İçerik
- TL; DR (Çok Uzun; Okumadı)
- Karbon Molekülleri
- Oksijen Molekülleri
- Hidrojen Molekülleri
- Azot Molekülleri
- Fosfor Molekülleri
Dünya üzerindeki yaşam, yalnızca nükleik asit adı verilen bir organik bileşikler sınıfı sayesinde var olur. Bileşiklerin bu sınıflandırması nükleotidlerden yapılmış polimerlerden oluşur. En iyi bilinen nükleik asitler arasında DNA (deoksiribonükleik asit) ve RNA (ribonükleik asit) bulunur. DNA, canlı hücrelerde yaşamın mavisini sağlarken, RNA genetik kodun yaşamın hücresel bileşenlerini oluşturan proteinlere translasyonunu sağlar. Bir nükleik asit içindeki her bir nükleotit, azotlu bir baz ve bir fosfat grubuna kadar bir şeker molekülünden (RNA'da riboz ve DNA'da deoksiriboz) oluşur. Fosfat grupları, nükleotitlerin birbirine bağlanmasına izin vererek, nükleik asidin şeker-fosfat omurgasını oluştururken azotlu bazlar genetik alfabenin harflerini sağlar. Nükleik asitlerin bu bileşenleri beş elementten oluşur: karbon, hidrojen, oksijen, azot ve fosfor.
TL; DR (Çok Uzun; Okumadı)
Dünyadaki yaşam birçok yönden, nükleik asitler, bir organizma genetiğinin mavi okuyucusu ve mavi okuyucusu gibi davranan karmaşık karbon, hidrojen, oksijen, azot ve fosfor düzenlemeleri gerektirir.
Karbon Molekülleri
Organik bir molekül olarak, karbon, nükleik asitlerin kilit bir elemanı olarak görev yapar. Karbon atomları, nükleik asit omurgasının ve azotlu bazların şekerinde görünür.
Oksijen Molekülleri
Oksijen atomları, nükleotitlerin azotlu bazlarında, şekerlerinde ve fosfatlarında ortaya çıkar. DNA ve RNA arasındaki önemli bir fark, ilgili şekerlerinin yapısında yatar. Ribozun karbon-oksijen halkası yapısına bağlı dört hidroksil (OH) grubu bulunur. Deoksiribozda bir hidrojen, bir hidroksil grubunun yerini alır. Bir oksijen atomundaki bu fark deoksiribozda “deoksi” terimine yol açar.
Hidrojen Molekülleri
Hidrojen atomları, nükleik asitlerin şeker ve azotlu bazları içindeki karbon ve oksijen atomlarına bağlı olarak uzanır. Azotlu bazlarda hidrojen-azot bağlarının oluşturduğu polar bağlar, nükleik asitlerin telleri arasında hidrojen bağlarının oluşmasına izin verir; bu, iki DNA dizisinin bazın hidrojen bağları ile bir arada tutulduğu çift sarmallı DNA'nın oluşmasıyla sonuçlanır. çiftleri. DNA'da bu baz çiftleri adenin ile timin arasında ve guanin ile sitozin arasında hizalanır. Bu baz eşleştirme, DNA'nın çoğaltılmasında ve çevrilmesinde önemli bir rol oynar.
Azot Molekülleri
Nükleik asitlerin azot içeren bazları pirimidinler ve pürinler halinde görünür. Pirimidinler, halkanın birinci ve üçüncü pozisyonlarında bulunan azotlu tek halka yapıları, DNA durumunda, sitozin ve timini içerir. Urasil, RNA'daki timin yerine geçer. Purinler, bir pirimidin halkasının dördüncü ve beşinci karbon atomlarındaki ikinci bir halkaya bir imidazol halkası olarak bilinen bir halkaya birleştiği bir çift halka yapısına sahiptir. Bu ikinci halka, yedinci ve dokuzuncu pozisyonlarda ilave azot atomları içerir. Adenin ve guanin, DNA'da bulunan pürin bazlarıdır. Adenin, sitozin ve guanin, halka yapısına bağlı ilave bir amino grubuna (azot içeren) sahiptir. Bu bağlı amino grupları, farklı nükleik asit tellerinin baz çiftleri arasında oluşturulan hidrojen bağlarına katılmaktadır.
Fosfor Molekülleri
Her şekere bağlı fosfor ve oksijenden oluşan bir fosfat grubudur. Bu fosfat, farklı nükleotidlerin şeker moleküllerinin bir polimer zincirinde birbirine bağlanmasına izin verir.