemli ölçüde daha fazla kilometre verebilir.
Bitki Hücresi Solunum
Temel bitki hücre solunumunu gösteren bir deney oluşturmak için yapmanız gereken tek şey sağlıklı bir yapraklı houseplant elde etmek, yapraklardan birini plastik kaplamaya sarmak ve bitkiyi güneşli bir pencereye yerleştirmek. Birkaç saat içerisinde, bitki su buharına (oksijen ve diğer iz kimyasalları gibi diğer şeylerin yanı sıra) solması nedeniyle belirgin yoğuşma oluşacaktır.
Mayalarda Hücre Solunumu
Maya, hücresel solunumun gösterilmesi için en hızlı ve en gözlenebilir deney türüdür. Deney, bir torba aktif maya (herhangi bir marketin pişirme ürünleri bölümünde bulunabilir), bir miktar şeker, bir fermuarlı torba ve bir miktar ılık su gerektirecektir. Torbanın içindeki tüm terkip maddelerinin bir araya getirilmesi, mayadaki büyümeyi tetikler ve torbanın kapatılmasıyla, öğrenciler, mayanın nasıl büyüdüğünü ve salgıladığını ve torbayı şişirdiğini gözlemleyebilir. Basınç torbayı patlatmak için yeterli olabileceğinden, aktif torbayı temiz bir kap içine koymak yararlı bir önlem olabilir; alternatif olarak, basınç sınırına yaklaşıyor gibi göründüğünde, sadece torbanın üstündeki bir deliği dürtebilirsiniz.
Deneme Değişiklikleri
Aktivitenin zorluğunu ve karmaşıklığını arttırmak için denemelerde birkaç değişiklik yapılabilir, bu da onu daha yüksek dereceli seviyelere daha uygun hale getirir. Maya deneyi, öğrencilerin hangi koşulların en hızlı büyüme oranına yol açtığını belirlemeye çalışacakları bir grup etkinliğine dönüştürülebilir. Öğrenciler, kullanılan maya, yiyecek miktarı, sıcaklık ve kullanılan su miktarı gibi değişkenleri kontrol edebilirler. Bitki deneyi, toplanan soluk su kondensatının pH değerini test ederek ve pH seviyesini Litmus kağıdı ile test ederek öğrencileri görevlendirerek değiştirilebilir. Öğrencilerden, artan veya azalan ışık seviyeleri, ısı ve bitkinin sulanma sıklığı gibi farklı çevresel koşullara maruz kalacakları birkaç bitki sunarak hangi koşulların daha yüksek ve daha düşük pH değerlerine katkıda bulundukları hakkında teoriler oluşturmalarını isteyin.