İçerik
- TL; DR (Çok Uzun; Okumadı)
- Acil Çevresel Etkiler
- Patlayıcı serpinti
- Radyasyon Etkileri
- Su ve Orman Kirliliği
Bir atom veya nükleer bomba patladığında, 1 megaton patlaması iki mil yarıçapındaki her şeyi öldürür veya zehirler. 1986'daki Çernobil santralindeki kaza ve 1945'teki Hiroşima ve Nagazaki'deki bombalar, radyasyon ve termonükleer patlamaların çevre üzerindeki kısa ve uzun vadeli etkileri hakkında fikir veriyor. Büyük çapta bir nükleer savaşta yeterli sayıda nükleer silah patlatılsaydı, dünyanın geniş alanları yaşanamaz hale gelirdi.
TL; DR (Çok Uzun; Okumadı)
Bir atom veya nükleer bomba patladığında, 1 megaton patlaması iki mil yarıçapındaki her şeyi öldürür veya zehirler. 1986'daki Çernobil santralindeki kaza ve 1945'teki Hiroşima ve Nagazaki'deki bombalar, radyasyon ve termonükleer patlamaların çevre üzerindeki kısa ve uzun vadeli etkileri hakkında fikir veriyor. Radyoaktif parçacıklar, bir atom bombası patlamasının bölgesinden seyahat edebilir ve toprağı ve suyu millerce kirletebilir. Kirliliği takiben bitki, hayvan ve insan nesillerindeki genetik mutasyonlar ve hastalıklar da ortaya çıkar. Kirlenme onlarca yıldır devam etmektedir.
Acil Çevresel Etkiler
Bir atom bombası patladığında, cihazdaki plütonyum çok büyük miktarda enerji açığa çıkarak bölünmeye uğrar. İlk patlama göz kamaştırıcı bir flaş yaratıyor, ardından patlama alanındaki sıcaklık 10 milyon santigrat dereceye ulaşıyor. Elektromanyetik radyasyon, bir ateş topu oluşumuna yol açar. İlk patlamanın neden olduğu kırıcı bir rüzgar, yolundaki binaları ve ağaçları yok eder. II. Dünya Savaşı'nın sonlarına doğru Hiroşima'nın merkezine tek bir 15 kilometrelik bir bomba patladı ve kentin 1 mil yarıçapındaki her şeyi mahvetti. Yakın çevreye olan etki toplam yıkımdan biridir. Termal radyasyonun aşırı ısısı, hayvanlar, ağaçlar, binalar ve insanlar dahil olmak üzere yolundaki her şeyi yakıyor. Radyasyondan ölmeyen ya da yanmayanların çoğu daha sonra radyasyondan kanserler geliştirdi.
Patlayıcı serpinti
Bir atom bombasının patlaması, gökten patlayan alanın etrafına düşen radyoaktif toz oluşturur. Rüzgar ve su akımları, tozu, ilk patlamaya göre çok daha büyük bir yarıçap boyunca taşır; burada toprağı, su kaynağını ve besin zincirini kirletir. Başlangıçta, radyoaktif serpinti hakkında çok az şey biliniyordu. 1950'lerde, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki bilim adamları, nükleer silahlardan bu tozdaki parçacıkların yüksek derecede radyoaktif ve tehlikeli olan ayrık atomlardan oluştuğunu test ederek keşfetti. Nükleer serpinti kaynaklı radyoaktif parçacıklar, hem vahşi hem de evcil hayvanları ve tarım bitkilerini kirletebilir.
Radyasyon Etkileri
Çernobil elektrik santralinden yayılan radyasyon, bilim insanlarına küçük nükleer bir savaşta çevre üzerindeki etkilerin ne olacağı hakkında bir fikir veriyor. Çernobil'de salınan radyasyon miktarı, maksimum patlama hasarına neden olacak bir rakımda yaklaşık bir düzine atom bombasının patlamasına eşdeğerdir. Çernobil'de, 10 gün yanan bir yangında iyot-131 ve sezyum 137 adı verilen çok miktarda radyoaktif parçacık çevreye salındı. Bu izotoplar canlı organizmalar için özellikle tehlikelidir.
Su ve Orman Kirliliği
Radyoaktif parçacıklar, bir atom bombası patlaması bölgesinden seyahat edebilir ve balık gibi suda yaşayan canlılar da dahil olmak üzere su kütlelerini kirletebilir. Ek olarak, çok sayıda atom bombasının patlamasından kaynaklanan serpinti, çevredeki alanlarda ve ormanlarda bulunan meyvelerin ve diğer bitki yaşamının kirlenmesine neden olur. Kirlenme sonrasında hayvan ve insan nesillerindeki genetik mutasyonlar ve hastalıklar da ortaya çıkacaktır. Örneğin Çernobil ormanlarındaki hayvanlar, yüksek düzeyde radyoaktif sezyum seviyelerine sahiptir. Bilim adamları bu kirlenmenin on yıllarca böyle kalmasını bekliyorlar.