İçerik
- Su Bölmeleri
- Ozmotik basınç
- İzotonik Dehidrasyon
- Hipotonik Dehidrasyon
- Hipertonik Dehidrasyon
- Genel Hücre İçi Değişimler
Su yaşam için çok önemlidir; insan vücudu onsuz düzgün çalışamaz. Dehidrasyon, vücuda alındığından daha fazla suyun çıktığı bir durumdur. Susuzluk, dehidrasyonun bir işaretidir. Bununla birlikte, başka dehidrasyon formları da vardır ve durum, basit su kaybının yanı sıra tuz kaybına da değinebilir. Vücut, hücreleri güvenli bir hidrasyon seviyesinde tutmak için su içeriğini ayarlamak için çalışır. Bu nedenle dehidrasyon sırasında hücrelere olan, vücudun ne tür bir dehidrasyon yaşadığına bağlıdır.
Su Bölmeleri
Su, kadınlarda vücut ağırlığının yaklaşık% 50'sini ve erkeklerde yaklaşık% 60'ını oluşturur. Su iki konum arasında bölünür: hücre içi (hücrelerin içinde) ve hücre dışı (hücrelerin dışında). Hücre dışı bölmeler, kandaki suyu ve dokulardaki hücreler arasında bulunan suyu içerir. Ortalama bir kişi için, vücut suyunun yaklaşık üçte ikisi hücre içidir. Gerektiğinde hücre içi bölgeler ve hücre dışı bileşenler arasında su değişimi yapılabilir.
Ozmotik basınç
Her bölme sıvısı, su ve tuzlardan oluşur. Bu çözünmüş tuzlar bölmeye ozmotik basınç sağlar. Osmotik basınç, her bölmedeki diğer tuzlara göre belirli tuzların konsantrasyonunu temsil eder. Sudaki tuzlar ne kadar fazlaysa ozmotik basınç da o kadar yüksek olur. Normal koşullar altında, hücre içi bölmedeki ozmotik basınç, hücre dışı bölmedeki ile aynıdır. Bununla birlikte, dehidrasyon gerçekleştiğinde, bir veya daha fazla bölmedeki tuzların konsantrasyonu artar veya azalır. Bu, suyun hücrelerden ve hücre dışı bölme arasındaki ozmotik basınç farklarına kadar bir bölümden diğerine hareket etmesine neden olabilir.
İzotonik Dehidrasyon
Aynı zamanda izonatremik dehidrasyon olarak da bilinen izotonik dehidrasyon, normal olarak suda bulunan tuz ile birlikte su kaybına karşılık gelir. Bunun gerçekleştiği koşullara örnek ishal ve kusmadır. Bu, hücre dışı bölmedeki tuzları ve suyu tüketir ve kayıp hücre dışı sıvının yerini almak için su ve tuzlar hücrelerden dışarı çıkar. Ozmotik basınçta bir değişiklik yoktur, sadece her iki bölmede de sıvı hacminde bir değişiklik yoktur.
Hipotonik Dehidrasyon
Hipotonik dehidrasyon, vücut sıvılarının suda çözünmüş daha az konsantre tuzlara sahip olduğu anlamına gelir. Hücre dışı akışkan içinde mevcut olan su daha sonra hücrelere taşınır, çünkü hücreler daha fazla çözünmüş tuzlara ve dolayısıyla daha yüksek ozmotik bir basınca sahiptir. Aşırı hidrasyon meydana gelirse, örneğin bir kişinin de tuz kullanmadan çok fazla su içmesi gibi, hücre işlevini bozmak ve hücre yapısını bozmak mümkündür.
Hipertonik Dehidrasyon
Hipertonik dehidrasyon, vücudun tuzlara göre daha fazla su kaybettiği anlamına gelir. Hücre dışı sıvı bu nedenle daha yüksek bir ozmotik basınca sahiptir. Hücreler, hücrelerin içindeki ve hücrelerin dışındaki ozmotik basınç farkını dengelemek için suyun dışarıya ve hücre dışı akışkan içine akmasına izin verir.
Genel Hücre İçi Değişimler
Genel olarak, dehidrasyon koşullarında, vücudun hücreleri hücre dışı bölmeye su verme eğilimindedir, çünkü hücre dışı bölme hücre içi yerine ozmotik basınç bakımından daha değişkendir. Hücreler bunu ayarlamak için su bağışında bulunabilir, çünkü hücre dışı bölmeden iki kat daha fazla su içerirler. Bu nedenle, hücre içi bölmede küçük bir değişiklik hücre dışı bölmede daha önemli bir değişiklik anlamına gelir.