İçerik
Genelde mikroskop olmadan göremeyeceğiniz kadar küçükler, ancak küçük boyutlarına rağmen, diatomlar gezegendeki en büyük ekosistemlerden birinde çok önemli bir rol oynuyor. Bu tek hücreli algler bir tür planktondur. Güneş ışığını fotosentez yoluyla kimyasal enerjiye dönüştürürler, bu yüzden okyanus ekosistemlerinin ve birçok tatlı su ekosisteminin hayati bir bileşenidir.
Oksijen ve Diatomlar
Gezegenimizdeki tüm fotosentezin beşinci ile çeyreği arasında bir yerde diatomlar tarafından gerçekleştiriliyor. Bu demek oluyor ki, Dünya'nın dörtte biri kadar oksijen diyatomlardan geliyor. İnsanların ve diğer tüm hayvanların nefes almak için oksijene ihtiyacı olduğu için, hepimiz dolaylı olarak bizi sürdürmek için diyatomlara güveniriz. Karbonu sabitleyerek ya da karbondioksitten şekere dönüştürerek, diatomlar aynı zamanda atmosferdeki karbon dioksit miktarını da karasal bitkilerin yaptığı gibi azaltır.
Gıda
Okyanusta, diatomlar, zooplankton adı verilen minik hayvanlar tarafından yenir. Zooplankton, balıklar gibi daha büyük organizmaları korur, bu yüzden okyanustaki birçok hayvan hayatta kalmak için doğrudan veya dolaylı olarak diatomlara dayanır. Diatomlar, dünya okyanuslarında fotosentezin yüzde 40'ından sorumludur ve onlar olmadan okyanus yaptığı yaşam miktarını destekleyemez. Diatomlar, birçok tatlı su ekosistemindeki diğer organizmalar için de önemli bir besin ve enerji kaynağıdır. Salyangozlar, caddis sinek larvaları, küçük kabuklular ve istiridye gibi filtre besleyiciler, diatomlarda otlayan tatlı su sistemlerinde birçok hayvan arasındadır.
Algal Blooms
Tatlı sudaki besin bakımından zengin koşullar altında, algler kontrolden çıkabilir ve balık gibi diğer organizmalara zarar verebilecek algal çiçeklenme ile sonuçlanabilir. Bazen çiçek açan algler, hayvanlar için tehlikeli olan toksinler üretir. Diyatomlar en yaygın alg türlerinden biri olduğundan, tipik olarak bu çiçeklerin kritik bir parçasıdır. Bolluk içinde büyüdüklerinde, diatomlar kolonize olabilir ve insan yapımı yüzeylere yapışabilir, bazen pahalı temizleme ve tamir gerektirebilir.
Fosiller
Diatomların en sıradışı özelliklerinden biri, silis bazlı kabuklarıdır. Diyatomlar öldüğünde, kabukları su kütlesinin dibine düşer ve içinde bulundukları çökeltiler olarak birikirler. Biyologlar bu tortuyu, bir ekosistemdeki su kalitesi trendlerini izlemeye yardımcı olmak için hem şimdi hem de geçmişte diatomların türünü ve bolluğunu bulmak için kullanabilirler. Bazen deniz dibi sedimentindeki diyatom kabukları, zaman içerisinde diyatomlu toprak haline gelebilir. Bir zamanlar deniz dibi tortusu olan bazı eski iki atomlu tortular bugün kuru topraklardır. Bu birikintilerden çıkarılan diatomlu toprak, filtre ve aşındırıcı olarak çok çeşitli endüstriyel kullanımlara sahiptir; Bazı organik bahçıvanlar haşere kontrolü için kullanır. Tortu altında sıkıştırılan atomlar, zamanla, yağ oluşturmak için sıkıştırılmış hale gelebildiğinden, günümüzde arabalarımızda yaktığımız yakıtın çoğundan dolaylı olarak diatomlar sorumludur.